Κεφαλαιο 19

11.5K 1K 50
                                    

Άνοιξε η πορτα και μπήκε μεσα ο Λουίτζι .
" αυτο που έκανες θα το πληρώσεις "
Δεν κουνήθηκα απο τη θέση μου . Ήξερα τι με περιμενε . Με άρπαξε απο τα μαλλια και με πέταξε στο κρεβάτι
" δεν μπορεις να φανταστείς τι εχω στο μυαλο μου για σένα "
Οςο πηγαινοερχόταν στο δωμάτιο τα ματια μου ηταν καρφωμένα πανω του .
" θα το μετανιώσεις και εσυ και ο άλλος ο μαλακας "
Άρχισε να ανοίγει τα κουμπιά απο το πουκάμισο του . Στο μέρος που το χτύπησα ειχε μια Γάζα και φαινοταν ακομα το αιμα .
" θα με παρακαλάς να σε σκοτώσω , αλλα δε θα το κανω . Θα μείνεις εδω , και θα φροντίσω οτι κάνουμε να το μαθαίνει ο Κρις "
Τρόμαξα , δεν το περίμενα αυτο . Η ιδέα και μονο να με αγγίξει με τρελαινε. Άρχισα να μαζεύομαι στην ακρη του κρεβατιου
" μμμμ , τωρα δεν εχεις να πεις τιποτα ε; "
Ορμηξε πανω μου και μου έπιασε τα χέρια . Τα ακινητοποίησε πανω απο το κεφαλή μου και με μια κινηση έσκισε το φορεμα . Άρχισα να χτυπιέμαι και να ουρλιάζω . Προσπάθησα με οποίο τροπο μπορουςα να τον χτυπήσω στη πληγή αλλα Δεν καταλάβαινε τιποτα .
" αν θες να σε πονέσω θα το κανω , επιλογή σου ειναι "
Προσπαθουσα να ξεφύγω αλλα ηταν αδύνατον . Με χτυπησε δυνατα στο προςωπο . Ενιωσα τη μεταλλική γεύση του αίματος στο στομα μου . Ξεκούμπωσε το παντελόνι του και με μια κινηση μπήκε μεσα μου . Εκει ολα σταμάτησαν . Σταμάτησα να αντιστέκομαι , σταμάτησα να προσπαθω . Ίσως αν τελείωνε να με άφηνε ήσυχη , ίσως ....
" θα περάσουμε πολυ καλα εμείς οι δυο "
Τράβηξα στο πλάι το κεφαλι μου για να μη τον βλεπω .
" οταν σου μιλαω θα με κοιτάς "
Γύρισε απότομα το κεφαλι μου για να με βλέπει . Τον έφτυσα στα μούτρα . Αυτο τον θύμωσε ακομη παραπανω . Με χτυπησε άλλες δυο φορες τοσο που άρχισα να τα βλεπω ολα θολά . Οταν τελείωσε κούμπωσε το παντελόνι του και σηκώθηκε
" και αυτο ηταν μονο η αρχη "
Με άφησε γυμνή στο κρεβάτι μεσα στα αίματα . Τα ματια μου βάρυναν και μετα απο λιγο αφεθηκα στο σκοτάδι .

Άκουγα φωνές , φασαρία , αλλα δε μπορουςα να αντίδρασω .
" τη βρήκαμε ,"
Άνοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και ειδα κάποιον να στέκεται απο πανω μου
" εισαι ασφαλής τωρα , ολα θα παμε καλα "
Με σκέπασε με μια κουβέρτα και με βοήθησε να καθησω στο κρεβάτι . Μπήκε κάποιος στο δωμάτιο αλλα δε μπορουςα να διακρίνω προςωπο
" Κρις καλυτερα φύγε , "
Ο Κρις ; Ηταν εδω ;
Πλησίασε κοντα μου και τότε διέκρινα το προςωπο του . Αγωνία , φόβο , και λύπη .
Πρώτη φορα τον έβλεπα ετςι
" Κρις ;"
Επρεπε να βεβαιωθώ Ότι ηταν αυτός , οτι δεν ηταν κάποιο όνειρο
" σε βρήκα..."
Ηταν σαν να το έλεγε περισσότερο στον εαυτο του παρα σε μενα . Με σήκωσε στην αγκαλιά του και άρχισε να προχωράει .
" διαλύστε το μέρος και βρείτε τον , τον θέλω ζωντανό "
Ακούμπησα το κεφαλι μου στο στήθος του και εκλεισα τα ματια . Αν ηταν όνειρο ήθελα να κρατήσει .

" ποτε να συνέλθει ;"
" δε ξερω Λουση , ο γιατρός ειπε θέλει ξεκούραση "
" δε μπορω να τη βλεπω ετςι , κοιτα πως την εκανε !! Εγω φταίω , εγω που την έβαλα στη ζωη μας "
" ησύχασε μωρο μου , δε μπορούσες να ξέρεις οτι θα γίνουν ετςι τα πράγματα "
Άνοιξα τα ματια και ειδα τη Λουση να κάθεται σε μια καρέκλα διπλα μου
" Λουση .."
" Θεέ μου , Αντριάνα ! Ξυπνησες . Συγνώμη για ολα , σε παρακαλώ συγχώρεσε με "
" δε φταις εσυ Λουση .."
Ξαφνικά πετάχτηκε απο τη θέση της
" πρεπει να ειδοποιήσω το Κρις , επιστρέφω αμέσως "
Σε δευτερόλεπτα ειχε βγει απο το δωμάτιο
" να σου πω δεν περίμενα να τη βγάλεις καθαρή ... Αλλα η ζωη ειναι γεμάτο εκπλήξεις "
Ο Παολο στεκόταν στην ακρη του δωματίου . Πήγα να σηκωθώ αλλα με μια κινηση βρέθηκε μπροστα μου
" μια κουβέντα να πεις και θα τους σκοτώσω , και τους δυο "
" πως μπόρεσες ; Η Λουση σε αγαπάει "
" δεν υπάρχει αγαπη στη δουλεια μας , το έμαθες απο πρωτο χερι . Στο ξαναλέω μεχρι να δω τι σκατα θα κανω μη βγάλεις λέξη , αλλιώς να ξέρεις εσυ θα εισαι υπεύθυνη για το θάνατο τους "
Η πορτα άνοιξε και μπήκε ο Κρις . Μας κοιταξε λιγο περίεργα αλλα ο Παολο μιληςε αμέσως.
" ήθελα να δω πως ειναι μεχρι να έρθεις "
Δεν πηρε τα ματια του απο πανω μου
" βγες έξω "
Δε χρειάστηκε να του το πει δεύτερη φορα . Πριν κλεισει τη πορτα μου εκανε νόημα . Σαν να έλεγε ' προσεχε '
Ήρθε και κάθησε διπλα μου , χωρις να με ακουμπαει .
" πως εισαι ;"
Υπάρχει απαντήσει σε αυτο ; Δεν πρόλαβα να απαντήσω
" σε χτυπησε .."
Ηταν σαν επιβεβαίωση . Κούνησα μονο το κεφαλι .
" σε άγγιξε ;"
Αρχιςαν να βουρκώνουν τα ματια μου . Κούνησα παλι καταφατικά το κεφαλι . Δίχως να το περιμένω με πηρε αγκαλιά . Με έσφιξε τοσο πολυ που νόμισα θα με πνίξει .
" ολα τελείωσαν "

Χωρις επιστροφήWhere stories live. Discover now