BHO CAMP #4: The Retribution

CHAPTER 19 ~ XX ~

CHAPTER 19

STORM'S POV

Tahimik ang paligid maliban sa mahinang tikatik na nagmumula sa kamay ni Chum na tumatama sa lamesang nasa tabi ng kinauupuan niya at hindi mapakaling nakatingin sa amin nila Waine. Sa kabila ng katahimikan ay ramdam ko ang bigat ng tensyon sa paligid namin. Lalo na kay Waine na naninigas ang katawan at mukhang handang hilahin ako paalis sa lugar na ito sa oras na makaramdam siya kahit ng kaunting panganib.

Alam ko kung bakit siya umaakto ng ganito. Hindi niya pinagkakatiwalaan si Detective Dalton. Naiintindihan ko. Dahil iba si Detective Dalton kumpara sa amin. He chose to see black and white while Waine and I can see gray. Nasa panig ng batas si Detective Dalton habang kami ni Waine ay dumedepende ang mga aksyon sa kung ano ang sa tingin namin ang tama. Kahit salungat iyon sa batas.

"Bakit mo ako pinatawag?" basag ni Detective sa katahimikan. "Hinahanap ka ng batas, SubjectCX. Hindi ko alam kung bakit mo ako pinapunta rito-"

"Hindi nga ba?" Natigilan siya sa tanong ko at nagpatuloy ako. "Alam ko na marami ang gusto na ikulong ako. Alam ko na hinahanap nila ako. Pero wala akong plano na sumuko Detective. What I did may not be right according to your constitution but it was right for me. It was right for a lot of people who's suffering because of Claw Organization."

"Mali ang ginawa mo." wika niya.

"Mali ayon sa batas."

"Ginawa ang batas para sundin! You killed those people. Kung gusto mo na pabagsakin ang Claw hindi mo dapat pinatay ang matataas na opisyales na miyembro ng organisasyon na iyon. Dinala mo sila dapat sa amin. Pero hindi iyon ang ginawa mo dahil makasarili ka. Nakikipaglaro ka sa Claw para makuha ang gusto mo. Dahil gusto mo na maghiganti."

Walang salita na namutawi mula sa bibig ko at nanatiling nakatingin lamang ako sa kaniya. Dahil alam ko na tama siya. He's an officer of the law and I'm an agent of BHO CAMP. Magkaiba man ang prinsipyo namin sa buhay, magkaiba man ang batas na sinusunod namin hindi maitatanggi niyon na pumatay ako. Being an agent, killing is inevitable. But we can't do it intentionally. We shouldn't.

"What I did was wrong. Gusto ko ng manahimik. Gusto ko ng mamuhay ng normal. I want to be with my family without this danger looming around us. Pero hindi titigil ang Claw, Detective. You will help me stop them."

"Hindi kita tutulungan. Wala akong plano na labagin ang batas."

"Kung wala kang balak na gawin ang gusto ko bakit ka nandito? Bakit pumunta ka sa kabila ng katotohanan na alam mo kung bakit kita pinatawag?"

Siya naman ngayon ang natahimik dahil sa sinabi ko. Walang duda na nasa panig ng batas si Detective Dalton pero alam ko ang kayang gawin ng taong ginagamon na ng desperasyon. Desperasyon na makaganti, na maitama ang lahat, na magawang mailaban ang taong minamahal. Bagay na hindi niya nagawa sa taong pinakamamahal niya.

Katulad ni Hermes.

"What do you want from me?" he asked in a whisper.

"I want you to help me bring down Claw."

"Ginagawa ko na ang lahat. Namin ng mga kasamahan ko."

"By helping me, Detective, you'll break a lot of rules that if ever this is a school and we are the students, we'll probably be expelled for the rest of our lives."

Dumilim ang mukha ng lalaki. "Wala akong intensyon na gawin ang mga ginagawa mo noon."

"I'm not asking you to kill for me. Though it's impossible for anyone to be not hurt, for once I don't have the intention of killing them all. Kailangan ko ang tulong niyo para maitama ang mga mali." tumingin ako sa gawi ni Waine. "Hindi mo gustong patayin ang kapatid mo, Waine. Marami man ang dahilan para gustuhin mo ang bagay na iyon pero hindi iyon ang pinakahinahangad mo. Tama ba ako?"