KAYIP HAYATLAR

7.BÖLÜM

Keyifli okumalar dilerim :)

Multi medya Kürşat var.

*Bu bölüm yeniden düzenlenmiştir.

&&&

Sabah uyandığımda dün olanlar aklıma geldi Berkay bu sefer çok fazla ileri gitmişti. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım üzerime formalarımı geçirip aşağıya indim. Annemi görmemle gülümseyerek koştum ve gidip sıkıca sarıldım.

''Anne günaydın hayırdır pijamalarla falan'' dediğimde annem gülümseyerek menemeni ocaktan alıp önüme koydu.

''Bugün izin günüm bende kızıma kahvaltı hazırlamak istedim.'' dediğinde mutlulukla önümdeki kahvaltı sofrasına baktım hem yiyor hem annemi izliyordum.

''Ellerine sağlık annem'' dedim. Annem bu deli dolu halime gülümsedi.

''Afiyet olsun'' dedi. Kahvaltımı yaparken birden aklıma babam geldi anneme bunu söylemem gerekiyordu yarın bir gün ortaya çıkarsa annem neden bana demedim diye gönül koyarsa buna dayanamazdım.

''Anne aslında sana bir şey söylemek istiyorum.'' dediğimde annem kaşlarını çatıp bana baktı.

''Dinliyorum kızım'' dedi.

''Babam aradı geçenlerde işte yanına taşınmamı istedi, ben onun canı kızıymışım gibi bir şeyler zırvaladı bende kızdım kapadım telefonu, en azından bunu bilmen gerekir diye düşündüm.'' dediğimde anneme baktım. Birden suratı düşmüştü ama belli etmemeye çalışarak gülümsedi.

''Bir tanem baban haklı o seni seviyor o senden değil benden ayrıldı onunla aranı bozma, eğer onunla kalmak istersen de anlarım , benim yanımda kalma zorunluluğu hissetme ben senin her zaman yanındayım.'' dediğinde şaşkınlıkla anneme baktım.

''Anne bunu nasıl söylersin birde o kadın evdeyken mi orada kalacağım, seni bırakıp nasıl giderim ben bunu bir daha duymak istemiyorum sana afiyet olsun.'' diyerek hızla sofradan kalkıp ayakkabılarımı giyindim montumu üzerime geçirip çantamı aldıktan sonra evden çıktım hava iyice soğumuştu.

Okula doğru yol alırken aklımdaki düşünceler beni bırakmıyordu. Berkay'ın yaptıkları ,babamın dediği sözler, annemin tavrı her şey üst üste gelmişti. Kimseye güvenmezdim anneme bile bazen güvenmezdim çünkü bu hayatta kimin sana kazık atacağı belli olmuyordu bu yüzden bu zaman kadar kimseyi sevmemiş sadece arkadaş adı altında takılmaktan ileri gitmemiştim. Ali'ye bile güvenmiyordum bu tabi ki onu sevmediğim anlamına gelmiyordu bana bu zamana kadar kazık atmamış olsa da bundan sonra yapmayacağı anlamına gelmiyordu.

Okuldan içeri girdiğimde herkesin bakışları üzerime çevrildi herkeste soğuk havadan hızlı hızlı içeri giriyordu. Koridorda ilerlerken birinin bana çarpması ile reflex geri çekilip bana çarpana baktım. Yeşil ve mavi renk tonlarının arasında kalmış gözleri ,uzun boylu ve beyaz tenli bir çocuktu,bakışları gerçekten fazlasıyla soğuktu.

''Dikkat etsene.'' dediğinde sinirle kaşlarımı çattım hem bana çarpan kendisiydi hem de bana kızıyordu.

''Çarpan sensin asıl sen dikkat et.'' dedim ve bir şey demesine fırsat vermeden hızla ilerlemeye başladım. Herkes şaşkınca ve korku dolu gözlerle bana bakıyordu. İleride bana alayla bakan başka bir çocuk yanıma doğru yaklaştı.

''Hey sen yeni kız Berkay'a bulaştın anladık onu içinde en azından insanlık var ama Kürşat , onun içinde merhamet yoktur bence davranışlarına dikkat et .'' dediğinde gözlerimi devirdim sanki katilden bahsediyordu. Başımı olumsuzca sallayıp kulak vermemeye çalıştım ve sınıfa girdim. Büşra beni görünce gülümsedi.