Κεφαλαιο 6

12.6K 1K 23
                                    

Την επόμενη μερα ημουν έτοιμη απο της εφτά . Ειχα κοιμηθεί ελάχιστα . Πως να κοιμηθώ άλλωστε ; Όλο το βράδυ έβλεπα στον ύπνο μου τον Κρις . Περιμενα υπομονετικά να περασει η ωρα για να ερθει η Λουση .
Κατα της οκτώ κατέβηκα στη reception και τη βρήκα εκει .
" καλημέρα Αντριάνα !"
" καλημέρα και σε σένα "
" λιγο κουρασμένη σε βλεπω "
" ναι , δεν κοιμήθηκα καλα "
Με κοιταξε λιγο περίεργα
" ελα παμε μας περιμένουν "
" ποιοι ;"
Δεν μου ειπε τιποτα . Με πηρε απο το χερι και αρχίσαμε να προχωράμε προς το αυτοκινητο .
" Αντριάνα , μην κανεις φασαρία , ξερω τι έγινε χθες , σε παρακαλώ αλλα θα ειναι και ο Κρις μαζι μας "
Τι σκατα ; Γιατι να ερθει και αυτός για αξιοθέατα ; Δεν δεν ειχα για τον τύπο που παει στα αξιοθέατα
" γιατι ;"
" δε ξερω , απλά θα ερθει "
Δεν της είπα τιποτα . Δεν έφταιγε αυτη ετςι και αλλιώς . Ο άλλος ηταν μαλακας .
Μόλις φταςαμε στο αυτοκινητο ο Παολο με τον Κρις περίμεναν απο έξω
" καλημέρα Αντριάνα "
Το χαμόγελο του Παολο εφτανε μεχρι τα αυτιά . Τι ευχάριστος άνθρωπος
" καλημέρα Παολο !"
Ο άλλος μου έριξε ενα περίεργο βλεμμα και ειπε ενα ξερό καλημέρα . Του απάντησα με τον ίδιο τόνο και μπήκαμε στο αυτοκινητο .
Ο Κρις οδηγούσε το αυτοκινητο και ευτυχώς δεν συμμετείχε πολυ στις συζητήσεις μας . Εγω με τη Λουση καθόμασταν πισω και την άκουγα που μου εξηγούσε οταν περνούσαμε απο κάποιο μέρος τι ηταν . Κάποιες φορες τον έβλεπα που με κοιτούσε απο το καθρέφτη στα κλεφτά αλλα δεν έδινα σημασία .
Είχαμε βρεθεί σε ενα χωριουδάκι έξω απο το Παλέρμο και σταματήσαμε για καφε . Ηταν μικρό αλλα πανέμορφο . Ο ιδιοκτήτης μας υποδέχτηκε με μεγάλη χαρα και αφού μας έβαλε να καθησουμε σε ενα τραπεζάκι εξαφανίστηκε στη κουζίνα να ετοιμάσει τους καφέδες μας .
Μιλούσαμε για άσχετα πράγματα οταν άνοιξε η πορτα . Πέντε αντρες με μαύρα ρούχα μπήκαν μεσα . Ένας απο αυτους προχώρησε προς τα εμάς και ειπε κατι στο αυτί του Κρις . Φάνηκε Ότι τους ήξεραν ολοι και δεν έδωσα σημαία .
Ο Κρις πετάχτηκε όρθιος και το βλεμμα του σκληρηνε.
" φεύγουμε τωρα"
Η Λουση και ο Παολο δεν είπαν κατι . Σηκώθηκαν αμέσως .
" μα γιατι ;"
Δεν κατάλαβα τι ειχε γινει . Γιατι παλι αυτός κανονίζει τι θα κάνουμε και τι όχι
" ελα Αντριάνα σε παρακαλώ παμε "
Το βλεμμα της Λουσης ηταν σαν να μου έλεγε ' σε παρακαλώ μην φέρνεις αντίρρηση '
Δεν είπα κατι αλλο . Σηκωθηκα και εγω μαζι τους . Βγήκαμε γρήγορα απο το μαγαζι αλλα πριν προλάβουμε να μπούμε στο αυτοκινητο , αλλα τρια αυτοκίνητα βρεθηκαν ξαφνικά μπροστα μας .
Ο Παολο τράβηξε τη Λουση και την έβαλε απο πισω του σαν να την προστάτευε απο κατι . Οι αντρες που στεκόντουσαν διπλα στον Κρις εκαναν ενα κύκλο προστατεύοντας εμάς μεσα σε αυτόν .
Τι γινεται ; Ήθελα να ρωτήσω κάποιον αλλα δεν τόλμησα .
Τα αυτοκίνητα σταμάτησαν και οι πόρτες άνοιξαν . Απο μεσα πετάχτηκαν γύρω στα εφτά άτομα . Στάθηκαν με την ίδια αμυντική θέση που είχαν οι δικοί μας γύρω απο το μεσαίο αυτοκινητο .
" ποιος ..."
Ο Παολο με τράβηξε απο το χερι
" όχι τωρα Αντριάνα , μη μιλήσεις , μη πεις τιποτα "
Ολοι ηταν σε ετοιμότητα . Αλλα για ποιο πράγμα ;
Απο το μεσαίο αυτοκινητο άνοιξε η πορτα και κατέβηκε καποιος . Στην αρχη δεν μπόρεσα να δω γιατι ειχα άτομα μπροστα μου , αλλα μετα τον αναγνώρισα . Ηταν εκείνος που ειχα πέσει πανω του . Εκείνος με τα διαφορετικά ματια .
Άρχισε να προχωράει προς το μέρος μας και ταυτόχρονα και οι αντρες που ειχε μαζι του .
Μα ποιος ειναι ; Και ολοι αυτοί ποιοι ειναι ;
" τι θέλεις Λουίτζι ;"
Ο Κρις ηταν θυμωμένος . Δεν τον ειχα ξαναδεί ετςι .
" είπα να έρθω να πιω ενα καφε "
Ευτυχώς που ήξερα τα ιταλικα και καταλάβαινα .
" κόψε τις μαλακιες , πάρε τους αντρες σου και δρομο "
" τς τς τς , ξέρεις πολυ καλα οτι δεν μπορεις να μου πεις τι να κανω . "
Το βλεμμα του έπεσε πανω μου
" δε θα με συστήσεις στη παρέα σου "
Ο Κρις με τράβηξε και μπήκε μπροστα μου σαν ασπίδα
" μην την κοιτάς "
Δεν μπορουςα πλέον να δω τι γινεται γιατι στεκόταν μπροστα μου σαν βράχος .
" αααα , ο περίφημος Κρις ερωτεύτηκε ! Πολυ ενδιαφέρον . Παρόλα αυτα θα ήθελα να γνωρίσω αυτη τη γυναίκα "
Τι λένε ; Για μενα μιλάνε ; Ποιος ερωτεύτηκε ;
" σου είπα να εξαφανιστείς !"
Ο φωνή του ακούστηκε σαν απειλή . Ξαφνικά ενα ενα βημα μπροστα ελευθερώνοντας το οπτικό μου πεδίο .
Και τότε πάγωσα . Οι αντρες που μας περιτριγύριζαν τράβηξαν τα όπλα τους σημαδεύοντας τους άλλους . Σε δευτερόλεπτα οι άλλοι εκαναν το ίδιο . Ηταν λες και ημουν σε ταινία .οπλα παντου και ο ένας να σημαδεύει τον άλλον .
Θα πεθάνουμε , αυτο ηταν
" ο !! Ελα τωρα Κρις , δεν ειναι ανάγκη γι αυτο ! Ενα γεια θελω να πω μονο "
Ο Κρις έκανε ενα βημα μπροστα . Καλα δεν φοβόταν αυτός ;
" δεν εχει σχέση με εμάς , ειναι μια άσχετη. Δεν εχει καμια σημασία για μενα "
Τους άκουγα που μιλούσαν για μενα λες και δεν ημουν εκει
" αν δεν εχει για σένα , μπορει να αποκτήσει για μενα "
Η ειρωνία φαινόταν στον τόνο του
" μεινε μακρυα της Λουίτζι "
Ακούστηκε ενα γέλιο .
" ενδιαφέρον ..."
Ο Λουίτζι έκανε μεταβολή και άρχισε να προχωράει
"Κατέβαστε τα όπλα , φεύγουμε !"
Πριν μπει στο αυτοκινητο γύρισε και με κοιταξε
" εμείς θα τα ξαναπούμε "

@ συγνώμη για τη καθυστέρηση αλλα ειχα ενα δυσάρεστο γεγονός . Θα προσπαθήσω να ανεβάσω οςο πιο γρήγορα μπορω .@

Χωρις επιστροφήΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα