Haraam (GxG)

Chapter 1

Dalawa ang klase ko sa umaga at ang huli ay sa alas tres pa ng hapon. Mahaba-haba ang vacant time ko. Iko-consume ko sana ang oras na yun sa paglilipat ng mga gamit ko sa pad pero naisipan kong lumipat na lang mamayang hapon pagkatapos ng lahat ng klase ko. Nanamnamin ko muna ang nalalabing oras ko sa apartment.

Para maghintay kay Klein...

Sa huling pagkakataon.

"Sa'n ka magla-lunch, Steffan?" Tanong ng kaklase kong si Anica pagkadismiss ng pangalawa at panghuling klase namin sa umaga.

"Malayo."

"Sungit mo pa din." Narinig kong sabi ni Ysa. "Anyway, three hours yung vacant. Sa'n ka tatambay?"

"Sa lungga ko."

"Oy! Pero parang ikaw yung nakita ko kahapon do'n sa FP building ah?" Usisa naman ni Jade. "Yung mga unit na for rent malapit lang dito." Paalala pa nito.

"Lilipat ako do'n ngayon." Sagot ko na lang para magtigil na sila. "Pero mamaya pa pagkatapos ng lahat ng klase ko." At saka plastic na ngumiti.

"Sabay ka sa'ming mag-lunch kung gusto mo." Pag-aaya ni Anica.

Napabuntong hininga na lang ako at napangiwi. Itong magbabarkadang 'to talaga, parang mga elementary pa rin. Masyadong FC. Hindi ko naman sila ka-close. Wala naman talaga akong ka-close rito until now simula no'ng mag-transfer ako last semester.

Binilisan ko ang paglalakad para makalayo na sa kanila.

* * *

"You're late." Sita sa'kin ng panot na instructor sa panghuling klase ko; Philippine Constitution, malayo sa kurso kong BS-Pharmacy.

"And who are you by the way? Oppenhiem or Steffan?" Tanong na naman ni Sir na hindi ko pa alam ang pangalan. Akma akong magsasalita nang biglang bumukas ulit ang pinto.

Mukhang may mas late pa kesa sa'kin. Lumingon ako sa pintuan para tingnan ang bagong dating.

Mahaba at straight ang dark brown na buhok. Maliit at matangos ang ilong. At parang adik dahil sa kapansin-pansin na dark-circles sa gilid ng mga mata. Halatang hindi pure-blooded Filipina pero hindi ko maintindihan ang lahi.

Teka, sandali ...

"Ikaw?!" Sabay naming tanong sa isa't isa at parehong mababakasan ng pagkasorpresa o mas maiging sabihing hindi pagkapaniwala.

Sa tagal ng pagtitig ko sa kanya, ngayon ko lang na-realized na hindi ito ang unang pagkikita namin. Sa tingin ko namukhaan rin niya ako dahil sa naging tanong at reaksyon niya.

Siya yung babaeng nakabanggaan ko sa hagdan noong pababa ako ng FP building matapos makipagtransaksyon ukol sa lilipatang pad.

Nawalan ako ng pakialam sa ibang mga narito na siguradong nasa amin ngayon ang atensyon, maging sa professor na nasa likuran ko lang.

"Classmate kita sa subject na 'to?" Di makapaniwalang tanong ng babae.

Akma akong magsasalita nang pumeke ng ubo si Sir, para siguro kunin ang atensyon naming dalawa na parehong nakatayo mismo sa harap ng buong klase. "Ms. Steffan and Ms. Oppenheim, kindly take your sit before starting an interrogation with each other?"

Sandali ulit kaming nagkasukatan ng tingin no'ng babae bago maghanap ng kanya-kanyang mauupuan.

Sa harap siya umupo. Meron pang bakanteng upuan sa tabi niya pero dumiretso pa rin ako sa likod para sana do'n umupo pero sinita agad ako ng professor.

"Please occupy the vacant seats in front." Demand ni Sir. "Thirteen students na nga lang kayo sa class na 'to, nagkakalayo-layo pa."

Ayoko ng gumawa ng eksena kaya bumalik ako sa harapan at umupo sa nag-iisang bakanteng upuan sa pinakaharap, sa tabi ni ...