Dear Oppa

33rd.

[NOT AN ENTRY.]

"Omg! Where's my diary?" sigaw ni Renzy at hinalungkat agad 'yung bag niya.

"May diary ka?" Jia asked. She's her bestfriend since '99; I mean since birth.

"Yes, and it's now gone! Bloody hell!"

"Yes, bloody hell Renzy! All your secrets will be revealed!"

"Wala akong sikreto roon but the notebook's important for me! Jia Eunice, I think I'm going to die!" Renzy's trying to find her notebook but to her dismay, she can't really find it even in her locker. Hinalughog niya na 'yung bag niya. Alam niyang dinala niya na iyon pero saan na 'yun napunta? Wala namang magbabalak mangialam ng gamit niya kundi si Jia but according to how she reacts when she asked about her missing diary, wala itong alam na may diary siya. So, she's not the culprit.

"Geez, just die, crazy kiddo! So no one will call me Jia Eunice, it's disgusting." Jia frowns and looks inside Renzy's locker to see what's inside.

"What the hell, Jia!?"

"Hell is where Satan leaves." Jia said in a monotone voice and rolled her eyes.

Renzy is actually resisting the urge to pinch Jia's arm pero wala siyang oras para roon. Kailangan niyang makita ang notebook niya as soon as possible.

"Ano ba kasing itsura ng diary mo? Nakakaawa ka naman. Mukha kang unggoy na hindi matae." Kung normal na sitwasyon lamang sana ito baka natawa na si Renzy sa sinabi ni Jia pero kasi she's freaking out at gusto niya nang magwala dahil sa nawawala niyang diary. She glares at Jia but the latter doesn't mind it and just gave him a wide smile.

"It's color blue with a violet accent in front. And please, don't make me laugh. I'm not in the mood."

"Eto naman hindi mabiro. Mag-smile ka na kasi! Mababalik rin sa'yo yun kung sino man ang nakakuha."

"Seriously? Sa tingin mo mababalik pa sa akin 'yun, never been touched and.."

"Wow, virgin pa siya!"

"Aisht! Jia!!!!!!"

"Sabi ko nga, magseseryoso na ako e. So.... tuloy mo na..."

"Ayun nga, hindi pa nagagalaw at hindi pa nababasa kung ano 'yung nakasulat sa bawat pahina. I mean, walang taong nakakapulot nang gamit ang hindi nambubusisi out of curiosity."

"Chill, dude. Mababalik din 'yun! Kahit na nabasa man, sabi mo naman wala kang sikreto roon so it's safe."

"But it's full of my crazy letter for oppa. Paano na lang kung isipin niyang baliw ako? Omg, I think I'm literally going crazy!!!!"

"Bakit ka kasi nagsusulat doon!? Ang tanga mo naman!"

"And now, I'm dumb?"

"Oo, mas tanga ka pa sa tanga e."

"Dude, it's a paper. Natural lang na magsulat ako roon!"

"Whatever!"

"Ugh!! Asan na ba kasi 'yun?"

--

"Karlo, ano 'yan?"

"A notebook."

"Saan mo napulot?"

"Sa may pwesto natin kanina. Sa may puno."

"You mean sa bench?"

"Kanino naman 'yan?"

"I don't know, walang pangalan sa harap e."

"Patingin nga! Aray naman! Makatapik 'to!"

"Huwag ka ngang pakilamero. Hindi nga sa atin 'to e."

"Titignan lang naman natin kung kanino e."

"Kahit na. Knowing you, baka tignan mo lahat ng nasa notebook. You like sticking your nose to someone's business, so no."

"Grabe ka naman sa akin, Fafa Karlo!"

"Shut up, gay."

"Sinong bakla? Sapakan na lang o."

"Ewan ko sa'yo. Diyan ka na nga!"

Iniwan na lamang ni Karlo si Kobi sa living room. Dumiretso siya sa sarili niyang kwarto. He's living in an apartment and si Kobi ang ka-share niya rito. Out of curiosity, he checks the details of the notebook. Binuksan niya ito at bumungad sa kanya ang isang malinis na penmanship. It's flawless like how a girl's penmanship was supposed to be. Mukhang babae nga talaga ang may-ari nito.

He read it word by word.

"Hello Oppa, uy, long time no see. Kahit na hindi mo naman ako nakikita dahil ako lang naman ang nakakakita sa'yo kung tayong dalawa lang naman ang pag-uusapan. Ni hindi mo nga alam na nag-eexist ako. Anyways, ayokong mag-emote dito dahil kahit mag-emote ako rito ay hindi mo pa rin naman ako mapapansin. Duh, nasa Pilipinas kaya ako tapos ikaw nasa South Korea. Ilang milya rin ang layo mo no! Ipagdadasal ko na lang na kaya ko ring magteleport para makita agad kita. (malay mo lang naman.) Pero Oppa, ito kasi 'yung gusto kong sabihin. ㅋㅋㅋㅋㅋ

Omg, as in oh-em-gie lang talaga. Grabe, hindi ko kayang ikontrol 'yung feels ko. Overload na overload na e. Nasa level 999999999 na. Hindi ko kinaya 'yung MV mo. Kawawa na tuloy 'yung replay button. Naawa nga ako kasi na-rape ko na siya. Grabe naman kasi 'yung kapogian mo, nangingibabaw e. You're hot af. Hindi ko tuloy matanggal 'yung mata ko sa'yo. Asdfghjkl, you're so handsome, oppa!

Lots of Love,
렌지"

"렌지?"

"Anong ka-alien-an 'to?" saad ni Karlo sa isip niya.

"Oppa? Korea?" He absentmindedly said. "Teka, parang narinig ko na 'to sa pinsan ko a!"

--

{Still there, guys? He he he. I hope you like the update. A vote and comment won't hurt, neh? Guess who's Karlo's cousin! I'll dedicate the next chapter.}