Από της σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος από το κινητό μου και καθώς το σήκωνα προχωρούσα και στην έξοδο του κτηρίου...
''Έλα ρε μωρό'' άκουσα τον Μάρκο να λέει πριν καν μιλήσω...
''Έλα αγάπη...''
''Λοιπόν τι έγινε;Γνώρισες τον αδερφό μου;;''
''Ναι τον γνώρισα..'' είπα πολύ σοβαρά και κάπως στεναχωρημένα..Ήθελα να τον πειράξω λίγο...
''Δεν μου αρέσει ο τόνος της φωνής σου..Τι έγινε;;Δεν σε πήρε;;;' είπε και κατάλαβα ότι αγχώθηκε...
''Με πήρε,με πήρε , με πήρε''....φώναξα στην μέση του δρόμου και είδα κάποιοι να με κοιτάνε περίεργα...
''Άντε ρε χαζό και με τρόμαξες...Ωραία λοιπόν,το βράδυ θα βγούμε για ποτό να το γιορτάσουμε...''
''Τι λες ρε;Πας καλά;;Αύριο δουλεύω...Δεν θα πάω ξενυχτισμένη πρώτη μέρα στην δουλειά...''
''Θα βγούμε νωρίς και θα γυρίσουμε νωρίς...Θα πάμε με τα παιδιά σε ένα μπαράκι στην παραλιακή που τώρα άνοιξε...Έλα ρε μωρό...Εξάλλου αύριο θα έρθω και εγώ στην εταιρία..Θέλει ο Αλέξανδρος να μιλήσουμε.... ''
''Πφφ.....Καλά εντάξει αλλά θα γυρίσουμε νωρίς..''
''Στο υπόσχομαι...Κατά της 10 θα περάσω να σε πάρω..Γίνε όμορφη για μένα μωρό μου...''
''Εντάξει μωρό μου, θα γίνω όμορφη για σένα...'' του είπα και αναστέναξα θεατρικά...Άκουσα τα γέλια του Μάρκου από την άλλη μεριά του τηλεφώνου...
''Τα λέμε μωρό...''
''Φιλάκια αγάπη..'' είπα και το κλείσαμε...
Ναι όπως καταλάβατε όλοι την ώρα πειράζουμε ο ένας τον άλλον...
Τον γνωρίζω 4 χρόνια και από την αρχή γίναμε κολλητή...Δέσαμε τόσο πολύ μεταξύ μας πολύ γρήγορα...Με έχει δει στα χειρότερα μου,έχει παίξει ξύλο για μένα,με έχει παρηγορήσει πολλές φορές για διάφορες φάσης που πέρασα στην ζωή μου,με έχει βοηθήσει άλλες τόσες και είναι σαν τον αδερφό που δεν είχα ποτέ...
Αυτός εκτός από τον Αλέξανδρο έχει και μια μεγαλύτερη αδερφή αλλά μου έχει πει πως δεν είναι τόσο δεμένοι..Είχε φύγει για σπουδές στο εξωτερικό όταν ο Μάρκος ήταν μικρός και μετά βρήκε τον έρωτα της ζωής της,παντρεύτηκε, έμεινε εκεί και Ελλάδα έρχεται μόνο δυο φορές το χρόνο...
Μπήκα σπίτι και πέταξα την τσάντα μου στον καναπέ...Πήγα στην κουζίνα και έφτιαξα κάτι να φάω....Μετά πήρα την μαμά μου τηλέφωνο..Της είπα για την δουλειά που βρήκα και πέταξε από την χαρά της...Δεν της άρεσε καθόλου να δουλεύω σε καφετέριες...Μιλήσαμε τουλάχιστον μια ώρα και το κλείσαμε...Πάντα έτσι είμαστε,πιάνουμε την κουβέντα και ξεχνιόμαστε....
