Wraak

Hoofdstuk 21

De middag daarna hebben Liselotte en ik een heel schema gemaakt, wanneer hij uit en thuis is, wanneer zijn broers uit en thuis zijn, wanneer zijn ouders uit en thuis zijn enzovoort...

We hebben het hele leven van die mensen uitgekiend en de dagen daarna hebben Liselotte en ik omstebeurt de wacht gehouden voor het huis van Matthew, in het Nederlands: Matthijs! Als Liselotte bij Helena was en Matthijs was er ook, heeft ze extra gelet op 'rare' activiteiten.

Helaas was er niks van te merken. Ook Matthijs leek te treuren om het feit dat Scarlet spoorloos verdwenen was.

Na drie weken staat het nog steeds in de krant:

'Geen spoor van verdwenen meisje' en 'Politie Almere nog steeds op zoek'.

De kranten gaven echter niet de waarheid aan, de politie was helemaal niet meer opzoek naar Scarlet! Ze hielden zich allang bezig met andere dingen. Het leven gaat ook wel door, maar dan moeten ze het ook maar niet in de krant zetten! Wij hebben de taak opgenomen als extra 'huiswerk', Scarlet opsporen. Heel wat anders dan wiskunde of geschiedenis. Hoewel dit best geschiedenis kan zijn later, twee zesdeklassers die misdaad oplossen! Gelukkig zijn we al heel ver gekomen. Jennifer en Helena weten nog steeds niet van het rare telefoontje en dat wij al zo ver zijn, Helena is daar te close met Matthijs voor en Jennifer is te veel in haar eigen wereldje, want James heeft het uitgemaakt. Ze is helemaal van slag, maar waarschijnlijk moest hij gewoon voor afleiding zorgen. Helaas voor hen was Liselotte al niet zo close met Logan en ik was te close met Scarlet.

Liselotte en ik hebben besloten dat we eerst maandagmiddagen om 13:00 het huis van Matthijs door te zoeken, wanneer ze allemaal net het huis verlaten. Daarna woensdagochtenden 9:00, wanneer ze ook allemaal net het huis verlaten.

Het is nu de tweede keer dat we het huis gaan doorzoeken, maandagmiddag. De eerste keer hebben we nog niks gevonden. Om 12:40 stap ik op mijn fiets en fiets via Liselotte naar het huis van Matthijs. We zijn er om precies 12:59 en we zien de deur opengaan.

Ik vond het de eerste keer al spannend om in te breken, nu wat minder, maar nog steeds heel erg. We hebben vorige week naar binnen weten te glippen en hebben daarna een huissleutel meegenomen. Ik vind het nog steeds vreemd dat ze niet hebben gemerkt dat er een huissleutel mist, zoiets belangrijks merk je toch wel!

Als ze allemaal de straat uit zijn lopen Liselotte en ik snel naar het huis toe, Liselotte steekt het sleuteltje in het slot en we lopen naar binnen.

We gaan de trap op, de lange gang door. De laatste kamer is die van Matthijs, eentje met een voetbalposter van Ajax. Als we naar binnen lopen ligt alles overhoop.

'Zo wordt het nog moeilijker om te zoeken!' zegt Liselotte.

'Ja, zou hij zelf ook iets hebben gezocht?' vraag ik.

'Waarschijnlijk dan wel' zegt Liselotte en ze begint met zoeken.

Na een tijdje zegt ze 'Wow, wat een mietje!'

'Hoezo?'

'Hij heeft een dagboek!' zegt ze en we barsten in lachen uit.

Als we weer op adem zijn gekomen lees ik het stuk voor.