TAKINTI

18.Bölüm "ARAF" (1. Kısım)

Bunları yapan birisi o kızın karşısına geçip soru falan soramazdı.

Merakımdan gebersem bile soramazdım. İç çekişimi dışa yansıtmada bir zarar gözetmeyip hayata geçirdim ve ayağa kalkıp kantin kapısına doğru ilerlemeye başladım. Ecem hâlâ aynı pozisyonda, karşısındaki kızı dinliyordu. Sevgilim olduğu zamanların acısını çıkartıyordu sanırım. Çünkü sevgilimken dolabında bu boyda etek bırakmamıştım. Oturmasına kalkmasına da dikkat etmesi baş kurallardandı tabii. Merve ile henüz bu konulara gelememiştik. Çünkü fazlasıyla serbest bir kızdı ve ona kısıtlamalar koyduğumda en az bir iki kavga edeceğimize emindim.

Aklından geçenleri bilmek için çoğu şeyden vazgeçebilirdim. Ecem hep gözümün önündeyken sevgilim neredeydi, cidden merak ediyordum. Kantin kapısından hızlıca geçiş yapıp bahçeye attım kendimi. Karşı bankta Ceren, Beyza ve Merve oturuyordu. Benim bahçeye çıkmamla onlar da beni fark etti ve Merve sanki daha demin Ecem'le aynı ortamda olduğumu tahmin ediyormuş gibi çatık kaşları ile yüzüme dik dik bakmaya başladı. Belki de bana öyle geliyordu, bilmiyorum. Çünkü Ecem'in eski sevgilim olduğundan haberi bile yoktu.

Yanlarına gitmeyi bir an düşünsem de bir sigara molasına ihtiyacım vardı. Tek başıma. Bakışlarımı Merve'nin iri gözlerinden çekip arka bahçeye uzanan merdivenlere çevirdim. Umarım arkamdan falan gelmezdi; kalbini kırmak istemiyordum. Merdiven basamaklarını hızlı hızlı inip her zamanki yerimize doğru ilerlemeye başladım. Buraya genelde tek gelmezdim. Berk hep yanımda olurdu ama şu an neredeydi hiçbir fikrim yoktu. Cebimden sigara paketimi ve çakmağımı çıkarıp en kuytu yere çöktüm. Bacaklarımı iki yana açıp rahat bir pozisyona geçerken okulu asmak iyi bir fikir gibi gözüktü. Bu fikri, sigaram bittikten sonra düşünmek üzere askıya alıp sigaramı iki dudağımın arasında dengeledim. Çakmağımla sigaramın ucunu tutuşturduktan sonra içime derin bir nefes çektim ve ardından dudaklarımdan dışarı süzülmesine izin verdim. O sırada sağ tarafımda bir karartı gördüm ve anında kafamı o tarafa çevirdim.

Ceren?

Hım, muhtemelen o da sigara içmek için geliyordu. Kızlara sigarayı yakıştırmıyordum, hattâ son derece itici geliyorlardı. İşte tam bu yüzden, Ecem sigarayı bırakmıştı. Aynı performansı her kızdan beklemek saçma olurdu. İşte bu yüzden Merve'den böyle bir şey beklemiyordum. Ama ister istemez aklım Ecem'e ve benim için yaptığı fedakarlıklara kayıyordu işte.

Küçük ve çekingen adımlarla yanıma gelip aynı benim gibi yere çöktü ve sırtını duvara yaslayıp eteğine özen göstererek bacaklarını uzattı. Sigara dumanının etkisiyle gözlerimi kısarak bir nefes daha içime çektim. Yalancıktan öksürüp, "Bana da sigara var mı?" diye sordu usulca.

Bakışlarımı karşımdaki duvarda sabitlerken "Yok," dedim.

Ben ona bakmasam bile, onun bakışları benim üzerimdeydi ve kaşlarını çattığını göz ucuyla görmüştüm. "Neden?" diye sordu şaşırarak.

Omuz silktim. "Vermek zorunda mıyım?" diye sordum. "Herkes Berk değil."

Yüzüme bir süre daha baktıktan sonra tekrar önüne döndü ve nefesini seslice dışarı verdi. "Ne zamandan beri bu kadar agresifsin?"

"Son zamanlarda hep böyleyim," diye itiraf ettim.

Anlayışla konuştu. "Merve ile mi ilgili?"

İstemsizce kaşlarım çatıldı. "O kadar belli oluyor mu?"

Kaşlarını havaya kaldırıp kafasını aşağı yukarı salladı. Sigaramdan bir nefes daha alıp diğer elimle kapağı açık olan sigara paketini Ceren'e uzattım. Tereddütlü bir bakış atıp içinden bir tanesini aldı. Sigara dumanı dudaklarımı terk ederken paketi yere bıraktım. "Sigara içmek için geldiysen, ileride bir yerlerde iç. Ama eğer..."