Hoost

5 mijn verhaal!

I'M BACK!!!! De rust deed me even goed. Ik ga weer lekker verder schrijven. ♡

Jeremy p.o.v
Ik loop met joost samen door de stad. Terwijl link en harm ruziën kan ik met hem rondhangen. "Jer..echt super erg bedankt voor je hulp" glimlacht joost. "Geen probleem..Daar zijn vrienden voor toch?" Vraag ik. Hij knikt. We lopen naar de skatebaan. Opeens zie ik daar link met pascall praten. Snel trek ik joost mee. "Jeremy is er iets?" Vraagt hij. "Uhm...uh ik zag iemand die ik kende van vroeger en ik mocht die gene niet echt."Hey joost!" Hoor ik link roepen. "Rot link!!" Ik kijk hem vals aan.

Link p.o.v
Jeremy kijkt me vals aan. "Is er iets jeremy?" Grijns ik. Hij pakt de hand van joost vast en grijnst. "Ik heb jou en harm wel door!" Lacht hij. Joost kijkt ons aan. Hij snapt er niks van. "Joost luister niet naar hem!" Grom ik. "Jullie 2 zijn niet de enige!" Lacht jeremy. "J-jongens ik moet gaan" mompelt joost. "Oke bye joost" zegt jeremy en hij knuffelt joost. Mijn ogen worden groot en ik maak met mijn hand een vuist. Joost loopt weg.

Boos loop ik naar jeremy. "Ik weet dat je hem leuk vind!! I-ik weet dat jij harm kuste! lacht hij. "Voor joost doe ik alles" grijns ik. "Jij bent niet de enige dan" grijnst hij. "Jij ook!!?" Hij begint te lachen en knikt dan. Ik knip in mijn vingers. Pascall en laura komen aan lopen. "Ze werken voor mij" grijns ik. "waarom doen jullie dit!!?" Vraagt jeremy bang. "Geld..." Is het enige wat pascall kan zeggen. Jeremy doet een paar stappen achteruit. Pascall haalt uit en geeft hem een klap. Jeremy krimt in 1. Grijnzend kniel ik bij hem neer. "Blijf voortaan uit de buurt van joost." Jeremy kijkt me vals aan. "Dit gaat te ver Michael!!" Schreeuwt hij boos. Hij staat met trillende benen op. Ik grijns en geef hem een klap tegen zijn slaap. Zijn ogen worden groot. Dan zakt hij door zijn knieën en valt hij op de grond.

Joost p.o.v
Man allemaal vragen spoken door mijn hoofd. Wat is er mis met de jongens? Ik sta op en pak de ketting. Ik zucht en druk hem tegen mijn hart. Moet ik link geloven of harm? Ik doe de ketting om en denk aan link.

Ik ontmoette link op straat. Hij zat huilend op de grond. "Gaat het jongen!?" Vroeg ik. Hij schudde zacht met zijn hoofd. "Is er iets gebeurt?" Hij knikte zacht. Hij begon harder te huilen. Toen vertelde hij zijn verhaal. Link was zo bang voor zijn ouders. Hij had een tijd geleden zijn ouders verteld dat hij op jongens en meiden valt. Ze waren er niet echt blij mee.link liep weg van huis. Link had voor weken op straat geslapen. Na dat was hij verrandert. Hij was sterker geworden. Hij huilde niet snel meer. Hij had wat vrienden van de straat. Link was echt een bad boy geworden. Link zou me altijd beschermen. Dat beloofde hij aan me. Alleen aan mij durfde hij zijn tranen laten zien ,maar harm vertrouwde me ook altijd. Jeremy kwam er later bij.

Ik leg mijn hoofd in mijn handen en voel de tranen langs mijn wangen lopen. Ik wil niet kiezen. Ik geef zo veel om ze allemaal. Echt waar. Zal ik harm bellen? Of link? Ik slik mijn tranen weg. Niemand voor nu.

Link p.o.v
Ik kijk naar het katten kettinkje. Ik kreeg hem van joost. Als ik dit bij me had hoefde ik nooit bang te zijn. Mijn ouders en ik hebben het bij gelegd. Ik woon weer bij hun. Ik kijk naar de ketting. 2 dingen heb ik geleerd van het straat leven. Vertrouw niemand en vecht voor de gene waar je van houdt. Dat zal ik zeker doen. Niemand komt aan joost ,ik zal hem beschermen!!

(Flashback)
Ik had het zo koud. Het was aan het regen en het was avond. Ik was zo bang. Mijn ouders waren boos op me en ik liep weg van thuis. Ik deed de capuchon van mijn hoodie over mijn hoofd. Zacht begon ik te huilen. Ik rilde van de kou. "Gaat het jongen!?" Vroeg opeens een stem. Ik keek omhoog. Ik zag een lange blonde jongen staan. Ik voelde een connectie. Zo raar. "Is er iets gebeurt?" Ik vertrouwde hem meteen. Ik zuchtte en wou iets zeggen ,maar de tranen stroomde meteen weer over mijn wangen. Ik voel 2 armen om me heen. De jongen knuffelde me. "Rustig maar...je kan mij het vertellen" fluisterde hij in mijn oor. Ik voelde een glimlach op mijn gezicht komen. Zo lang geleden was het dat ik geglimlacht had. Hij knuffelde mij harder. Ik sloot mijn ogen en knuffelde hem terug. "Bedankt...mijn naam is m-michael ,noem me liever link" zuchtte ik. Hij knikte. "Mijn naam is joost aangenaam link" glimlachte hij. Hij ging naar me zitten en dee zijn jas uit en deed hem om mij heen. Ik slikte. Hij deed zijn arm om mijn schouder heen en drukte me tegen zich aan. Ik leunde op zijn schouder. Ik begon te vertellen wat er gebeurt was. Het voelde zo vertrouwt. Ik hoefde niet meer bang te zijn.