ZOMBİ SALGINI

16.Bölüm-Dünya'ya lazımsın

KARAKTERLERİ ÖĞRENMEK İÇİN ÖNSÖZE BAKABİLİRSİNİZ.

NOT:SANEM BEN AĞZINDAN ANLATILMIŞTIR. YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR, GÖRMEZLİKTEN GELİN LÜTFEN 😊

Geldiğimiz yer çok iyiydi.Yani askerlerin yanında kendimi  gerçekten çok güvende hissediyorum. Bu salgından beri en iyi hissettiğim yerlerden biri. Kafama takılan tek bir şey var o da burada bizden başka bir sivilin olmaması. Her yerde, her odada askerler kalıyor. Bizim diğer insanlardan farklı ne özelliğimiz olabilir ki bizi buraya aldılar ? Üstüne üstelik kötü insanlardan kurtardilar. Bunu öğrenmek için elimden gelen her şeyi yapacağım.

Kızlarla muhabbet ediyorduk. Misra her seyi anlatmisti. Rüzgarlar geldiğinde hepsinin yorgun olduklarını ve uyumak istediklerini söylediler. Bende "Korkmayın , ben iyiyim, guvendeyiz. Rahatlıkla uyuyabilirsiniz. " dedim. Rüzgar'ın gözlerine baktım ve onay verdim.Oda odasina gitti.

Bende bir saattir pencereden dışarı bakarak düşünüyorum sonumuzun ne olacağini. Şu an fark ettim ki düşünmekten ötürü benim de uykum gelmiş. Yatağıma dogru ilerlerken kapi açıldı. Ve iceri bir adam girdi. Uzun boylu çekici bir adam. Kafası kel gibiydi fakat gerçekten insanı ilk bakışta etkiliyordu. Adının Kemal olduğunu ve benim ile birlikte özel konuşmak istediğini söyledi. Bende olur elbette dedim. Bahçeye çıktık ve konusmaya başladı.

"Merhaba öncelikle. Ben buranın komutaniyim. Buradaki bütün askerler benden emir alır ama benden de üstün Ali Komutan var fakat bir nedenden dolayı sağ kolunu kaybetti. Ben ona sorarak is yapıyorum. Bunlari neden anlatiyorsun diyeceksin, nedeni kafanda soru kalmasin ve bana güvenmeni istiyorum. "

"Anlıyorum, ne diyeyim geçmiş olsun komutanina. Benim adimda Sanem. Kafamdaki sorulari tam olarak cevapladigini soyleyemem. Fark ettim ki burada bizden baska sivil yok. Bizi neden getirdiniz buraya ? Onca insan zombilerden kacarken, kurtarilmayi beklerken neden biz kurtariliyoruz? "

" Elbette bu dusuncelerin cok normal. Bilmedigin bir sey var. Senin bu zombi virüsüne bağışıklık lığın var. Bir gun malzeme ( yiyecek icecek vs gibi ihtiyaclar ) arayisina gittigimizde bir eve girdik. Evi ararken Anna denen kadinin adamlari geldi arkamizdan. Onlardan once saklandik. Çatışmaya giremezdik , zombiler toplanabilirdi. Bizden ölenler yaralananlar olabilirdi. Bu riski alamazdik. Onlari dinledik ve senden bahsettiler. Biz de bunlari duyduğumuz an da hemen onlari yakaladik. Biraz kolay oldu çünkü hepsinin aklı başında değildi. Bizde onlardan birini aldık ve bizi size getirdiler. Yani sizi kurtarma nedenimiz sensin , senin bağışıklığı n. "

" Bu nasil mümkün olabilir yahu ? Su an saskinliktan olebilirim. Gercekten benim kadar sanssiz bi insanda bu nasıl olabilir ?"

" Şaşkınlıktan da olsa ölmemen lazım . Dünyaya lazımsın . "

Tebessüm ettim.Bu kadar konusmadan sonra kaldigim odaya dogru yurumeye basladik. Kemal beye icim isinmadi diyemem dogrusu. Cana yakın bir insan gibi duruyor. Zaten görüntüsü de bunu onaylıyor. Sert bir görüntüsü var ama yumuşak kalpli olduğu belli.

Kapıya geldiğimiz de bana :

" Bugünlük uyu dinlen. Ve gereksiz düşüncelerden uzak dur lütfen. Biliyorsun bizim için çok önemli sin, dünya icin cok önemlisi n."

Gülümsedim ve odaya girdim. Bugünlük derken ne demek istemişti? Diye düşünmeye başladım. Öylesine mi söylemişti yoksa ciddi miydi ? Yoruldugumu hissediyorum bu düşüncelerden uzaklasip biraz uyumak istiyorum. Gerçekten bir gün kafamdaki soru işaretlerinden dolayi beynim patlayacak diye cok korkuyorum.
~
Yeni Bölüm geldi. Yorum yapmayı unutmayın.Keyifli okumalar...