Χτύπησα τη πορτα και μόλις άκουσα τη φωνή του περαςα μεσα . Καθόταν στο γραφειο του και μόλις μπήκα μου έκανε νόημα να καθησω .
Στάθηκα απέναντι του και περίμενα να δω τι ηθελε .
" σε καμια βδομάδα θα μπορέσεις να φύγεις "
Αυτο δεν το περίμενα . Τον κοιτουσα χωρις να πω τιποτα
" αυτο δεν ειναι που θέλεις ; Να φύγεις ;"
" ναι "
Το βλεμμα του άλλαξε .
" ωραία λοιπόν , σε μια βδομάδα φεύγεις "
Ηταν σαν να θύμωσε . Τωρα τι επρεπε να πω ;
" ενταξει "
Στεκόμουν ακομη ακίνητη στην θέση μου . Μεσα στη τςεπη ειχα το κοριό αλλα δεν μου δινόταν η ευκαιρία να τον βαλω κάπου . Μελετούσα το χώρο γύρω μου . Ηταν η πρώτη φορα που έμπαινα στο γραφειο του . Η διακόσμηση ηταν λιγο βαριά για τα δικά μου γούστα αλλα δεν περίμενα και τιποτα καλύτερο απο αυτόν .
" μπορεις να πηγαίνεις "
Η φωνή του με τρόμαξε . Δεν γινόταν να το κανω σήμερα . Επρεπε να δοκιμάσω άλλη φορα . Έφυγα απο το δωμάτιο χωρις να πούμε τιποτα αλλο .
Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και έσπαγα το κεφαλι μου να βρω μια λύση . Το γραφειο του ηταν παντα κλειδωμένο οταν αυτός έλειπε . Πως θα έμπαινα μεσα ; Που ειχα μπλέξει ; Πως θα τα κατάφερνα ; Εκλεισα τα ματια για να σταματήσω να σκέφτομαι .
Την επόμενη μετα άκουσα φασαρίες απο το σαλόνι . Κατέβηκα κάτω και ειδα το προσωπικό να τρέχει πανω κάτω . Η Λουση τους έδινε οδηγίες και τους φώναζε να βιαστουν
" Λουση τι έγινε ;"
" Αντριάνα !! Συγνώμη αν σε ξυπνηςαμε . Το απόγευμα θα εχουμε ενα μικρό πάρτυ . Θα έρθουν κάποιοι συνεργάτες με τις οικογένειες τους . Αν θέλεις μπορεις να παρευρεθείς και εσυ "
" δε νομίζω "
" ελα τωρα Αντριάνα ! Θα ειναι ευκαιρία να δεις και λιγο κόσμο , να χαλαρώσεις . "
Η αλήθεια ηταν οτι ίσως να ηταν οτι χρειαζομουν
" ενταξει "
Κατα της έξι άρχισαν να έρχονται οι καλεσμένοι τους . Τους παρατηρούσα απο το παράθυρο . Για κάθε αυτοκινητο που ερχόταν το συνόδευαν αλλα δυο . Ποιοι ηταν αυτοί οι άνθρωποι ; Ηταν και αυτοί στη μαφία ;
Επρεπε να κατέβω . Ίσως να έβρισκα ευκαιρία και να έμπαινα στο γραφειο του Κρις . Ειχα διαλέξει ενα φορεμα μακρύ μαυρο . Εκανα τα μαλλια μου μπουκλες και βάφτηκα λιγο πιο εντονα τονίζοντας τα χείλη μου . Πηρα το τσαντάκι και κατέβηκα κάτω .
Η Λουση με υποδέχτηκε στις σκάλες
" εισαι πανέμορφη Αντριάνα !"
" σε ευχαριστω "
Αρχίσαμε να προχωράμε ανάμεσα στους καλεσμένους. Μόλις αντίκρυσα το Παολο του χαμογέλασα .
" μα τι όμορφη που εισαι !"
" ευχαριστω Παολο "
Βγήκαμε στο κήπο και κατευθυνθήκαμε στο τραπέζι μας . Με την ακρη του ματιού μου ειδα τον Κρις . Με κοιτούσε απο πανω μεχρι κάτω . Γύρισα το κεφαλι για να δω καλυτερα και ειχε ακομα καρφωμένο το βλεμμα του . Τι ειχε πάθει παλι ;
Τράβηξα το βλεμμα μου και άρχισα να μιλαω με τη Λουση και το Παολο .
Ειχε περασει μια ωρα και βαριομουν απίστευτα . Ολοι σχεδόν οι καλεσμένοι ηταν πλέον στο κήπο . Ο Κρις ηταν απασχολημένος και μιλούσε με κάποιους αντρες . Η Λουση με το Παολο είχαν παει να χαιρετήσουν ενα ζευγάρι και ειχα μείνει μονη μου . Ίσως αυτη να ηταν η ευκαιρία μου . Σηκωθηκα σιγα σιγα και μπήκα στο σπίτι . Προχωρήσα προς το γραφειο του Κρις και για καλη μου τύχη δεν ηταν κανένας εκει . Πλησίασα προς τη πορτα και παρακαλούσα να ειμαι ανοιχτή . Ημουν έτοιμη να την ανοίξω οταν άκουσα τη φωνή του πισω μου
" τι δουλεια εχεις εδω ;"
Τι σκατα με πηρε απο πισω ;
" σε ρωτήσα κατι ! Τι δουλεια εχεις εδω ;"
Γύρισα για να τον αντικρυσω .
" βαρέθηκα μονη μου έξω και .."
" και τι ; Βρηκες ευκαιρία να εξερευνήσεις το σπίτι ; Τι ήθελες στο γραφειο μου ; Ψάχνεις κατι ;"
" σαν τι να ψάχνω !"
" δε ξερω εσυ πες μου "
" σου είπα βαρέθηκα έξω "
Με άρπαξε απο το χερι
" μη σε ξαναπιάσω να πλησιάζεις το γραφειο μου στο ενα μέτρο ! Το κατάλαβες ;"
" πάρε τα χέρια σου απο πανω μου "
" κατάλαβες τι σου είπα ;"
" παράτα με !"
Τράβηξα απότομα το χερι μου και άρχισα να προχωράω προς το κήπο . Γαμωτο παραλίγο να με πιάσει .
Τον άκουγα που προχωρούσε πισω μου .
" Αντριάνα ! Μη μου γυρνας τη πλατη οταν σου μιλαω "
Ειχα βγει έξω και ημουν έτοιμη να του απαντήσω οταν ξέσπασε η κόλαση . Απο κάπου αρχιςαν να πυροβολούν . Οι τσιρίδες των γυναικών σχεδόν κάλυπταν τον εκκωφαντικό ήχο απο τις σφαίρες . Οι αντρες είχαν βγάλει τα όπλα τους και αρχιςαν να ρίχνουν και αυτοί . Ειχα μείνει ακίνητη στη θέση μου μη πιστεύοντας αυτο που έβλεπα μπροστα μου . Κάποιοι είχαν χτυπηθεί και ηταν αιμόφυρτοι στο έδαφος
" ολοι κάτω !!"
Δε ξερω ποιος φώναξε . Ξαφνικά ενιωσα κάποιον να με ρίχνει στο έδαφος . Με κάλυπτε με το σώμα του και δεν μπορουςα να κουνηθω . Σιγα σιγα ο ήχος απο τις σφαίρες σταμάτησε . Κάποιοι έτρεχαν σαν να τους κυνηγούσαν . Ενιωσα να φευγει το βάρος απο πανω μου . Ειδα έκπληκτη οτι ηταν ο Κρις .
" εισαι καλα ; Χτυπήσες πουθενα ; "
Δεν μπορουςα να αρθρώσω λέξη
" Αντριάνα !! Χτυπήσες ;"
" ο...όχι ..."
Τραβήχτηκε απο πανω μου και ξάπλωσε διπλα μου . Ενιωσα το φορεμα μου μουσκεμένο . Οταν το ακούμπησα τα χέρια μου βάφτηκαν με αιμα . Μα εγω δεν ειχα χτυπησει . Γύρισα να δω τον Κρις και ειδα το πουκάμισο του μεσα στο αιμα
" Κρις !!!"
Ειχε κλεισει τα ματια .
" Λουση !!!!! Ο Κρις !"
