Proof # 45: Our Finale

1.2K 17 2
                                    

THUNDER

"We're going to have an emergency C-section." The doctor and the nurses immediately moved fast, I wasn't sure what was going on but they said that the child was too big and Mia would have a hard time if she'll push through a normal childbirth, or worst she might die.

"T-thunder." She held my hand tightly and I looked at her, tears running out of her eyes.

"Shh." I calmed her down, "You are going to be okay, and the baby is going to be okay."

I kissed the back of her hand as she held on to it tighter, the doctor and nurses in a rush to prepare everything for the emergency C-section.

I looked at her and I can clearly see the pain in her face. Tears kept pouring out of her eyes, her hand holding mine even tighter if that is humanly possible.

Ilang minuto lang ang hinintay namin at nag-simula na sila sa operasyon, pinanatili kong nakatuon sa iba ang atensyon ni Mia para hindi na s'ya mag-alala at matakot pa. I kept whispering sweet nothings to her, giving her hand butterfly kisses, caressing her face, I did anything that would make her feel comfortable.

And then a cry suddenly echoed throughout the whole room. I turned to the doctor who was holding my child, immediately giving my child to the nurse for her to clean him.

Tears sprung out of my eyes as soon as the baby was wrapped in a clean towel and was given to me to hold.

"Congratulations, sir." Bati ng nurse sa akin pagkatapos nitong maiabot ang bata sa akin.

Hindi ko maipaliwanag ang saya na nararamdaman ko habang tinitingnan ko ang bata na patuloy pa din sa pag-iyak, tiningnan ko si Mia at binigyan n'ya ako ng isang ngiti. Lumapit ako sa kanya at ipinakita sa kanya ang anak namin dahilan para mas lalong bumuhos ang mga luha n'ya.

Inilahad nito ang kamay nito para abutin ang anak namin na lalo kong inilapit sa kanya, at marahan nitong hinaplos ang pisngi nito, "Mateus." Mahinang sabi nito.

Mateus... Gift of God.

Tyrell Cooper Mateus, our new gift.

- ∞ - ∞ - ∞ - ∞ -

Nagpapahinga ngayon si Mia sa kwarto n'ya habang nasa tabihan n'ya si Cooper. Hindi ko matanggal ang atensyon ko sa kanya kahit na tulog na tulog lamang ito sa kinalalagyan n'ya.

"Baka matunaw yung bata." Nilingon ko naman si ate Janna na katulad ko din ay nakatingin lang din kay Cooper.

"Ikaw pa talaga ang nagsabi n'yan?" Angal ko sa kanya at natawa s'ya.

"Hindi naman kita masisisi kasi nung baby pa sina Leo at Lauren ay hindi natin sila napagmasdan ng ganito." Rason nito, "Mabuti na lang talaga at naging okay ka na sa mommy ni Kami, kung hindi wala akong pangigigilan." Dugtong nito.

Sinamaan ko s'ya ng tingin, "Bakit kaya di pa kayo magbalak na magpakasal ni kuya GD?" Reklamo ko sa kanya, "Ang tagal tagal n'yo na, hindi pa kayo magpakasal."

This time ako ang sinamaan n'ya ng tingin, "We're taking it slow." Sabi nito.

"Sa sobrang slow, nakatatlo na kami ng anak." Sabi ko.

Naramdaman ko ang isang kamay na humawak sa kamay ko, nilingon ko iyon at nakita kong nakangiti sa akin si Mia.

Agad ko s'yang nilapitan at hinaplos ko ang mukha n'ya, "You should rest some more." I told her.

She shook her head lightly, "Inaaway mo si ate Janna." Mahinang sabi nito.

I looked at my sister and she let her tongue out at me before she stood up from her seat and went to the table to peel some apples.

Our Perfect Love [HPL Book 2 - Complete]Where stories live. Discover now