Met een glimlach keek ik naar mijn broer, Nasser, die boos op me afliep. De agent naast me maakte mijn handboeien los. "Ik heb zijn vrijlating al betaald", liet Nasser weten en de agent knikte. "Fijne dag nog verder", zei de agent. Buiten keek Nasser me boos aan. "Ben je gek geworden?!"riep hij boos. Ik kon gewoon niet bij van het lachen. "Het was een geintje", zei ik. "Een geintje? Dus iets mee smokkelen vind je een geintje?!"vroeg Nasser boos. "Eh, nu niet overdrijven, het was maar de grens van Belgie over. En het was maar boter", zei ik. "Boter? Welke idioot smokkelt er nu boter mee?"vroeg Nasser boos. "Ik, slimmerik!! Waarom moest je anders helemaal naar Nederland komen om me op te halen?"zei ik en Nasser keek me nog bozer aan. We stapten in zijn auto en reden terug naar Belgie. "Ik vind dat je overdrijft", ging ik door. "Ik overdrijven? Als je zo doorgaat dan kan ik je beter naar ma en pa sturen. Dat je bij ons blijft had een paar afspraken. Weet je nog?"deed Nasser me herinneren. Ik knikte. Ik zou bij Nasser en zijn vrouw blijven als ik ging stoppen met mijn idiote praktijkjes. Maar wat kon ik eraan doen dat sommige agenten moeilijk deden om boter? Het duurde twee uur voordat we weer terug in Belgie waren. Nasser deed de deur open en ik ging direct naar de zetel en liet me daar vallen. "Wat heb ik vandaaag hard gewerkt!"zei ik. Nasser keek me minachtend aan. De vrouw van Nasser, Laila kwam er ook bijzitten. "Wat was er aan de hand?"vroeg ze bezorgd. "Hij heeft boter meegesmokkelt", zei Nasser. Laila moest lachen. "Het beste dat ik ooit heb gehoord sinds je hier bent", zei ze en ik gaf haar een high-five. "Het beste? Dit kan niet zo lang meer doorgaan!! Hoe oud ben je? 23!! Je moet echt stoppen met de politie op hun zenuwen te werken", vertelde Nasser. "Wat? Maar dat is juist mijn hobby", zeurde ik. Laila zei dat ze naar haar moeder ging en dus bleven ik en Nasser alleen. "Ga je nu werkelijk heel de dag boos op me blijven? Ik ben niet degene die mijn vrouw bedriegt, dus beter praat je tegen me", zei ik. Nasser keek me geschrokken aan, maar herstelde zich. "Jij kunt beter met je eigen zaken bemoeien of je vliegt eruit", zei hij. Hij stond op en verliet de woonkamer. Een paar seconden later zag ik hem helemaal mooi aangekleed vertrekken. Ik vreesde het ergste voor hem. Ik wou niet dat laila hem in de steek zou laten, omdat hij vreemd ging, maar hij was werkelijk verslaafd aan zijn nieuwe vriendin. Waar ik trouwens van walgde. Ze moest toch wel erg ziek zijn om met een getrouwde vent... Ik huiverde. Het begon saai te worden, zo helemaal in mijn eentje. Ik stond op en pakte wat kleingeld. Beneden in een winkeltje kocht ik een ijsje. Ik liep een rondje om. "Hé, Mo, alles goed, vriend?"vroeg ik toen ik hem tegen kwam. "Ja, hamdoellillah, met jou?"vroeg hij. Ik knikte. "Alezz, ik zal je laten, he broer", zei ik en liet hem alleen. Verder zag ik gek genoeg een vrouwelijke agente. Die agenten zochten zelf mijn aandacht. "Hallo, schatje", zei ik en de agente keek me schuin aan. "Is er soms iets?"vroeg ze. "Ik geloof gewoon niet echt dat je een agente bent", daagde ik haar uit. Uit het niets pakte ze me vast en viel ik hard op mijn gezicht op de grond. "Au, ik ken mijn rechten hoor", riep ik terwijl ze van me wegliep. Ik stond op en in de verte zag ik Nasser. Hij stond met een meisje te lachen. Ze had lange, prachtige haren. Ze gebruikte make-up. Dat was vooral zichtbaar. Haar jeans was gescheurd en ze droeg een witte bloesje waardoor je haar zwarte bh goed zag. En de rest natuurlijk. Ze was niet lelijk. Mooi lichaam, maar ze rookte. Zelfs waar Nasser bij was. Ik keek hun minachtend aan. Ik liep ernaar toe. "Hallo, Nasser", zei ik. Mijn ogen hield ik gericht op dat meisje. "Ik weet dat het uizicht je bevalt, maar je kunt gerust de andere kant opkijken", hoorde ik dat meisje zeggen. "Hoe zou het me anders niet kunnen bevallen. Ik denk dat heel de stad je kent, zo'n soort meisje ben je zeker", zei ik. Ze keek me droog aan. "Wil je daar anders zelf achterkomen?"vroeg ze uitdagend. We waren net kat en muis. Nasser kuchte. "Salehedinne, dit is Mariam", zei mijn broer. Ik keek mijn broer nog steeds niet aan, maar ik hield mijn blik gericht op Mariam. "Zoals ik al zei broer, heel de stad kent haar", zei ik en liep bij hun weg. Waarom zou mijn broer in vredesnaam zo'n meisje boven Laila verkiezen? Begrijp me niet verkeerd, ik vond Laila niet leuk of zo, maar ze was de vrouw waar iedere man naar zocht. Ze was mooi, aardig, goed in haar geloof en ze kookte goed. Plus ze behandelde je altijd goed. Dat mijn broer zich zo had kunnen vergissen!!
