In love with my stalker, or not?

331 11 3
                                    

'Doei Rivka, tot maandag'! roep ik, Rivka en ik zijn net zusjes, ik ben altijd met haar en we doen alles samen, al vanaf kinds af aan, nou ja. We zijn nu eigenlijk nog kinderen, 16 jaar zijn we beiden, Veel mensen denken dat we tweeling zijn, als ik eerlijk ben vind ik dat ook niet vreemd,  ik (Mila) heb steil bruinhaar tot m'n taille en Rivka heeft ook bruin haar alleen dan met leuke krullen ertussen, Ik heb blauwe ogen en Rivka grijze verder is Rivka ietsje langer dan ik ben maar dat scheelt echt niet heel veel, Terwijl ik nadacht stapte ik op mijn fiets en begon te fietsen, mijn huis was een kwartiertje fietsen hier vadaan, vaak hadden Rivka en ik daarom ook 'een soort van strijd' wie naar wie zou komen want we waren allebij erg lui, het begon hard te regenen en te waaien en ik kwam met moeite vooruit, dikke regendruppels spatte in mijn gezicht, zo hard dat het pijn deed.  Ik probeerde het te negeren maar het lukte niet goed, ik dacht terug aan gister, ik ben zo verschrikkelijk verliefd op Jake, alleen hij negeert me een soort van lijkt wel, waarom? Geen idee. Ik stopte voor een stoplicht en hoorde dat er nog iemand stopte, langzaam keek ik achterom, ik zag iemand met een zwarte muts op, mijn jas zat zo dicht dat je zijn gezicht niet zag, dat vond ik ook niet echt heel raar want het regent als een gek, het stoplicht sprong op groen en snel fietste ik verder, ik deed mijn rits nog wat omhoog en hees mijn tas wat hoger om mijn schouder, na wat gekluns was ik wat beter bedekt tegen de regen en was ik dicht bij het winkel centrum, het vreemde figuur fietsen nogsteeds achter me, ik had wel verwacht dat diegene af zou slaan maar blijkbaar niet dus, na een tijdje reed ik de lange weg op, als ik deze weg af gereden had was ik eindelijk thuis en kon ik lekker douche, het was erg rustig op deze weg, ik keek achter me en zag dat het figuur dichter langs me kwam fietsen, ik schrok me te pletter toen hij tegen mijn wiel aanbotste, zo snel als ik kon reed ik weg, ik trapte voor mijn leven en ik voelde dat mijn bagagedrager vast gepakt werdt,  ik probeerd te trappen voor mijn leven maar ik voelde me steeds zwakker worden, mijn benen voelde als kauwgom, en ik gaf het op, snel sprong ik van mijn fiets en probeerde weg te rennen, het figuur was een stuk sneller dan mij en pakte me bij mijn armen, hij gooide me de natte bosjes in en begon me te slaan, mijn lichaam werdt slapjes en toen kwam zijn gezicht steeds dichter bij de mijne, met een snelle beweging trapte ik zo hard ik kon in zijn zaakje en ik twijfelde geen moment en rende weg, ik had hem erg hard getrapt blijkbaar want hij lag een meter of 4 verder op, ik zag de jongen nog op de grond liggen van de pijn, snel pakte ik een stift uit mijn tas en schreef op zijn spatbord : 'ik ben een LUL'  en ik begon op zijn banden te springen, hij zag het en probeerde op te staan maar dat lukte niet, snel pakte ik mijn fiets en fietste weg, toen ik langs hem fietste keek ik hem met een goren blik aan en draaide me nog een keer om, 'Lelijke potvis dat je bent, zoek een leven, misschien kun je in de wc gaan zoeken dan vind je vast wel iets'.

_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@_@

Vote + Comment, ik post vandaag nog part 2 en als ik dan in totaal 2 stemmen heb dan post ik part 3 er gelijk achteraan!

In love with my stalker, or not?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu