Damlam a

11K 238 26
                                    

Sabah uyandığım da yanımda yatan minik bedene baktım bu minik beden benim her şeyimdi onun için ailemden ve hayatımdan vazgeçtim ama değdi çünkü şuanda yanımda o olmasaydı ben bu kadar huzurlu olamazdım düşünüyorumda o ilerde ya benim gibi bir aptal aşık olursa o zaman ne yaparım diye düşüünürken minik kızım gözlerini açtı
-Anne,günaydınn! Diyerek neşeyle boynuma sarıldı.
-Günaydın bebeğim hadi aşağı inip yemek yiyelim yoksa okula geç kalıcaksın.
-Tamam anne. Bana anne demesi ve bana özel olan bir gülümsemesi vardi.Ve bu beni çok mutlu ediyordu. Bazen babasını soruyordu ne diyeceğim bilmiyorum cevapsız bir SORU soruyordu bana ne diyebilirdim ki daha yedi yaşındaki bir çocuğa baban yok bizi bıraktı asla geri dönmeyecek mi bunları mı anlatacağım ona. Duydum korna sesiyle
- anneciğim ! Servisin geldi
- tamam anne ayakkabılarımı giyiyorum. Damlayı her servise yolladım da içimi bir korku almıyor değil ya karşısına çıkarsa ya onu bulursa O zaman ne yaparım ben bunları düşünüyorum hep ama sonra diyorum ki ben hamile olduğumu öğrendim de bile beni umursamadı Şimdi benim biricik damla mı hiç düşünmez diyorum Bu düşüncelere dalarken saatin kaç olduğunu farketmemişimİşe geç bile kalmışım tamam üstümü giyinip çantamı aldım onu aldım bunu aldımderken iyice kafam karıştı bugün çok önemli bir toplantımız vardı ünlü bir şirketmi varmış yurtdışında ne patronum çok önemsiyor yani bu işin altından kalkamazsam Büyük bi ihtimal işimden olacağım bunun stresiyle arabaya bindim şirket hakkında hiçbir bilgi elime geçmemişti en çokta bu dikkatimi çekti normalde toplantıdan önce kimle toplantı yapacağım adamın adını soyadını yazıp bir dosya halinde verirlerdi bana of bu sabah bir şey vardı ğstümde hep Çağanı hatırlayıp durdum onu şu an görsem kaçardım çünkü o benim Damlayı doğurduğumu bilmiyordu aldırdım sanıyordu  bu sıkıntının sebebi her neyse sonu kötüydü. Şirkete gelmiştim arabanın arkasından topuklu ayakkabımı çıkardım ve giydim sanki iğnenin ucunda yürür gibiydi ve zorunlu olmasa bu ayakkabıları asla giymezdim . Asansöre bindiğimde yanıma biri geldi sim siyah giyinmiş ve gözlük takmıştı ama çok güZel bir vücuda sahipti ben ne diyorum böyle koskoca kadınım hala erkek kesiyorum of of bugun ne olacak acaba derken birden elektirikler gitti ve o anki korkuyla gizemli adamın boynuna atladım
-Allahım sen yardım et Allahım•••• lafımı bölen şey çok tanıdık gelen bir kahkaha oldu önce pek sesi tanıyamadım ama şimdi daha iyi tanıdım bu kişi ÇAĞINDI !!!             














Evet arkadaşalar umarım ilk bölümümü beğenmişsinizdir umarım beğenmediğiniz bir yer varsa yorum yaparsanız sevinirim  💋

Onun içinWhere stories live. Discover now