Sixteen

45 11 1
                                    

Flashback
Isabella, 17 χρόνων
  Ακολούθησα τον Shaley στο δάσος, πίσω απο το σπίτι του. Σκαρφαλώσαμε σε ένα δέντρο και κοιτάξαμε τα αστέρια.
-Ξέρεις, όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν, οι ψυχές τους γίνονται αστέρια! Είπε ο Shaley, ξαφνικά.
-Το πιστεύεις στα αλήθεια αυτό; Τον ρώτησα.
-Ναι! Θέλω να πιστεύω οτι όταν πεθάνω θα μπορώ να σε προσέχω και να σου δίνω φως, ακόμα και αν δεν είμαι δίπλα σου! Isy, νοιάζομαι για εσένα! Όλοι μας νοιαζόμαστε και αυτό που έκανε αυτός ο μαλάκας ο Marcus δεν σου άξιζε! Σε κανέναν δεν αξίζει! Θέλω να μου υποσχεθείς οτι όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα, δεν θα κανεις κατι που θα το μετανιώσεις!
-Θα το κάνω, μόνο αν μου υποσχεθείς οτι δεν θα φύγεις ποτέ από την ζωή μου!
-Το υπόσχομαι! Είπαμε κι οι δυο μαζί.

My Best FriendsWhere stories live. Discover now