When Mr. Gorgeous is Jealous

Chapter 41

Jennifer

Pagkagaling sa puntod ng yumaong Lola ni bestfriend ay dumaan kami sa beach dahil na rin sa request ni Ashely.

Tumambay lang kaming tatlo sa may tabing dagat habang nagkukuwentuhan at dinadama ang malamig na hangin sa paligid. 

Tanghaling tapat pero makulimlim ang langit.  Walang gaanong tao rito ngayon at kapansin-pansin rin ang medyo malakas na alon ng dagat. 

"Jen, nakaka-miss dito 'no?  No'ng mga bata pa tayo ay madalas tayong mag-swimming dito kapag summer.  'Tapos naghahabulan pa tayo ng naka-hubo't hubad."  Kuwento ng aking bestfriend na ikinatawa namin ni Ashley.

"Kami naman ni bes ay doon sa resort nila sa Subic madalas magbakasyon kapag summer. Naghahabulan din kami doon ng naka-hubo't hubad."  Si Ashley naman ang nag-kuwento at natawa naman kami sa kaniya ni bestfriend.  "Ano kaya kung bukas na tayo umuwi, tutal Sabado naman bukas eh."

"Pero hindi ako puwedeng mag-stay dahil bukas na ang balik ni Dustin."  Pagtanggi ko.  Maganda nga sana kung mag-stay muna kami dito at bukas na umuwi pero mas gusto kong nasa Manila ako pagbalik ni Dustin para kung maisipan niya akong puntahan sa bahay ay maabutan niya 'ko roon.

"Uy, miss na niya si Beh."  Panunukso ni Ashley habang todo ngiti.

"Okay lang 'yon Jen, puwede naman kayo mag-usap sa Linggo o sa ibang araw eh." Sabi naman ng bestfriend ko.  At dahil sa pangungulit nilang dalawa ay wala na akong nagawa.  Maya-maya ay tumayo siya.  "Diyan lang kayo at bibili lang ako ng drinks."

"Sama 'ko Babe."  Ani Ashley sabay tayo na rin.  "Jen, dito ka lang muna ah, babalik kami agad."

"O sige, bilisan niyo ah."  Sabi ko at ilang saglit pa ay iniwan na nila akong mag-isa rito habang nakatayo sa buhanginan at nakamasid sa dagat. 

Nakita ko ang isang babaeng tila nahihirapang lumangoy, agad naman siyang nilapitan no'ng kasama niyang lalaki saka siya inakay palayo sa tubig.

Habang pinagmamasdan ko ang lalaki na dinadaluhan ang pinulikat niyang kasama ay bigla kong naalala ang mga panahong na-stranded kami ni Dustin sa isang Isla sa Palawan.  Pinulikat din ang paa ko no'n at agad din itong lumapit sa'kin upang sumaklolo.

Dahil sa mga alaalang iyon ay hindi ko na naman mapigilang mangulila kay Dustin.  Gusto ko na talaga siyang makita, makausap at mayakap.  Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang mga brasong biglang pumulupot sa aking baywang.  Naamoy ko agad ang pamilyar niyang pabango na kahit hindi ko siya kaharap ay malalaman ko kung sino siya.

"Did you miss me?"  Sambit niya sa mahinahong tono.  Habang ako nama'y natahimik at hindi nakapagsalita.  Pinakiramdaman kong maigi kung totoo bang nandito na siya ngayon at nakayakap sa'kin o baka isa lang itong panaginip.

"Akala ko bukas ka pa?"  Tanong ko.  Ang buong akala ko kasi ay bukas pa ang balik niya. 

"Miss na kasi kita kaya inagahan ko ang pag-uwi."  Tugon niya saka hinigpitan ang pagyakap sa akin. "Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.  Did you miss me?"

"Hindi."  Sartastic kong sinabi.

"Gano'n?"  Halata namang dismayado siya sa narinig at pagkatapos ay hinarap niya ako.  "Uulitin ko ang tanong, na-miss mo ba 'ko?"

"Hindi."  Sabi ng bibig ko na kabaligtaran sa sinasabi ng aking puso at isipan. 

"Hindi ka talaga marunong magsinungaling alam mo ba 'yon.  Miss mo naman ako eh, ayaw pa aminin."

"Ang kulit mo rin 'no, sabing hindi kita na‐miss eh."

"Sinungaling."  Aniya sabay hawak sa dalawa kong pisngin.  "Look at me, and now tell me na hindi mo ako na-miss.  Ako kasi miss na miss kita eh."