Nova 2: King of Nova

Hoofdstuk 15

Alice

Ria valt half naar achter en probeerd zonder te kijken iets waar ze zich aan kan vast houden. 'Nee...Nee!' Schreeuwt ze als ze op een stoel zit. 'Niet Eddie! Niet mijn lieve jongen!' Schreeuwt ze weer. Jhon blijft me aan kijken terwijl hij zwaar ademd. Ik hoor hoe mijn dikke tranen op de houte grond vallen. 'Wat is er gebeurd?' Zegt Jhon terwijl hij slikt. 'Eddie probeerde mij te redden. Maar dat mislukte. Hij werd vast gehouden, en als ik niet met Nova terug zou komen zou hij vermoord worden.' 'Maar je hebt dat gedaan. Je..je hebt Nova aan Phillip gegeven.' Zegt Jhon hoop vol. 'Maar ze hebben Eddie daarna niet meer vrijgelaten. Phillip heeft niet aan zijn woord gehouden.' Zeg ik met een iets bozere stem.

Het is even stil. Jhon kijkt me boos aan. 'Waar is Eddie?' Zegt hij strak. Met tranen in mijn ogen kijk ik hem vreemd aan. 'Waar is mijn jongen! Ik wil hem begraven! Waar is zijn lichaam!' Roept hij boos naar mij. 'Ik.. ik..ik weet het niet. Phillip heeft...' 'Dan ga ik hem wel halen.' Zegt Jhon em gaat staan. 'Jhon nee, je kunt niet tegen Phillip op. En ik wil jou ook niet kwijtraken.' Jhon kijkt weer boos naar mij. 'Misschien kan ik wel een deal met Phillip sluiten.' Hij wilt me veraden. Jhon loopt op me af. Ik blijf stok stijf staan. Alsof mijn benen bevroren staan. Maar net voordat Jhon mij wilt vast pakken springt Cecil er tussen. Cecil is Eddie 14 jarige zusje. 'Pap je kunt dat niet doen.' Zegt Cecil met tranen in haar ogen. 'En waarom dan niet!? Zij is de gene die er voor zorgt heeft dat jou broer nu dood is!' Pats, weer een steek in mijn hart. 'Maar zij is de gene waarom Eddie elke dag zo gelukkig was.' Cecil kijkt Jhon aan. 'Als je Alice nu aan Phillip geeft zal Eddie teleur gesteld in jou zijn. Dat weet je best.'

Het is weer even stil. 'Ik....ik moet even..' Hij maakt zijn zin niet eens af en loopt de deur uit. Cecil draait zich om en kijkt me aan. Ik veeg mijn tranen weg. 'Dankjewel.' Zeg ik zachtjes. 'Nee jij bedankt. Dat je Eddie zo gelukkig maakte.' Zegt ze lief. 'Wat ga je nu doen? Heb je al een plan hoe je Phillip gaat verslaan?' 'Nee, maar ik moet eerst naar de oude kerk. Daar moet ik met iemand praten.' 'Zal ik met je mee gaan?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, je bent hier nodig. Bij je familie.' Ik loop naar de voordeur. 'Alice.' Ik draai me om en kijk naar Cecil. 'Trap die Phillip van zijn troon af wil je.' Ik lach en knik. 'Dat zal ik doen.' Ik doe mijn capchon op en loop de deur uit.

Ik sta voor de oude kerk. Het is oud gebouw. Ik ben er maar 1 keer geweest. En dat was met mama. Ik kijk om heen of niemand naar mij kijkt. Ik loop snel de oude kerk binnen.

De kerk is klein maar wel mooi. Het is stil. Ik ben ook helemaal alleen. Ik kijk naar de deur waar Kiara's opa uit kwam. Ik loop er heen. Ik doe de klink langzaam naar beneden. De deur zit op slot. 'Hey,wat doe je daar.' Zegt iemand opeens. Shit, wat nu. 'Uhm, ik zoek naar een wc.' Zeg ik met een hoge stem alsof ik een oma ben. 'Truus, ben jij dat?' Zegt die persoon en hoor dat tie op me afloopt. 'Mag ik je wat vreemds vragen?' Zeg ik snel. 'Stel dat prinses Alice hier was. Kan ze jou dan vertrouwen?' 'Dat is inderdaad een vreemde vraag.' Langzaam draai ik me om. 'Vind je?' Zeg ik met normale stem. Ik kijk in de ogen van een man. Hij ziet er lief uit. 'Princes Alice.... Je leeft nog.' Zegt hij verbaasd. Ik knik. 'Ik ben op zoek naar de orde van de Nova.' Hij lacht en zegt: Ze zullen blij zijn om je te zien.' Mijn mondhoeken gaan omhoog van opluchting. De man doet met een sleutel de deur open. Achter de deur is er trap die naar beneden gaat.

We lopen naar beneden. Daar is weer een deur met een slot. Het is hier goed beveiligd. Als de deur open is zie ik een lange oude gang. 'Volg mij maar.' Zegt de man. We lopen naar de einde gang. Daar is een deur die groter is dan de rest. De oude man doet de deur open en loopt naar binnen. 'Joost, we zijn aan het vergaderen. Ik hoop dat je een goeie reden hebt dat je ons stoord.' Zegt iemand. 'Ja dat heb ik zeker.' Zegt Joost en geeft aan dat ik me moet laten zien. Ik loop naar voren en doe mijn capchon af. Iedereen kijkt me verbaasd aan. 8 oude mannen staan rond een grote ronde tafel. Een van de mannen herken ik als de opa van Kiara. 'Prinses Alice.' Zegt een oude man met een lange baard. 'Je leeft nog.' Zegt de opa van Kiara. 'Waar was je al die tijd?' Zegt weer een andere oude man 'Ik heb 3 weken lang geslapen bij Zahon.' 'Zahon? Waarom heeft hij niks tegen ons gezegt?' Zegt de man met de lange baard. Ik haal mijn schouders op. 'Vreemd.' 'Kiara heeft mij naar jullie gestuurd.' 'Je hebt Kiara gezien? Hoe is het met haar?' Zegt Kiara's opa. 'Uhm...niet zo goed. Maar daarom ben ik hier. Kiara zei dat jullie mij kunnen helpen Phillip te verslaan.' De oude mannen kijken elkaar aan. 'We wilde het kasteel morgen al aanvallen.' 'Morgen al?!' 'Al? We zijn al 3 weken verder. Als we nog langer wachten word het misschien erger.' Zegt een oude man met 1 oor. 'Maar hoe willen jullie Phillip verslaan?' 'Wij komen allemaal uit een ander land. Daar hebben we allemaal een kleine leger klaar staan.' Zegt een andere oude man. 'Maar we kunnen je hulp goed gebruiken. Wij moeten tegen Phillips leger vechten. Maar jij moet tegen Phillip vechten. Hoe is het met je krachten?' Zegt de oude man met de lange baard. 'Uhm...ik heb het nog niet onder controllen.' Zeg ik onzeker. 'Misschien moeten we het even uittesten.' Zegt Kiara's opa. Wat bedoeld hij daar mee?

We zijn naar een andere kamer gegaan. Het is een grote leege ruimte. Ik sta in het midden. 'Laat maar je krachtveld zien.' Zegt de opa van Kiara. Ik weet niet hoe ik dit moet doen. Ik heb het nooit onder controlle gehad. Ik probeer iets, maar ik voel niks. 'Waarom gebeurd er niks?' Vraagt de oude man met de baard. 'Ik...ik weet niet hoe ik een krachtveld moet maken.' 'Wat? Maar je hebt het toch al eerder gedaan.' 'Ja maar toen was het per ongeluk. Ook al was soms wel fijn.' 'Dit is niet goed. Je kunt net zo goed overmorgen niet komen.' Zegt de opa van Kiara streng. Van schaamte kijk ik naar de grond. 'Dit is niet de schuld van Alice.' Zegt een oude man. 'Nee klopt.' Zegt de opa van Kiara. 'Het is de schuld van Eva.' Wat! Geschrokken kijk ik hem aan. 'Zij had je aan ons moeten geven toen ik het vroeg.' Zegt hij bot. 'Ik was nog maar 5.' Zeg ik bot terug. 'Precies. Als we je toen al hadden gingen we elke dag trainen. Dan was je nu onverslaanbaar. Wat kan jou die jeugd nou schelen.' 'Heel veel!'Zeg ik boos. 'En hoe durf je zo over mijn moeder te praten. Zij is wel de gene die haar leven heeft opgeofferd om mij te redden.' 'De domste fout die ze kon maken.' Woedend loop ik op hem af. Terwijl ik energie door mijn lichaam voel stromen. Maar net voor dat ik bij de opa van Kiara ben, houd een man houd me vast. 'Laat me los!' Roep ik en mijn energie stroomt er in een keer uit. Door mijn krachtveld klapt de man tegen de muur aan. Ik weer naar de opa van Kiara. Hij kijkt me zuur aan. 'Je moet trainen. Tot je het onder controlle hebt.'

Hij kijkt naar een andere man. 'Val haar aan.' De man veranderd in neushoorn. Hij rent op me af. Krachtveld, kom op! Maar ik voel niks. Met een halve koprol ontwijk ik nog net zijn hoorn. 'Nog een keer.' Zegt de opa van Kiara. Ik ga staan en zie hoe de neushoorn weer op me afrent. Kom op Alice. Laat zien dat je het kan. Doe het voor mam.

Ik voel energie door me stromen. Ik maak een krachtveld om me heen maar hij voelt niet sterk aan. De neushoorn stoot met zijn hoorn tegen het krachtveld aan. Met moeite probeer ik het krachtveld in stand te houden, terwijl de neushoorn door duwd. Ik voel dat ik dit niet vol hou. Opeens kom ik met een klap tegen de muur aan en val dan op de grond. Alsof het krachtveld mij heeft weggeblazen. Kreunend van de pijn ga ik staan. 'Nog een keer.' Zegt de opa van Kiara weer. 'Mag ik niet even een pauze.' 'Denk je dat Phillip jou een pauze geeft terwijl jullie midden in een gevecht zitten?' Zegt de oude man met 1 oor streng. Ik zucht.

De neushoorn rent weer op me af. Nu lukt het weer om een krachtveld te maken. Maar weer is hij zwak. De neushoorn botst er weer tegen op. Ik sta stevig op de grond en houd mijn handen sterk. Maar de neushoorn is sterker. Weer klap ik tegen de muur op en val weer op de grond. 'Vergeet niet Alice, dit is niet jou schuld. Maar die van Eva.' Met pijn ga ik staan en kijk ze allemaal boos aan. 'Nog een keer.' Weer rent de neushoorn op me af. Ik ga sterk staan en kijk de neushoorn strak aan. Ik maak met mijn handen een beweging en maak een sterkere krachtveld. De neushoorn botst er weer tegen aan. Weer hou ik me goed vast. Dit mag ik niet verliezen. Langzaam duw ik de neushoorn weg. In een keer geef ik alle mijn energie. De neushoorn valt met een klap op de grond. Vermoeid val ik op mijn handen en knieën. Het is gelukt.

'Zwak.' Zegt de opa van Kiara. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Dit was maar een neushoorntje. Phillip is nu de sterkste persoon op aarde. Je denkt toch niet dat je hem zo kan verslaan.' Hoe erg ik het ook vind, heeft hij gelijk. 'Nog een keer.'

Na een paar keer word mijn krachtveld steeds sterker. Ik voel me sterker. 'Oke, verander nu in een wolf.' Ik verander in een witte wolf. Twee mannen veranderen in tijgers. Ze lopen rondjes om mij heen. Ik grom en probeer ze allebij in het oog te houden. Dan rennen ze allebij op me af. Ik voel de energie weer en maak een krachtveld om heen. De tijgers springer er tegen aan. Maar ze kunnen niet op tegen mijn kracht en vallen op de grond. Ik kijk de opa van Kiara nijdig aan. Vind je me nu nog steeds zwak?! 'Je bent klaar voor nu.' Zegt hij en loopt samen met de andere oude mannen de kamer uit.Ik verander terug. Een man loopt naar mij toe. 'Ik breng je naar je kamer. Daar krijg je ook wat eten.' Ik knik.

De man doet de deur open. Het is een klein kamertje met een bed, bureau en een stoel. Het voelt als een gevangenis. Een bord met eten en een glas water staan op het bureau. Ik loop naar binnen. 'Over een uur haal ik je weer op.' Voor dat ik iets kan zeggen doet hij de deur dicht en opslot. Wacht...opslot. Ik loop snel naar de deur en doe de klink naar beneden. Maar de deur gaat niet open. Ik heb geen zin om te roepen. Het zal toch niet werken.

Ik kijk naar het bord met eten. Ik heb geen honger. Ik drink het glas water op en ga op bed liggen. Ik stel mezelf maar één vraag. Was dit wel een goed idee?

Hey lezers,

Het is niet echt een top hoofdstuk, maar meer kon ik er ook niet van maken. Don't be mad. Ik zal alvast iets verklappen. Alice en Phillip zullen elkaar zien in het volgende hoofdstuk :p