Bölüm 5 - Tokat

En başından başla
                                    

"Aa gelin kızlar gelin şöyle oturun." dedi Büşra.

İpek hızla oturunca bana da Kerem'in yanı kaldı. Sandalyeyi çekip oturdum.

Vizyondaki filmlerle alakalı bir şeyler konuşuluyordu.

"Sen ne tür filmlerden hoşlanırsın Deniz?" dedi Kerem.

"Ben mi?"

Aylardır ne bir sinema ne bir tiyatro yüzü görmüştüm. Aylardır film bile izlemiyordum.

"Romantik komedidir kesin. Bütün kızlar gibi." deyip tatlı takıldı bana dev bir gülümsemyle.

"Yok ya aksiyon galiba ya da dram. Şu sıralar sadece bu ikisine katlanabilir gibiyim."

"O zaman şu yeni çıkan aksiyon filmini de dahil mi katlanabildiklerine?"

"E-evet."

"Bana da katlanır mısın filmin yanında?"

"O ne demek canım estağfurullah." Dedim panikle.

"Tamamdır o zaman bu cuma seni alırım evden." Dedi gülümseyerek  ve başka bir arkadaşının sohbetine doğru döndü Kerem.

Ben de ağzım açık öylece kaldım.

***

"Oo kızım resmen ilk haftadan randevu kopardın çocuktan?"

"Yok ya randevu değildir bence."

Bir yanımda Büşra bir yanımda İpek oturmuş durum değerlendirmesi yapıyorduk.

Uzun bir konuşmadan sonra randevu olduğunu kabullenince de çaresiz hissediyordum  "Ya kızlar napcam ben?" deyip ellerimle yüzümü kapattım.

"Az önce çok yakışıklı demedin mi kendi ağzınla. Gideceksin tabi buluşmaya." dedi İpek.

"Sorun ne Deniz neden bu kadar endişelisin?"

"Bakın ben aylardır doğru dürüst sosyalleşmedim. Zaten sevgilimde olmadı daha önce hiç. Şimdi Keremin beklediği gibi romantik bir ilişkiyi becerememekten korkuyorum. Her şeyi elime yüzüme bulaştıracağım. Anlattıklarınıza bakılırsa o çok iyi çok düzgün biri."

"Öncelikle Denizcim." dedi İpek. "Çocuk randevu teklif etti evlilik değil. Romantiklik falan deme kendine sadece takılsanız biraz. Bak işte nasıl gittiğine?"

"Hem kırarsın şu asosyalliğini de işte. İyi gelecek sana?"

Bir yandan Kerem mükemmel birinw benziyordu.

Bir yandan da nedense gözümün önüne Ali gelip duruyordu. Çok saçmaydı farkındaydım ama engelleyemiyordum.

"Eee napacaksın?"

"Bilmiyorum düşüneceğim."

"Cuma is coming canım düşünecek bir şey yok. Bu çocuk kaçmaz."

***

Okul çıkışı Ali'yi götürdükleri hastaneye gittim. Nasıl olduğunu merak ediyordum.

Danışmaya hangi odada kaldığını sordum. Tam asansörlere gidecekken merdivenlerden inip bahçeye çıkarken gördüm onu. Hızlı toparlamıştı anlaşılan. Hemen peşinden bahçeye çıktım.

"Ali?"

Döndü ve hiçbir şey söylemeden bana baktı.

"Hatırladın değil mi beni?"

Sokak DövüşüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin