No shit sherlock.

15. Het omgebouwde parlement.

Ik had mijn hand aan Arnoud gegeven, hij zou me escorteren naar dit feest om te laten lijken dat we een setje waren samen liepen we naar binnen en het was me opgevallen dat iedereen ons raar aan keek, ik was eigenlijk ook de enigste die niet met een kleed rondliep die tot aan de grond viel.
'Had je niks anders?' grinnikte Arnoud, 'Nee, Single life Sparks, dan loop je niet met een schilders doek rond van hier tot Tokio,' Mompelde ik snel, ik hij lachte zacht maar herstelde al snel door zijn keel te schrapen, we liepen samen het grote gebouw binnen en we werden verwezen naar het parlement, alle tafels waren aan de kant gezet en zo leek het net een balzaal.
Er hingen een paar kleine kroonluchters verspreid aan het plafond en de tegels waren donkerbruin.
'Kijk of je Berker of Raaij ergens ziet Sparks,' maar hij negeerde mijn opmerking en trok me mee naar waar de mensen aan het dansen waren op klassieke muziek.
Ik begon hevig te mopperen wat mensen geschokt op deed kijken maar ik bood al snel mijn excuses aan. Arnoud trok me tegen zijn borst aan en legde zijn hand op mijn heup, mijn rechter hand zat vast in de zijne en mijn linker hand liet ik op zijn borst rusten.
Net zoals ieder ander koppel dat stond te schuifelen draaide we langzaam in het rond, 'Zie je Berker of Raaij al?' Fluisterde ik bijna on hoorbaar. ik voelde dat hij zijn hoofd schudde, ik fronste mijn wenkbrauwen omdat me dit toch niet lekker zat. 'Een feest voor heel het dorp zonder een specifieke dorpeling en de burgemeester, ze zullen meer moeten weten.' Bevestigde Arnoud mijn vermoede.

'Ik zie ze, wacht op je beurt, kroonluchter links achter naar waar ik nu kijk samen.' zei ik snel, we draaide rustig om en Arnoud had ze gezien. Hij haalde zijn hand van mijn heup en ik haalde de mijne van zijn borst, rustig liepen we samen op de twee mannen af met een vriendelijke glimlach.
'Holmes en Sparks, wat goed dat ik jullie tref!' Klonk de stem van Raaij, ik had hem voor een seconde verbaast aangekeken, het leek er niet op dat hij ons zocht.

'Meneer Raaij, wat is uw voornaam?' Vroeg ik uit het niets, deze hebben we nooit geweten en zometeen stond onze stalker nog voor ons ook. 'Och, Relian Raaij is mijn naam Holmes,' Gaf hij snel als antwoord ik knikte en gunde hem een warme glimlach, Shit. Een stap terug op het spelbord.
'Genieten jullie van het feest?', Arnoud liet zijn arm om mijn middel glijden en nam het woord, 'We vermaken ons hier wel ja, zou je even ons de wegwijs willen maken naar het toilet beste man?'

Ik keek even moeilijk maar ik snapte het al, zo zouden we minder opvallen dan dat we er zomaar vandoor gingen, 'Berker kan dit wel even doen,' en zo liepen we Berker achterna die geen woord wisselde met ons, toen hij ons er gebracht had zwaaide we even en zodra hij om het hoekje verdween liepen samen snel een andere gang door.
'Waar bevind het archief zich meestal?' Dacht ik hardop, 'Het oudere archief negen van de tien keer in de kelder en het archief van deze tijd..' Arnoud keek even bedenkelijk maar knipte met zijn vingers, 'In het kantoor van de burgemeester!' Riep hij fluisterend.
Ik gaf hem een gemeende lach maar liet die al snel verdwijnen.
'Waar is zijn kantoor?'

We keken om ons heen, zoveel deuren en gangen, dit duurde nog wel even.

*