Η ερώτηση του Ακουγόταν τοσο εντονα μεσα στο κεφαλι μου
" Αντριάνα ; "
Δε χρειάστηκε να του απαντήσω . Όρμηξα και τον φίλησα . Ανταποκρίθηκε αμέσως στο φιλι μου , όμως μετα απο λιγο σταμάτησε
" θελω να σε ακούσω να το λες "
" ναι Κρις θα μείνω "
Χάιδεψε το μάγουλο μου και με κοιταξε βαθιά στα ματια
" δεν θα ειναι εύκολη η ζωη σου "
" αφού θα ειναι μαζι σου δε με νοιαζει "
Δε χρειάστηκε να πούμε τιποτα αλλο , μίλησαν τα φιλια μας , τα χάδια μας και ο έρωτας που κάναμε όλο το βράδυ .
Το επόμενο πρωι άνοιξα τα ματια με ενα χαμόγελο . Δε νομίζω να εφυγε απο τα χείλη μου όλο το βράδυ .
" καλημέρα .."
Γύρισα το κεφαλι και ειδα το Κρις να ειναι ακουμπισμένος με το ενα χερι στο μαξιλάρι και να με κοιτάει
" πόση ωρα εισαι ξύπνιος ;"
" όχι πολυ .."
" και τι κανεις ;"
" τιποτα "
Αμέσως χώθηκα στην αγκαλιά του και αυτός με έσφιξε δυνατα
" δηλαδή για να καταλάβω , ολα αυτα τα έκανες επειδη σου άρεσα ;"
" ναι "
" δηλαδή αν δεν σου άρεσα .. Τι θα έκανες ;"
" δε θέλεις να μάθεις "
Τον χτύπησα στο στομάχι αλλα ούτε που κουνήθηκε .
" Αντριάνα πρεπει να συζητήσουμε κάποια πράγματα "
Έμεινα εκει στην αγκαλιά του και περίμενα να μου μιλησει
" δεν πρεπει να μάθουν για εμάς , τουλάχιστον όχι ακομη "
" γιατι ;"
" γιατι θα γίνεις να στόχος τους , για να χτυπήσουν εμενα θα κυνηγήσουν εσένα "
Ναι λες και δεν το είχαν κανει μεχρι τωρα
" μεχρι να ξεκαθαρίσει η καταςταςη με το Λουίτζι θα είμαστε προσεκτικοί ... Ενταξει ;"
Δε μπορουςα να κανω και αλλιώς
" ενταξει .."
" θα με ακούς και θα προσεχεις, δε θα βγαίνεις μονη σου , και δε θα εμπιστεύεσαι κανενα "
Αυτη τη φορα έφυγα απο την αγκαλιά του
" παλι φυλακισμένη δηλαδή ;"
Πετάχτηκε απο το κρεβάτι και άρχισε να ντύνεται
" ετςι τη βλέπεις ; Οτι σε φυλακίζω ;"
" πως θέλεις να το δω Κρις ; Δηλαδή αν δεν ξεκαθαρισεις το θέμα με το Λουίτζι θα ειμαι για παντα κλεισμένη ;"
" σου είπα θα ειναι δύσκολα "
" ναι αλλα μεχρι ενός σημείου "
" δεν εχει σημεία η ζωη μου Αντριάνα . Εχει κανόνες , αν θέλεις να εισαι μαζι μου θα πρεπει να τους ακολουθήσεις "
Το επόμενο που άκουσα ηταν η πορτα να χτυπαει δυνατα και έμεινα μονη μου . Ακομη δεν τα βρήκαμε και μαλωσαμε . Όχι δεν θα γινει ετςι . Δεν θα πετάει μια κουβέντα και θα εξαφανίζεται . Ντύθηκα γρήγορα και κατέβηκα στο γραφειο του . Άνοιξα με φορα τη πορτα και τον βρήκα καθισμένο στη καρέκλα του
" άκουσε να σου πω , το οτι είπα ναι δε σημαινει Ότι θα πάψω να ζω . Αν με κλείσεις σε ενα κλουβί θα πεθάνω . Δε μπορω . Θελω να ειμαι μαζι σου οςο τιποτα αλλο αλλα τους κανόνες θα τους βάλουμε μαζι . "
Πήγαινα πανω κάτω .
" ναι θα προσέχω , δε θα εμπιστεύομαι αγνώστους , αλλα οταν θελω να βγαίνω θα με συνόδευσεις εσυ και όχι καποιος απο την ασφάλεια σου ... Το κατάλαβες ;"
Οταν τελείωσα το μονόλογο μου άκουσα κάποιον να ξερόβηχει απο πισω μου . Γύρισα και ειδα τη Λουση με ενα χαμόγελο μεχρι τα αυτιά .
" το ήξερα οτι θα καταληγατε μαζι !!! Το ήξερα "
Έπεσε στην αγκαλιά μου και με έσφιξε δυνατα
" ναι αν δεν με τρελάνει πρώτα ο αδερφός σου !"
Ο Κρις σηκώθηκε απο τη καρέκλα και ειπε στη Λουση να βγει έξω γιατι επρεπε να μου μιλησει . Της το ειπε στα ιταλικα . Η Λουση μου χάρισε ενα χαμόγελο και βγήκε έξω .
" περιμένω , τι θέλεις να μου πεις που δεν ήθελες να ακούσει η αδερφη σου "
Με κοιταξε στα ματια και μου εκανε νόημα να καθησω .
" πρώτον ... Εισαι η μονη γυναίκα που με βγαζει εκτος εαυτού ,
Δεύτερον ... Ειναι και για μενα και καινούργιο όλο αυτο και θα προσπαθήσουμε μαζι ... Το τονίζω ... Μαζι να βάλουμε κάποιους κανόνες ...
Και τρίτον ... Απο ποτε μιλάς εσυ ιταλικα ;"
Ωχ ... Αυτο το ειχα ξεχάσει . Ειχα συνηθίσει να μιλαμε πλέον στα αγγλικα
Σηκωθηκα σιγα σιγα απο τη καρέκλα μου και άρχισα να πηγαίνω προς τη πορτα
" μη διανοηθεις να κανεις αλλο βημα "
Σταμάτησα και τον κοίταξα
" περιμένω .."
" κοιτα , η αλήθεια ειναι οτι ξερω ιταλικα , όχι πολυ καλα αλλα καταλαβαίνω και μπορω να συννενοηθω ... απλά δεν έτυχε να το αναφέρω "
Άρχισε να με πλησιάζει
" δεν έτυχε ε ;"
" ε... Όχι .."
" δηλαδή απο τη πρώτη μερα που σε γνώρισα όσα είπα για σένα τα καταλάβαινες ;"
Πλέον ηταν μπροστα μου
" ε.. Ναι "
" ειναι και τιποτα αλλο που πρεπει να μάθω ;"
Το μυαλο μου αμέσως πήγε στο Παολο . Μήπως ηταν η ωρα να του το πω ;
" Αντριάνα ; Ενα απο τα πράγματα που δεν ανέχομαι ειναι τα ψέματα , για αυτο σε ξαναρωταω , θέλεις να μου πεις κατι αλλο ;"
Θα του το ελεγα . Δε γινόταν να το κρατήσω αλλο κρυφό .
" Κρις ..."
Τη συζήτηση μας διέκοψε ενα χτύπημα αυτη πορτα .
" ναι !!!!"
Το ειπε λιγο θυμωμένα πρόφανως γιατι μας διέκοψαν . Η πορτα άνοιξε και μπήκε ο Παολο .
" Κρις έχουν ερθει κάποιοι απο την εταιρία και θέλουν να σε δουν "
" σε πέντε λεπτα ας περάσουν "
Έσκυψε στο αυτί και μου ψιθυρισε
" δεν τελείωσε η κουβέντα μας "
