How to Make a Nerd Cry?

Chapter 18:"bayad ko"

Chapter  18:”bayad ko”

FRITZ MENDEZ POV

Matapos naming kausapin si Lola, umalis na kami para sa ibang mga tao rin. Alnagan naman kay lola lang kami nakatutok noh. Eto ngayon sinusundan ko si Lew, wait! A-ano bang trip nito? Ang bilis lumakad..

“bakit ba ang bilis mong lumakad?”

Tumigil siya at tumingin sa akin at nagbuntong hininga, alam ko tong mga tingin na ito..

“alam mo kung wala kang ibang magawa pwede ba, lumayo ka sa akin.”

“bakit naman? Destiny?”

 Umayos siya ng pagharap sa akin. Nagbuntong hininga ulit.

“dahil nga po, ang pangit tingnan na lapit ka ng lapit sa akin, sisipin pa lang nila nilalandi nanaman kita, kaya lumayo ka. Oh kung ayaw mong lumayo, wag mo na lang akong kausapin , wala lang isipin mong hindi tayo magkakilala, basta wag mo akong kausapin. Gets?”

Kunwari kong kinalikot ang tenga ko .

“alam mo ang cute mo palang magalit no,” pinisil ko ang pisngi niya at napaurong siya..

“array! Mashakit ang ginagawa mooo. ARRRAYYY!”

“cute! Cute! Ahahahahaha! Ummm.. ahahaha!” bigla niya akong tinulak habang hinihimas ang kanyang pisngi, tapos itinuro ako.

“distance!”

Umalis agad siya at kumuha pa ng ibang relief goods, ako rin tumulong na,medyo napalayo ako sa kanya kasi maraming bata ang lumalapit sa akin, sa totoo lang mahilig talaga ako sa bata, hindi lang halata. Atsaka may kapatid akong bata rin, dalawa sila, tapos may high school rin akong kapatid, babae, pero umm. Nevermind, she’s not the type of the person you wanna know, she’s good, but.. AISHT! Nevermind.

“sige ito para sa inyo, bawal mag-agawan ha.”

“OPO!!” ang cute cute nila.. tapos tumingin ako sa gilid kong mapansin ko si Lew, tumingin siya sa akin, na agad naman niya iniwas, tapos tinitigan ko siya, habang masayang nag-aabot ng mga relief goods, nang humangin kaunti tapos yung buhok siya medyo inayos niya.. (SLOW MOTION ang pagwave wave ng buhok habang imagine nalang guys…)

Biglang bumilis yung tibok ng puso ko, as in mabilis, hinawakan ko ito, kasi parang hindi akomakahinga tapos may electricity na nagpapatayo ng balahibo ko. A-ano ba ito. Napalunok ako.. nang…

“KUYA!” nagulat ako sa isang bata.

“b-bakit?”. Nagpatuloy na lang ako sa pakikipaglaro sa kanila, bakit kaya ganun? Tss! Ang bilis!

Gabi na ng matapos kami, at exited na kaming umuwi kasi nga pagod kaming lahat at gusto ng magpahinga, yun hiking pababa ng bundok..

“Fritz?”

“yeah!?”

“eto oh, tubig alam kong uhaw kana.”

“sorry pero kasi may nagbigay na sa kin ng tubig.”

“s-sino?”

“si Lew my destiny.” Tumingin ako kay Lew , pero napansin kong wala siya, kaya nagtanong ako sa kanila kung nakita nila si Lew pero walang nakakita, sasakay na sana kami ng bus..