Ο Κρις ειχε αναρρώσει και σε λίγες μερες σηκώθηκε απο το κρεβάτι παρα τις αντιρρήσεις του γιατρού . Ηταν κλεισμένος στο γραφειο του με κάποιους αντρες και δεν έβγαινε παρα μονο για να παει για ύπνο .
Ημουν στο δωμάτιο μου οταν χτυπησε το κινητό . Τον ειχα ξεχάσει αυτόν
" ναι ;"
" Αντριάνα .."
" σε ακούω "
" μπορέσεις να το βάλεις ;"
" όχι , είχαμε κάποια γεγονότα εδω "
" ναι το εμαθα . Ποτε θα μπορέσεις να το κανεις ;"
" κανονικα θα επρεπε να ρωτήσεις αν ειναι καλα "
" για να απαντας στο τηλεφωνο καλα εισαι . Σε ξαναρωταω , ποτε θα το βάλεις στο γραφειο του "
" οταν μπορέσω "
Του εκλεισα το τηλεφωνο στα μούτρα . Ο κανένας με το καημό του . Πηρα το κοριό στα χέρια μου και τον κοιτουσα . Η σκέψη να το βαλω στο γραφειο του με ενοχλούσε . Ειχα αρχίσει να εχω αμφιβολίες . Ο Κρις μου ειπε πλούτο σε λίγες μερες θα έφευγα , άρα ... Υπήρχε νόημα σε όλο αυτο ;; Μήπως θα ηταν καλυτερα να μη κανω τιποτα ; Το κεφαλι μου ειχε αρχίσει να πονάει . Έκρυψα το κοριό και κατέβηκα στη κουζίνα να παρω ενα παυσίπονο .
Έψαχνα τα συρτάρια οταν άκουσα τη φωνή του
" τι κανεις εδω "
" με τρόμαξες .. Ψάχνω ενα παυσίπονο "
" γιατι ; Τι εχεις ;"
" πονοκέφαλο "
Τον αισθάνθηκα διπλα μου .
" ελα μαζι μου "
Με τράβηξε απο το χερι και με έβαλε να καθησω στη καρέκλα .
" κλείσε τα ματια σου "
" γιατι ;"
" κλείσε τα ματια σου Αντριάνα "
Εκανα αυτο που μου ειπε
" αν εχεις σκοπό να μου κανεις κατι ..."
" σταματα να μιλάς "
Άρχισε να μου κανει Μασαζ στον αυχένα . Ήξερε τι έκανε . Πίεζε στα κατάλληλα σημεία . Τα χέρια του χάιδευαν το λαιμό μου και αρχιςαν να κατεβαίνουν χαμηλά στη πλατη μου
" εισαι σφιγμένη , χαλάρωσε "
Εμενα μου λες ; Πως να χαλαρωσω οταν με ακουμπάς ετςι
" χαλάρωσε .."
" μμμμμ"
Άφησα μια βαθιά ανάσα και αφέθηκα στα χέρια του . Παραμέρισε τα μαλλια μου και ενιωσα την ανάσα του στο λαιμό μου . Τι κανει;;
" Αντριάνα ;;;"
Η φωνή της Λουσης με έκανε να πεταχτώ .
" που εισαι ;"
Σηκωθηκα απότομα απο τη καρέκλα και έφτιαξα τα ρούχα μου
" στη κουζίνα "
Ο Κρις στεκόταν στο ίδιο σημειο .
" α!!! Εδω εισαι !! Με τον Κρις ;"
Κοιτούσε μια εμενα και μια τον Κρις .
" Λάθος στιγμη ήρθες αδερφούλα "
Τι λέει ;
" ε ; Γιατι τι έγινε ;"
Ειχα κοκκαλωσει . Ο Κρις έκανε μεταβολή και εφυγε αφήνοντας τη Λουση και μενα μόνες μας
" τι εννοούσε Αντριάνα ;"
" τιποτα , μιλούσαμε "
Δε ξερω γιατι της είπα ψέματα
" για πιο πράγμα ;"
" ε ... Για το ποτε θα φύγω "
Ειδα τη λύπη στα ματια της
" καταλαβαίνω , θέλεις να επιστρέψεις σπίτι σου . Πάντως εγω θα ήθελα να μείνεις παραπανω "
" Λουση .."
"Ενταξει σταματώ "
" τι με ήθελες ;"
" αυριο θα παω στη πόλη να παρω κάποια πράγματα και ήθελα να ρωτήσω αν θέλεις να έρθεις μαζι μου "
" ο Κρις το ξέρει ;"
" ναι και ειναι ενταξει "
Περίεργο μου φάνηκε
" ενταξει τότε "
Μου εδωσε ενα φιλι και εφυγε . Αποφάσισα να επιστρέψω στο δωμάτιο μου . Στη διαδρομή θυμήθηκα οτι ξεχασα να παρω το παυσίπονο . Το περίεργο ηταν οτι ο πονοκέφαλος ειχε περασει . Πήγα να κλείσω τη πορτα οταν ενιωσα ενα χερι να με τραβάει . Γύρισα και ειδα το Κρις
" θέλεις ακομα να φύγεις ;"
