KAYIP HAYATLAR

6.BÖLÜM

''Yaren, buradasın biliyorum seni oradan çıkaracağım sabret.'' dediğinde sesim bile çıkmıyordu bilincim yarı açıktı. Birden kapının kırılma sesini duyduğumda bir el beni dürtüp sarstı ama artık sesler yoktu ve ben tamamen karanlığa hapsolmuştum.

Büşra'nın ağzından

Yaren'i bulduğumda suratı kızarmış kanter içerisindeydi o pisliğin bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim ve ilk fırsattan yanlarından kaçmayı başarmıştım. Bütün gücümle Yaren'i kaldırıp dışarı kadar sürüklediğimde Samet, koşarak yanıma geldi bana bakıp tam azar çekecekken Yaren'i görmesi ile gözleri büyüdü.

''Ne oldu Büşra'' dediğinde nefes nefese kalmıştım. Samet yanıma gelip beni sarsınca konuşmaya başladım.

''Be ben iyiyim Yaren içeri girdiğimde baygındı ben onu zor çıkardım yardım et.'' dediğimde düşünmeden Yaren'i kucağına alıp okula doğru ilerledi tam o sırada herkes okuldan çıkıyordu. Yaren'i görenler korkulu gözlerle bakıyordu çünkü kimse böyle bir şeyi beklemiyordu belli ki karanlık korkusu vardı. Berkay bizi görünce bir an afalladı ama daha sonra koşarak yanımıza geldi.

''Ne oldu böyle'' dediğinde sinirle Berkay'ı ittim.

''Pislik herif kız neredeyse ölüyordu belli ki korkusu var içeri girdiğimde baygındı.'' dediğimde Berkay, Samet'in kucağından Yaren'i aldı dışarı çıkıp etrafına bakarken yoldan geçen taksiyi durdurdu ve acele bir şekilde arkaya bindi bende bindim ve en son Samet öne binince hepimiz hastaneye yol aldık. Berkay yol boyunca küfür edip Yaren'i ayıltmaya çalıştı.

''Ben bu kadar kötü olacağını bilemezdim sadece korkutmak istedim tamam mı bana katilmişim gibi bakmayın.'' dediğinde Samet derince nefes alıp ellerini saçlarına daldırdı. Onunda çok endişelendiğini görüyordum.

''Berkay, sana yapma dedik ama sen yine kendi bildiğini okudun ya Büşra yetişmeseydi...''

''Kes sesini'' diyen Berkay ile Samet sustu.

Hastanenin önüne geldiğimizde hızla gelip indikten sonra sedye geldi ve hızlıca içeri girdik. Berkay doktorların peşinden koşarken endişeli olduğu belliydi, sürekli anlamsız sözler söylüyordu. Yoğun bakıma girdiklerinde Berkay'a engel oldular bizde geri durup beklemeye başladık endişe tüm benliğimi sarmıştı ve bir şey olacak diye çok korkuyordum. Bu kısa sürede Yaren'e alışmıştım, sakin bir yapısı yoktu, hırçındı ama kalbi temizdi ve geldiği yerdeki rahatlığa alıştı için buraya ayak uydurmasının zor olduğunu bilsem de Berkay'ın gazabına engel olamamıştım.

''Bir şey olmayacak olmayacak'' dediğimde kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Yaren'i ne kadar güçlü bir kız olduğunu biliyordum. Her şeyin üstesinden gelebilirdi o yüzden dua etmekten başka bir şey yapamazdım. Berkay'a baktığımda yere çömelmiş kafası iki elinin arasında yere bakıyordu. Doktor yoğun bakımdan çıkınca hepimiz hızla ayaklandık. Berkay doktorun dibine girdi.

''Nesi var doktor.'' dediğinde doktor gülümsedi.

''Merak etmeyin sadece travma geçirip bayılmış, kalp atışı çok düşüktü ama şimdi iyi, uyanınca daha detaylı öğreneceğiz şimdilik vücudu bitkin düşmüş dinlenmeye ihtiyacı var. Geçmiş olsun.'' dediğinde

''Girebilir miyiz.'' dememle doktor bana baktı.

''Bir saat izin verin dinlensin sonra girebilirsiniz ama hastamızı yormayın.'' dedikten sonra gitti. Hepimiz derin bir nefes aldığımızda Berkay yumruğunu duvara indirdi.

''Onu dinlemeliydim yalan söylediğini düşündüm.'' dediğinde kaşlarımı çattım.

''Ne demek istiyorsun Berkay'' dediğimde kan çanağına dönmüş gözleri bana döndü.