Δυο μέρες μετά και ο Αλέξανδρος είχε χάσει το μυαλό του...Η Ναταλία επέμενε πως το παιδί είναι δικό του..Αυτός δεν το πίστευε με τίποτα αλλά τι μπορούσε να κάνει;Το μόνο που έμενε ήταν να μιλήσει με την Έλλη..Δεν μπορούσε να της λέει ψέμματα..
Κάθε φορά που την κοιτούσε έβλεπε στα μάτια της την ευτυχία και δεν ήθελε να χαθεί ποτέ από εκεί...Κάθε βράδυ το πέρναγε μαζί της και δεν σκεφτόταν τίποτα.Όταν ερχόταν το πρωί όμως όλες οι άσχημες σκέψεις ξυπνούσαν μαζί του...
Δεν άντεχε άλλο...Σήμερα θα τις μιλούσε....Δεν μπορούσε ούτε στην δουλειά του να συγκεντρωθεί...Τις σκέψεις του διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα...
''Περάστε..'' είδα την Έλλη να μπαίνει μέσα και να μου χαμογελάει...
''Κ.Ορφανέ ήρθε το ραντεβού σας των 12...''Με τρέλαινε που τα βράδια φώναζε το όνομα μου από την ηδονή και τα πρωινά μου μιλούσε στον πληθυντικό...
''Να περάσει...Και Έλλη θα ήθελα να μιλήσουμε για κάτι απόψε..'' είπα και με κοίταξε με απορημένο ύφος...Κούνησε το κεφάλι της και έφυγε...
Η Έλλη από την άλλη ένιωθε κάθε μέρα όλο και πιο πολύ ευτυχισμένη κοντά του..Τόσο πολύ που φοβόταν ότι δεν θα κρατήσει...
Τον Μάρκο δεν τον είχε ψάξει..Στεναχωριόταν και της έλειπε ο Φίλος της αλλά θα του έδινε τον χρόνο που ήθελε και δεν θα πίεζε τα πράγματα...
Όσο ευτυχισμένη και να ήταν όμως είχε πέσει στην αντίληψη της πως κάτι συνέβαινε στον Αλέξανδρο...Δεν ήξερε τι αλλά περίμενε να της το πει ο ίδιος...Χαμογελούσε αλλά δεν έφτανε στα μάτια του..Όταν νόμιζε ότι την είχε πάρει ο ύπνος τον άκουγε να ξεφυσάει...Πολλές φορές είχε ξυπνήσει την νύχτα και δεν τον έβρισκε δίπλα της,αλλά μπροστά στο παράθυρο να κοιτάζει έξω.Δεν είχε και πολύ όρεξη αλλά προσπαθούσε να κάνει πράγματα μαζί της...
Δεν ήθελε να τον πιέσει,ήξερε πως μόλις ήταν έτοιμος θα της μιλούσε και μάλλον είχε φτάσει η ώρα...Αυτό σκέφτηκε όταν της είπε πως θέλουν να μιλήσουν...
Έκατσε πάλι στο γραφείο της και έφτιαχνε κάτι χαρτιά που έπρεπε να τα πάει στο λογιστήριο..Άκουσε τακούνια να την πλησιάζουν και σήκωσε το κεφάλι της...Μπροστά της στεκόταν η Ναταλία...
''Γεια σου Έλλη..Ο Αλέξ είναι μέσα;''
''Γεια σου...Ναι μέσα αλλά έχει ένα ραντεβού..Αν θέλεις μπορείς να περιμένεις...'' απάντησα ευγενικά και ας είχα ένα κακό προαίσθημα...
