''Είμαι έγκυος Αλεξ...''τι στο διάολο είπε;
''Τι μαλακίες είναι αυτά που λες;Πως γίνεται αυτό;''
''Πραγματικά θέλεις να σου αναλύσω πως έγινε;'' μου απάντησε ειρωνικά και τσαντιζόμουν πιο πολύ...
''Σταμάτα τις ειρωνείες γιατί δεν θα σου βγουν σε καλό...Πάντα παίρναμε προφυλάξεις Ναταλία,πως στο διάολο γίνεται να είσαι έγκυος;''
''Το ξέρω ότι παίρναμε προφυλάξεις αλλά αν θυμάσαι καλά υπήρχε μια φορά που βγήκαμε με τα παιδιά και είχες πιει και δεν είχες βάλει...'' τι μου λέει; Δεν θυμάμαι καμία τέτοια φορά...
''Δεν έγινε ποτέ αυτό...''
''Ναι έγινε...Κοίτα, ούτε εγώ ήθελα ένα παιδί αλλά δεν πρόκειται να το ρίξω...Γι'αυτό να αναλάβεις τις ευθύνες σου...Όταν έχεις ξεκαθαρίσει από όλα τα μέτωπα πάρε με τηλέφωνο...''
''Ναταλία..'' το είχε ήδη κλείσει....
Όχι θεέ μου.όχι δεν γίνεται αυτό..Πως θα το πω στην Έλλη;Πως τώρα που τα ξανά βρήκαμε;Θα καταστραφούν όλα...Δεν μπορώ...Δεν μπορώ να το κάνω αυτό....Άκουσα χτύπημα στην πόρτα και μετά το κεφαλάκι της Έλλης να μπαίνει μέσα χαμογελαστό...
''Μωρό μου όλα καλά;''
''Ναι μάτια μου,απλά πρέπει να γυρίσω πίσω..Έχω κάποιες εκκρεμότητες στο εργοστάσιο...''
''Εντάξει,οπότε θα περιμένεις λίγο να μαζέψω το πράγματά μου έτσι;;''
''Θα έρθεις μαζί μου;;''
''Έτσι δεν είπαμε;Εκτός και αν δεν θες;''
''Τι είναι αυτά που λες;Δεν έκανα τόσο δρόμο για να σε αφήσω εδώ...Πάω να φορέσω τα ρούχα μου και θα σε περιμένω κάτω...''της έδωσα ένα φιλί και βγήκα από το δωμάτιο....
Και όσο ο Αλέξανδρος είχε χάσει την γη κάτω από τα πόδια του με το νέο που έμαθε, η Έλλη πετούσε από την χαρά της που τα ξανά βρήκε με τον άνθρωπό που αγαπάει....
Μάζευα τα ρούχα μου και χαμογελούσα...Ήμουν τόσο ευτυχισμένη...Τον αγαπάω τον Αλέξανδρο,πολύ και τώρα ξέρω πως δεν ήταν σωστό να φύγω αλλά ίσως να ήταν και καλύτερα..Κατάλαβα κάποια πράγματα και θα παλέψω για αυτόν...Δεν με νοιάζει τίποτα άλλο,θέλουμε να είμαστε μαζί και θα είμαστε...Δεν θα ξανά περάσω τον πόνο που ένιωσα μακριά του...Αν ο Μάρκος μ'αγαπάει πραγματικά τότε θα καταλάβει και εμένα..Θα καταλάβει πως η καρδιά δεν βλέπει ποιον θα αγαπήσει απλά συμβαίνει...
Έκλεισα την βαλίτσα μου και κατέβηκα κάτω να βρω τον Άγγελο με τον Αλέξανδρο να μιλάνε...Είναι ωραία εικόνα να βλέπω τους φίλους μου να τα πάνε καλά με τον άνθρωπο που αγαπάω...
