the badboys weddenschap

hoofdstuk 13

Nou hier zat ik dan. Nog beduust op de grond bijna te huilen. Ik wilde niet zwak lijken dus hield mijn tranen in. Ook Nick leek er moeite mee te hebben, waar ik eigenlijk best blij mee was.

Want spijt moet hij toch wel een beetje hebben, ik bedoel

Elk woord,

Elke zin,

Elk gesprek,

Elke aanraking,

Elke kus,

Was een leugen.

Plots ging mij verdriet over in woedde. Krachtige woedde. Ik vermande mezelf en stond op. Ik keek hem aan vol afschuw, haat en liep naar hem toe.

Zijn ogen werden groot en hij keek me vol verbazing aan. Waarschijnlijk had hij niet verwacht dat dit schijheilige meisje ook boos kon worden.

Ik ging recht voor hem staan en keek hem diep in zijn ogen aan. Net lang genoeg totdat het awkward werd.

Ik gaf hem een zo hard mogelijke klap in zijn gezicht en hij vertrok van pijn. Ik weet niet of het pijn deed doordat ik zo hard sloeg of dat het pijn deed omdat ik boos was.

Het boeide me niet.

Hij heeft pijn. Dat vond ik goed genoeg.

'Ik hield van je! Ik hield van je met alles dat ik in me had. Ik dacht dat je ook van mij hield... ik gaf m'n vertrouwen, ik gaf m'n woord.'

'Het enige wat je van mij nog kunt krijgen is:'

En met die woorden spuugde ik in zijn gezicht en riep:

'Fuck you,'

En liet hem beduust achter.

Pov Nick

Watafuck? Dat is Jamy toch niet? Ik had ver verwacht dat ze verdrietig zou zijn.. maar dat ze zo zou reageren? Nee.. toch?

Ik maakte met de mouw van mijn legergekleurde trui mijn gezicht droog. Gadver dat spuug. Maar mijn gezicht bleef nat en merkte dat het niet haar spuug was.

Maar mijn tranen.

Ik huilde en het stopte niet. Ik zakte langs de muur naar beneden, legde m'n hoofd tussen m'n knieën en begon zacht te snikken.

Zo een erge badboy ben ik niet, zo geweldig ben ik niet.

Jamy was nu verdwenen en ik zat huilend op de grond.

En nu? Nu moet ik haar gewoon vergeten. Doorgaan met mijn leven. Er zijn duizenden anderen die de plaats van Jamy willen innemen.

Ik droogde m'n tranen en keek in de spiegel boven het kleine versleten wastafeltje in de hoek van de kamer. Mijn ogen waren niet rood en het leek alsof ik mezelf was.

Maar dat was ik niet.

Op dat moment ging de deur open en ik ging weer in mijn rol.

De badboy.

Grijnzend stond ik naar de spiegel te kijken en keek om naar Luuk die me verbaast en teleurgesteld aan zat te kijken.

Verbaast omdat (het leek alsof) ik geen pijn had.

Teleurgesteld over het feit dat hij me niet zag huilen.

'Weetje,'

Begon ik zelfverzekerd

'Weetje wie er weer single is!?'

Ik stak 2 duimen op en wees ze met een bigsmile op m'n gezicht naar mij.

Ik liep langs hem en hoe verder ik van hem vandaan liep hoe meer mijn bigsmile in een smalle streep veranderde en hoe meer tranen over mijn wangen stroomden.

Ik heel helemaal niet single zijn.

Ik wil Jamy.

~
POV Jamy

Een weekend vol huilen en woedde uitbarstingen gingen voorbij, zelfs m'n stiefvader was bang voor me. Ik voelde me sterk en zwak tegelijk. Ik wensde dat ik dood was en toch weer niet. Want dan kan ik vandaag zijn verdrietige gezichtje niet zien. Zijn gezichtje vol teleurstelling omdat hij mij niet meer heeft.

Wow

Wat?

Jamy

Pardon?

'Omdat hij mij niet meer heeft??'

Wat is dat voor een flut zin?

Oke dat kwam gewoon in me op komt compleet door mijn woedde niks anders.

Het is nu 8 uur 's ochtends en ik sta op het punt om naar school te gaan. Mijn donkerblonde haar over mijn schouders gegooid, een strakke zwarte broek aan met een croptop erboven.

Gewoon om er voor te zorgen dat ik opval vandaag, zodat hij me opmerkt en ziet hoeveel hij mist.

Omygod wat gebeurt er met me??

~

Eenmaal op school aangekomen ging ik naar Fleur. Geschrokken kwam ze naar me toe.

'Wat heb jij gedaan??'

'Oh niks,'

Antwoordde ik koeltjes.

Haar gezicht trok tot een grijns:

'Wilde nachten met Nick gehad hè?

Ik schudde mijn gezicht,

'Ulg, ik wil die naam nooit meer horen,'

ze keek me niet begrijpend aan:

'WAT?'

'Ssssjt een toontje zachter please?!'

Ze schudde me door elkaar,

'Is het uit??! Waarom heb je me niet gebeld!! Je weet dat ik hier een bak ijs voor heb? Je weet dat je me darover altijd kan bellen? Waarom heeft hij het uit gemaakt?'

Ik grinnikte en zette een duivelse blik op:

'Ik heb het uitgemaakt, en vandaag gaat een hel voor hem worden.'

Op dat moment ging mijn blik naar de voorkant van de school waar Nick en zijn zogehete 'gang' naar binnen kwam.

Stiekem hoopte ik dat hij smekend naar me toe zou lopen en me terug zou vragen maar dat gebeurde niet.

Hij liep paal langs me heen en negeerde mijn zoekende blikken.

Ik snapte er niks van, hij was toch helemaal kapot?

Toen ze langs waren gelopen zei de langste jongen:

'Nick moet jij niet je vriendinnetje dag zeggen?'

Ik hoorde Nick wat mompelen.

Waarnaar de andere jongen zacht zei net hard genoeg dat ik het kon horen:

'Nick dit is niet de afspraak? Als je die auto wilt moet je srs doen alsof je verkering hebt.'

...

Hij heeft het nog niet verteld?? Dus het is nog een soortvan aan? Oooh dit wordt leuk.

~~~

Hier weer een nieuw hoofdstukje ^^

Xxx