Κεφάλαιο 6

3.6K 402 35
                                    

Μου έχει λείψει τόσο πολύ! Όμως όχι!  Δεν πρέπει! Τουλάχιστον μέχρι να μου εξηγήσει τον λόγο που εξαφανίστηκε..

Ε. "Ha-Harry..." προσπάθησα να τον απομακρύνω όμως εκείνος δάγκωσε το χείλος μου κάνοντας με να αναστενάζω μέσα από το φιλί μας.... "Harry! " έβαλα όση δύναμη μου είχε απομείνει και τον έσπρωξα από πάνω μου

Η. "τι έγινε ρε μωρό μου;" παραπονέθηκε... Μωρό μου... Τι ωραία που ακούγεται αυτή η τόσο μικρή φράση από τα χείλη του..

Ε. "Μην...Μην με ξανα-αποκαλέσεις έτσι. " είπα ενώ είναι ακουμπήσει τα δάχτυλα μου στα σκισμένα χείλη του και δάκρυα απειλούσαν για πολλοστή φορά να κυλήσουν στα μάγουλα μου

Η. "Emily... " με κοίταξε με ένα πονεμένο βλέμμα όμως εγώ έκανα αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα τον τελευταίο καιρό... Έτρεξα μακρυά του. (όταν εγραφα το συγκεκριμένο κομμάτι άκουγα το Α.Μ. *των 1d φυσικά* Και για κάποιον λόγο δάκρυσα :'( )

Έφτασα στο στενό που είναι το σπίτι μου αλλά συνέχισα να κάνω βόλτες στο τετράγωνο... Δεν με πείραζε που ξεκίνησε να βρέχει..... Ήθελα απλα να μείνω λίγο μόνη να σκεφτώ...
Γιατί τώρα; Γιατί όλα πάνε στραβά τώρα που άρχισα να φτιάχνω την ζωή μου με τον Chris και τον μικρο μου Ed; Γιατί; Γιατί να έχω ακόμα αισθήματα γι'αυτον; Γιατί να αγαπάω ακόμα τον άνθρωπο που με παράτησε; Γιατί τόσα "γιατί"; Γιατί είναι ο Harry Edward Styles! Γι'αυτο...

Τις σκέψεις μου, τις διέκοψε ο ήχος του κινητού μου. Η Gemma...

G. "Για όνομα του Θεού Emily! Επιτέλους το σήκωσες! Που είσαι; Που εξαφανίστηκες; Γιατί δεν μου είπες τίποτα; Το ξέρεις ότι εγώ και ο Ed αρχίσαμε να ανησυχούμε; πόσο ανεύθυνη παίζει να είσαι; " δάκρυα κυλούσαν ασταμάτητα από τα μάτια μου. Ωωω πόσο κλαψιαρα παίζει να έχω γίνει!?

Έβαλα το κλειδί στην πόρτα και την άνοιξα ενώ είχα ακόμα ανοιχτή τη γραμμή στο τηλέφωνο. Η Gemma γύρισε και με κοίταξε. Όταν είδε την κατάσταση μου το βλέμμα της από θυμωμένο άλλαξε σε ένοχο. Έκλεισα την πορτα και η Gemma πέταξε το κινητό της στον καναπέ και ήρθε να με αγκαλιάσει

G. "το ξέρεις ότι με κατατρομαξες βλαμμένη; " είπε αυστηρά

Ε. "συ-συγνώμη" είπα με τρεμάμενη φωνή καταπινοντας έναν λυγμο

G. "μην κλαις άλλο ψυχή μου" έβαλε το πρόσωπο μου στις παλάμες της και σκούπισε να δάκρυα μου "πήγαινε να βγάλεις τα βρεγμένα ρούχα, κάνε ένα μπάνιο και πήγαινε για ύπνο εντάξει; " δεν έβγαιναν λέξεις από το στόμα μου... Απλά κουνησα καταφατικά το κεφάλι μου "τις λεπτομέρειες θα μου τις πεις αύριο! Εγώ πάω πάνω με τον Ed να κοιμηθούμε. " της χαμογέλασα και αφού έδωσα ένα μικρό φιλί στο κεφαλάκι του μικρού μου αγγέλου, η Gemma τον πήρε προσεκτικά στην αγκαλιά της από τον καναπέ για να μην τον ξυπνήσει και πήγαν πάνω.

My Little "Sister" [Book 2] Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα