''Έλλη θα με παντρευτείς;;;''
Μέτα από αυτή την πρόταση δεν μπορούσα να πάρω ανάσα...Τον κοιτούσα με δάκρυα στα μάτια...Δεν περίμενα πως θα κάνει κάτι τέτοιο....Ναι είμαστε λίγο καιρό μαζί όπως είπε και αυτός αλλά νιώθω ότι είμαστε χρόνια μαζί...Δεν έχουμε περάσει και λίγα...
Με την άκρη του ματιού μου είδα τον κόσμο του εστιατορίου να μας κοιτάζει και να περιμένει την απάντηση μου....Τον ξανά κοίταξα επίμονα στα μάτια και είδα πως είχε αγωνία...
''ΝΑΙ,Ναι θα σε παντρευτώ'' φώναξα λίγο περισσότερο για να ακουστεί η απάντηση μου και χαμογέλασα διάπλατα...Το ίδιο έκανε και εκείνος....Σηκώθηκε πάνω και πέρασε το δαχτυλίδι στο αριστερό χέρι μου,το φίλησε και με έπιασε αγκαλιά ...Ακούσαμε χειροκροτήματα από όλους και κοκκίνισα λίγο είναι η αλήθεια..Είχαμε γίνει θέαμα...Αλλά δεν με ένοιαζε..Ήμουν με τον άντρα που αγαπούσα.....
''Είμαι τόσο ευτυχισμένος μωρό μου...'' τον άκουσα να λέει και με κοίταξε στα μάτια...Τα δικά του έλαμπαν από ευτυχία και ήμουν σίγουρη πως και στα δικά μου το ίδιο έβλεπε....
Μου τράβηξε την καρέκλα και ξανά κάτσαμε στο τραπέζι...Κοιτούσα το μονόπετρο και ήταν πραγματικά πανέμορφο...Διακριτικό και πολύ όμορφο...Ήταν του γούστου μου...
''Σου αρέσει;;;'' με ρώτησε με ένα χαμόγελο στα χείλη...
''Το λατρεύω...'' απάντησα και εγώ χαμογελώντας....Πήρα μια βαθιά ανάσα....''Δεν είσαι ο μόνος που έχει μια έκπληξη σήμερα...Έχω και εγώ κάτι να σου πω...'' είπα και δαγκώθηκα
''Πες μου μωρό μου....''
''Αλέξανδρε....'' τον είδα που με κοιτούσε με προσμονή...''Είμαι έγκυος...'' είπα τελικά και γούρλωσε τα μάτια του....
''Τι;;;;'' είπε και χαμογέλασαν μέχρι και τα αυτιά του..
''Είμαι έγκυος...''επανέλαβα
Πετάχτηκε από την καρέκλα και με πήρε στην αγκαλιά του...Με γύριζε γύρω γύρω και με φιλούσε .....Δεν τον ένοιαζε που μας κοιτούσαν....Τον άκουσα να γελάει και να μου λέει πόσο πολύ με αγαπάει....Μόλις με άφησε στα πόδια μου ζήτησε κατευθείαν τον λογαριασμό χωρίς να καθίσουμε πάλι...Πλήρωσε και φύγαμε από το εστιατόριο ......
Σε όλο τον δρόμο χαμογελούσε τόσο πολύ,και έκανα και εγώ το ίδιο....Είμαι ευτυχισμένη...Πολύ ευτυχισμένη...Όταν τον γνώρισα δεν πίστευα σίγουρα πως εμείς οι δυο θα καταλήγαμε εδώ...
Φτάσαμε έξω από το σπίτι μας και ήρθε γρήγορα από την πόρτα του συνοδηγού...Με σήκωσε στην αγκαλιά του και κλότσησε την πόρτα να κλείσει...Γέλασα...
