Part Of The Flock.

Start from the beginning
                                        

Tumango si Andeng.

Chino: Pinagbintangan ni Sean si Arci, kaya ginantihan nya by making a punnet square of her and Karl. Nabasa ni Zoey---

Andeng: Pano napunta kay Zoey yung notebook ni Nathan?

Arci: He's supposed to put it inside Pibi's bag.

They all exchanged confused looks. Nagkatinginan naman kami ni Roxanne.

Pibi: Sobrang nalilito na ako. Bakit yung notebook--- ano ba?!

Rox: I think we owe you an explanation guys.

Rox nodded at me, telling me that I should be the one to explain it.

Arci: Nagsimula lang naman to nung nag-away kayo Pibi and Nathan.

Nathan: Ha? Bakit?

Arci: Feeling ko kase kasalanan ko yun eh, sana hindi na lang ako nag-aya tumambay that day. Kaya nung nag-away kayo I felt the need to reconcile you guys.

Pibi: Rams, that's not your fault!

Arci: I know Pibs, but I want you to be okay, so nag-isip ako ng plano. The plan was to steal Nathan's filler, put it inside your bag, you'd give it back to him and you'd talk. Ganun kasimple. Hindi ko akalain na magiging ganito. 😞

Everyone fell silent after I spoke.

Pibi walked towards to hug me.

Pibi: Thank you.

Rox followed, then Andeng.

Andeng: You know I hate group hugs, but today's an exemption.

That made us smile despite of the chaos.

Arci: Sorry Nathan, sobrang gusot na tuloy ng notebook mo.

Nathan: Next time Arz, you don't have to force us to talk whenever we have a fight, coz even if we're not talking we communicate in our own way. But, thank you.

Nathan smiled at me, and he reached for Pibi's hand.

My tears bursted when I saw them holding hands. At least I know my efforts aren't wasted.

Chino: Sorry guys.

Andeng: Yeah. May fault rin kami ni Chino.

Roxanne: You know what, this is all because of that notebook. We should get rid of it.

Pibi: Yes! Okay lang Nathan?

Nathan: Actually, luma na yan eh. Kaya sige, okay lang.

Andeng: Ayos! Game!

Chino brought out something from his pocket.

Arci: Bakit may lighter ka Chin?

Chino: Naconfiscate ko dun sa freshman kanina.

He lit the corner of the filler, tapos inabot sakin.

Chino: Do the honor.

Kinuha ko sa kanya yung may sindi na filler at nilaglag sa bintana ng room namin. Since nasa second floor kami dun sa gilid ng school pumatak yung notebook. Ang alam namin bakanteng lote na damuhan lang yon. We were not informed na may gasolina pala don para sa mower, kaya halos mahimatay kami nun sa gulat nung biglang sumiklab ang apoy.

Nagkagulo ang mga estudyante lalo na sa first floor sa baba ng room namin.

Buti na lang napatay kagad ng mga panday sa likod yung apoy.

GC: So that's the story behind that fire?

Arci nodded.

The guidance counselor, stared at her for a while, then a tiny smile crept to her lips.

Gc: You may go, Ms. Cabrera.

Napahinga ng malalim si Arci.
Nasa pinto na sya nung bigla syang lumingon ulit.

Arci: Mam?

Gc: Yes?

Arci: Bibigyan nyo pa rin naman po ako ng goodmoral diba?

This time, lumapad na yung ngiti ng guidance counselor sa kanya.

Gc: I do think, despite of the fire that you've caused, you're a good friend. And you have a good moral.

Hindi nya napigilan bumalik para yakapin ang guidance counselor nila.

Arci: Thank you po!

Meanwhile sa detention room.
Mag-iisang oras na nakakulong si Sean at Zoey.

Naisip ni Sean na mag-apologize na kase alam nyang nakasakit talaga sya kahit hindi nya sinasadya.

Sean: Sorry bro.

Naisip rin naman ni Zoey na masakit ang mga salitang nabitiwan nya kanina kay Sean.

Zoey: Sorry rin tol.

Sean: Tropa ulit?

Zoey nodded.

Nagkamay sila, at sabay hinintay ang oras ng paglabas nila ng detention.

Habang hinihintay sila Sean at Zoey, tumambay muna sa foodtrip sa tapat ng school sila Pibi.

Kumakaim ng sari-saring streetfoods ang barkda nung may natira na kwek-kwek sa cup ni Pibi.

Napatingin sya kay Nathan na kumakain ng shawarma. Naalala nya yung pinagmulan ng pagtatalo nila last time.

Kahit busog na busog na sya, pinilit nya isubo yung kwek-kwek. Kaso may dalawa pa, at masusuka na talaga sya. Ayaw nya naman itapon baka mag-away lang sila ulit.

Pero nagulat sya nung biglang kinuha ni Nathan ang cup nya sabay tinujog yung kwek-kwek at kinain.

Nathan: Pag ayaw mo na kainin, sabihin mo, ako yung uubos para sayo. Walang masasayang na pagkain, busog pa ako. 😊

Pibi didn't what she should do first, smile at Nathan or hug him?
Kase namiss nya talaga to. She couldn't decide, so she did both at the same time.

Note: filler update to. May paparating na matinding chap. 😁 Anyway, mga last 4-5 chaps na lang pala ang story na to. Kaya pagtyagaan na. Hahahaha.

SNIPPET OF A FAIRYTALEWhere stories live. Discover now