ARE YOU GOOD IN BED? (COMPLETED)

Chapter 20

Dalawang araw na simula ng bumalik kami sa pilipinas, pero hindi padin ako pumapasok sa office. Baka bukas kapag handa na akong harapin si Ruel at si.. Zeus.

Hindi ko alam kung may mukha pa akong ihaharap sa kay Ruel.. Lalo na kay Zeus.

Fck. I'm totally fcked up!!

Ayoko alalahanin. Hindi ko alam kung meron nga ba o wala.

Fck. Fck. I am so doomed!.

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Rather hindi ako nakatulog kakaisip. I miss my Ruru. I miss him so much...

Naglalakad ako papasok ng building ng halos lahat ata ng tao ay nakatingin sakin. Anyare? May dumi ba ako sa mukha? Kung tumingin sila ay para akong binabalatan ng buhay. Pinagsawalang bahala ko lang iyon at dumaretso ako sa elevator.

At ng nasa 21th floor na ay dare-daretso ako sa malaking glass door. Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Parang may mali. Parang kung may ano? Huminga ako ng malalim at binuksan ko ang glass door

"Good mo---" i was cut off when i saw my boss making out sa ibang babae. Sa ibabaw ng mesa. Gulo-gulo ang suot nitong suit, nakalabas na ang dalawang malulusog na dibdib ng babae. Sa lahat naman ng pwedeng isalubong sakin. Bakit ito pa? Bakit?...

"What the fck... Ano titingin ka nalang ba? Will you get out!!. I'm busy with my girl" my boss shouted at me.

Nanginginig ang tuhod ko. Hindi ko maigalaw ito na animo may sariling isip. Halos madurog ang puso ko. No scratch that! durog na durog na ang puso ko.

"OUT!!" sigaw nito ng ubod ng lakas. Pinahid ko ang tumulong luha na pumatak sa pisnge ko. At dali-daling tumakbo palayo dito.

Tumakbo agad ako sa elevator. At mabilis naman itong bumukas ng pinidot ko ang down. I'm still lucky at walang katao tao dito. Walang makakakita ng kamiserablihan ko.

Tumakbo ako agad ng tumunog ang lift na palantandaang nasa ground floor na ako. Tumakbo ako patungo sa parking area. May nabunggo ako pero hindi na ako nakapag sorry. Liham na sa luha ang mukha ko. Blured na din ang tingin ko. Kahit anong punas ko ay tulo lang ito ng tulo.

"Sweety?" someone hug me from behind. Hindi na ako nakapalag dahil alam kong si Zeus ito. Boses palang ay kilala ko na. "My God! What happened? Why are you crying?" sunod-sunod na tanong nito.

Hindi ko ito pinansin. Dahil kahit ito mismo ay hindi ko alam kung paano haharapin. Kinapa ko sa hand bag ko ang susi ng kotse ko. Gusto kong ma-pag-isa. Gusto kong mapalayo. Kahit ngayon lang.

"Tell me.. Please.. Tell me!"pag susumamo ni Zeus.

"No.. Just... leave me.." mahina kong apela. Nang makapa ko na ang susi ay dali-dali kong binuksan ang pinto ng kotse ko. Hindi na nakaapela si Zeus dshil pinasibat ko ito agad. Sa ngayon wala akong paki kung maaksidente ako or what. Eh ano kung mamatay ako on the spot?. Atleast iyon hindi na ako pahihirap. Hindi tulad ngayon pati ang puso kong durog. Ay dinurog pa ng paulit ulit. Ang sakit-sakit.

Drive lang ako ng drive. Hindi ko alam kung saan ako tutungo. Where do broken hearts go? Ako kasi walang idea. I never been in love. I never been jealous, ngayon lang!. Sa taong alam kong sa una pa lang ay hindi akin.

Huminto ako sa isang lugar na galos wala ng kabahayan. Fck. Fck. Pinaghahampas ko ang manibela ng kotse ko. "Stupit. Idiot. Gaga. Uto-uto. Lahat na ng katangahan na saiyo na!! Grabe Ashley. Ang gifted mo! Sobra!!!" sigaw ko sa sarili habang hinahampas ang pwede kong hampasin sa loob ng kotse. Tumigil lang ako ng naramdaman ako ng pagod.