My brother and his friends

Hoofdstuk 1 ~Lola

'Tuut-tuut'. Ik druk de wakker af en stap sloom naar de badkamer. Ik douch me en kleed me aan. Ik heb mijn jeans broek met scheuren aan, mijn Blink-182 t-shirt aan en dan een sweater erover. Ik eet rap en poets mijn tanden. Ik doe mijn ketting aan die ik van mijn beste vriend heb gekregen, Luke. Hij heeft zijn naam erin gegraveerd...

Ik zet liedjes op en fiets naar school.

Mijn vriendinnen staan al te wachten.

"Nog iets nieuws gevonden dit weekend?" Ik schud 'nee' met mijn hoofd. "En Luke? Heb je nu al iets gestuurd? Je hebt tenslotte al zijn social media." Zegt Xanthe. "Ja, dat weet ik. Maar ik laat het wel los." Zeg ik en prul ondertussen met mijn ketting. "Tuurlijk, daarom kan je niet van die ketting afblijven." Zegt Natascha met een glimlach. "En dat concert waar we zaterdag naartoe gaan." Zegt Xanthe dan en ik zucht. "Oké, oké ik snap het, ik moet iets doen. Mischien zaterdag, we hebben toch meet&greet." Vraag ik hun, je hoort een twijfel in mijn stem. "Ja, dat hebben we. Sewes herkent die je. Zorg dat je ketting goed zichtbaar is." Zegt Natascha met een enthousiasme. Ik knik bevestigend en dan gaat de bel.

Gered door de bel. Ik zucht en ga naar de les.

Deze dag ging enorm snel voorbij. We hebben nog wat gepraat over zaterdag en Luke.

Nu is het zaterdag ochtend. Ik ben niet normaal nerveus. Ik heb een kleedje aan omdat het best wel warm is vandaag. Mijn ketting hangt goed in het zicht. Ik doe mijn schoenen aan en stuiter zowat naar beneden. Entousiast zit ik aan de ontbijt tafel.

"Wat ben jij enthousiast vandaag. Is dat door dat concert?" Vraagt mijn pleeg-mama lachend. Ik knik bevestigend en prop een croisant in mijn mond.

"Ik vertrek naar Natascha daar hebben we allemaal afgesproken." Zeg ik en geef haar een kus op haar wang. Ze zegt gedag en ik vertrek.

Ik bel aan en Natascha ziet er een stuk rustiger uit. "Wat heb jij vandaag gegeten? Springbonen?" Vraagt Natascha grinnikend en ik lach even. Ik heb echt enorm verl energie.

"Ik heb een heerlijke croissant gegeten." Reageer ik dan, bij de hand. Daardoor begint Natascha ook te lachen.

"Je haar ziet er niet uit Lola. Zal ik het krullen of stijlen?" Vraagt ze nog na lachend. "Stijlen." Zeg ik met nog een klein gegrinnik. Met veel plezier pakt ze de stijltang en laat het opwarmen.

Binnen no-time is ze klaar. "Dankje." Zeg ik en kijk haar dankbaar aan.

Dan komt Xanthe binnen. "Hey, kan jij nog normaal doen?" Vraag ik haar meteen. "Nee, jij?" Zegt ze. "Ze is al op en neer aan het stuiteren vanaf ze hier is. Volgens mij al vanaf ze is opgestaan." Zegt Natascha waardoor we allemaal beginnen te lachen.

"We hebben nog tijd genoeg, wat gaan we doen?" Vraag ik hun dan. "Filmpjes kijken?" Steld Xanthe enthousiast voor en we knikken instemmend.

Bij één van de filmpjes valt me iets op. "Spoel eens wat terug. Die ketting van Luke. Kan je daarop inzoomen." Vraag ik aan Natascha. Ze kijkt me raar aan maar doet het toch.

'Ik kan het niet geloven'. "Wat kan je niet geloven?" Vraagt Natascha die me nog steeds vragend kijkt. 'Oeps zei ik dat hardop?'  "Dat zei je ook hardop." Zegt ze glimlachend.

"Die ketting, die heb ik hem gegeven toen ik vertrok. Ik hoop dat hij die straks ook aan heeft." Zeg ik en daardoor kijken ze me enthousiast aan. "Ik hoop het ook voor jou maar nu moeten we vertrekken." Zegt Xanthe dan. Nog steeds verbaasd, knik ik.

In de taxi hebben we eerst gevraagd, gezaagd of we onze cd mochten gebruiken. Uiteindelijk had hij toch moeten toegeven. Nu zat hij met drie fans in de taxi. Niet dat dat ons wat uitmaakt. We lachen, zingen en doen hele rare dansjes. Als we uitstappen geven we extra fooi. Lachend stappen we uit. Natuurlijk vragen we eerst onze cd terug.

We gaan naar de starbucks waar we rap drinken halen en gaan dan lachend naar de meet & greet. We staan zowat eerst.

Per groep gaan ze binnen. We proberen ons nog rustig te houden, dat gaat wel moeilijk met al die andere fans. Iedereen is zo enthousiast dat het aanstekelijk is.

Dan zijn wij het. We gaan binnen en ik kijk meteen naar Luke.

"Hij heeft de ketting aan." Fluister ik tegen Natascha en Xanthe. Hij kijkt mij ook even aan. Dan stellen we ons voor.

"Ik ben Lola, dat is Xanthe en dat is Natascha." Want ze staan verstijfd de jongens aan te staren.

"Even een rare vraag maar mag ik je ketting zien." Vraagt Luke dan en ik kijk, opnieuw, even naar mijn vriendinnen naast mij. Die blijkbaar nog altijd niet hebben bewogen.

"Tuurlijk." Reageer ik dan op Luke. Ik doe mijn ketting even uit en geef hem aan Luke. Hij kijkt naar de achterkant want daar staat zijn naam geschreven. Hij geeft de ketting terug en neemt me meteen in een knuffel. Ik schrik eerst maar knuffel dan terug, wat heb ik dit gemist.

Ik zie iedereen raar kijken van mij naar hem en terug, als we elkaar loslaten, "Dit is dus Lola, het meisje waar ik het over had. Mijn beste vriendin." Zegt Luke glimlachend en ik bloos nerveus.

"Dus je hebt me herkend." Zeg ik dan en glimlach naar hem. Hij knikt enthousiast en geeft me opnieuw een knuffel. "We moeten bijpraten. Er is heel wat gebeurd de laatste jaren." Fluisterd hij in mijn oor en ik knik bevestigend.

Ik kijk naar Xanthe en Natascha ze kijken me bemoedigend aan. Dan komen ze ook dichter, eindelijk.

"Dus je hebt het wel gemaakt hé." Zeg ik dan enthousiast tegen Luke. Hij knikt een beetje. Hij krijgt zo'n verlegen blos, zoals vroeger...

Terwijl Luke en in in gesprek zijn gegaan, zijn Xanthe en Natascha in gesprek met Michael, Ashton en Calum.

Ik voel me eigenlijk thuis komen bij Luke. Wat raar is want ik heb negen jaar niet gezien. En acht, zeven jaar niet meer gesproken.

"Mischien kunnen jullie na de show terug komen. Ik wil nog wel wat bijpraten met Lola." Zegt Luke vragend aan de rest. Ze knikken instemmend. "Alleen als Xanthe en Natacha ook meekomen." Zegt Michael enthousiast. "Natuurlijk." Zeg ik glimlachend.

Dan worden we naar buiten geduwd door een beveiliger. Helemaal opgelucht sta ik buiten.

"Dat was...raar maar ook geweldig. Gewoon super cool." Rateld Xanthe. Ik ben nu super blij, ik denk dat het lang geleden dat ik echt nog zo blij was.