lost [muke af] PL

0.1 - luke

0.1 - luke

Luke wzdycha, kiedy Liz opuszcza jego mały pokój, który owija się zasłoną ciemności, gdy zamyka drzwi, a światło z korytarza znika. Nigdy nie był tym, który boi się ciemności. Lubi myśleć, że jest odważny. Lub tak odważny, jakim może być, jak na pięciolatka.

Swędzi go nadgarstek i wie, co to oznacza, czyniąc go mieszanką emocji i strachu. Naprawdę chciałby wiedzieć, chciałby dowiedzieć się kto to jest, kto może być jego drugą połową. Jednak trochę się boi, bo co, jeśli to tylko jego wytwór wyobraźni? Co jeśli mrowienie na jego skórze spowodowane jest tarciem jego delikatnej skóry po pościeli z galaktycznym motywem?

Powiedział Liz, jego mamie, o tym, a ona zapewniła go, że teraz nadszedł właśnie ten czas, ponieważ w zeszłym tygodniu duży, fioletowy siniak pojawił się na jego kolanie, którego on nie spowodował. Powiedziała mu, aby był gotowy na to, że tusz pojawi się na jego małym, kościstym nadgarstku. Prawda została powiedziana. Była tak zaintrygowana, co pojawi się u Luke'a.

Liz była szczęśliwa, a nawet oczekiwała wyników, gdy Luke wciąż był uwięziony w myślach o tym, co prawdopodobnie się wydarzy. Jego odwaga nie zakrywała tego obszaru.

Chudy chłopiec umożliwił zamknięcie się swoich błękitnych jak ocean oczom z ciężkimi, od myśli, co się wydarzy, powiekami. Jego prawa dłoń odruchowo chwyciła lewy nadgarstek, który wzdryga się po raz kolejny. Gdy przesuwa się po raz ostatni na łóżku, wie, że jest gotowy. Jest gotowy, aby obudzić się jutro z pewnym rodzajem wiedzy o tym, kto jest jego bratnią duszą.

Wraz z zakreślonym blaskiem księżyca jego sylwetka stanowiła kontrast do wnętrza czarnego pokoju. Czuje jak odpływa w sen i w czasie, kiedy jest gotowy, aby zasnąć i być nieruchomo, jego nadgarstek zaprzestaje swędzenia, gdyż powstało małe, czarne M dokładnie w tym miejscu.