ÖNEMLİ!!!
BU BÖLÜMÜ FİNAL YAPMA KARARI BİRDEN VERDİĞİM BİR KARARDI. YAZIN VERDİĞİM ARADAN SONRA ZATEN AZ OLAN OKUYUCU SAYSI BAYAĞI AZALMIŞTI VE ARTIK İÇİMDEN YAZMAK GELMİYORDU. DAHA BİRÇOK ŞEY DÜŞÜNMÜŞTÜM ASLINDA... SUDE'NİN ANNESİ ÇIKICAKTI, KORHAN İLE KORDON'U YORUCU ZAMANLAR BEKLEYECEKTİ, HERKES BORA İLE ASLI'NIN TANIŞMASINI ONLARIN AĞZINDAN DİNLEYECEKTİ, ASLI ÖLMEDEN SÖYLEYİP MEYEM İLE BORA'NIN BARIŞTIKLARINI GÖRECEKTİ... BELKİ NAZA'NIN KIZI BİLE DOĞACAKTI. AMA BÖYLE BİTİRDİM.
FİNAL BÖLÜMÜNÜ SONUNA KADAR OKUYAN KAÇ KİŞİ OLDUĞUNU GÖRMEK İSTİYORUM. LÜTFEN OKUYAN HERKES VOTELESİN YA DA DÜŞÜNCESİNİ PAYLAŞSIN. BU BÖLÜM BU ZAMANA KADAR YORUM YAPIP FİKRİNİ PAYLAŞIRKEN BENİ ÇOK AMA ÇOK MUTLU EDEN OKUYUCULARIMA GELSİN.
@MerKor05
@aaaaaaaaaa6789
@sungurlarr
@YamurNurcanMutu
@Litttllleee
@Betul2078
@prensessebe
@EyllKaplan
@harbiyeli121
@yarenkilic
@Melisa1737
@merkor-nurcan
@YusufKuzik
@ispartalim
@Benginur68
@Seherlncebacak
@zehra955
@nurcan-merkor
@Aleynatokal
@alara-
@diln1907_life
@znurKahraman2
@esrakaya3458
@alara_krl_
@ebru020
@xanelileleyev
@aysenurdevecioglu
@yalnizkizoffıcial
@buket_akca
@Duygusalhatunum
@MehmetFrat1
@sixaliyev
@faziletgndr
@deryaemross4634
@serdarmertnaza
@aysehalit
@cellogetbregat
Herkes salonda toplanmıştı ben gelene kadar. Abim ile göz göze gelince gözlerini kısarak bana bakmaya başladı. Ah! Yüzümdeki gülümsememe engel olamıyordum. Nasıl engel olabilirdim ki?
Çalan kapı ile oturmama gerek kalmazken ikizim ayağa fırlarken yemek masasında sohbet eden Zelal, Zeynep, Bejan, Zehra, Berfin ve Merve de ayağa kalkmıştı. Diğerleri de kalkarken Berk abim kalkmak yerine, oturduğu yere daha çok yayılmıştı.
Başımı olumsuz anlamda sallarken abimin yanına gitmiştim. Celil abiler de abime bakarken işaret parmağımı omzuna vurmaya başladım. Cidden şu an çok komik görünüyordu. Bana aldırmayınca daha hızlı ve delecek gibi dürtmeye başlayınca soluyarak ayağa kalktı.
"Yeter be kızım yeter! Kalktım merak etme!" abimin bu söylediğine hepimiz gülerken ikizim kapıyı açmıştı bile. Bende hemen kapının yanında duran ikizim ile Yıldız'ın arasına girerken herkes salonda dizilmişti. Abim en son da dururken Bora en başta duruyordu.
Gördüğüm yüzü daha önce yanlışlıkla (!) gördüğüm için tanımam uzun sürmemişti. Elinde tuttuğu çiçek ve çikolatalar ile kapının önündeydi. Korumaların Bora ya da Korhan'a haber vermiş olması gerekti. Ama onlar bunu söylememişlerdi.
Göz göze geldiğimizde gözlerini hemen ikizime çevirirken ikizim konuşmaya başladı.
"Hoş geldin bir tanem!" sevinçle söylediği cümleyi kapının hemen arkasında duran Bora'nın yalancı öksürüğü bastırmıştı. İkizim dudağını dişlerlerken konuşan tabi ki Berk abim olmuştu.
"Bora! O sarışın yine ne dedi?" demesi ile hala kapıda duran sevgilisi de kaşlarını saniyelik olarak kaldırmıştı. İkizimin koluna dokunduğumda anlamış olacak ki kapıdan çekilip geçmesini işaret ederken elindeki çiçek ve çikolatayı almıştı. Aralarında ki birkaç yaş rahatça belli olsa da gerçek anlamda yakışacaklarını görmüştüm.
Yıldız damat adayımızın üzerindeki kalın montu alırken kulağına yaklaşıp fısıldayarak konuşmaya başladım. "Küçük odaya götür!" dediğimde anlamış olacak ki başını olumlu anlamda sallayıp montu da alıp gitmişti.
İkizim Bora'yı işaret ettiğinde Boradan başlayıp sırayla Doktor, Zelal, Celil abi, Zeynep abla, Berfin, Korhan, Merve, Meryem, Bejan, Zehra, Şahin, Serdar abimi, Naza'yı tanıştırırken gözlerinin Naza'nın üzerinde gezdirmesi sadece Serdar abimi değil beni de rahatsız etmişti. Sıra abime geldiğinde ise abimin duygusuz bakışlarına karşı ikizim bana dönerken yanlarına yaklaşmıştım.
