Bölüm şarkısı: One Direction-No control
Multi:Grace (multideki fotoğrafları hep gif koyuyorum ama mobil cihazlarda oynatılmıyor sanırım. Eğer oynatılmazsa bilgisayardan açın ve öyle bakın. Tabii bakmak isterseniz)
Bilinmeyen numara: Üzgünüm güzelim. Benim yaşama nedenim sensin.
Okuduklarımın üstüne, göz bebeklerimi iyice açtım ve gözlerimi ovuşturdum. Orada "üzgünüm güzelim. Benim yaşama nedenim sensin" mi yazıyordu?! Hala o anın şoku ile mesaj yazdım.
Ben: Bak. Kendine git ve yeni bir yaşama nedeni bul. Oynama benimle. Daha adını bilmiyorum, yüzünü,tipini,karekterini bilmiyorum. Senin hakkında hiç bir şey bilmiyorum. Git ve kendine yeni yaşama nedenleri bul. Lütfen.
Derin bir nefes aldım. Mesajımı gözden geçirdim ve gönder tuşuna bastım. 1 dakika sonra cevap gelmişti. Merakla göz gezdirdim.
Bilinmeyen numara: O zaman sana biraz kendimden bahsedeyim bebeğim. Olur mu?
Hemen cevap yazdım.
Ben: Seninle yüz yüze konuşmak daha iyi olabilirdi. Ama her neyse. Bak çık hayatımdan. Sen bana bebeğim, güzellik falan diyorsun. Sevgilim olursa ne yapacağım ben? Biri bunu öğrenirse çok fena olur. Lütfen. Artık yeter.
1 dakika sonra cevap gelince hızla ve dikatle okudum.
Bilinmeyen numara: SEVGİLİN OLMAYACAK!! ANLADIN MI?! SEN BANA AİTSİN VE HEP ÖYLE KALACAKSIN!! SANA YAKLAŞANIN AĞZINI BURNUNU KIRAR,ONU YOĞUN BAKIMLIK EDERİM . ANLADIN MI?!?!?!?!
Korkmuştum. Büyük harf ve '!' kullanmıştı. Bu beni korkutmaya yetti de arttı. Büyük harf demek eğer bu konuşma gerçekte olsaydı bana bağıracaktı demekti. Yani sanırım
Cevap yazdım.
Ben: Tamam. Yapma. Beni korkutuyorsun.
Mesajı gönderdim. Daha 1 dakika geçmeden cevap geldi.
Bilinmeyen numara: Tanrım!! Çok masumsun!! Seni öpebilirim
Bir an neden korktuğumu düşündüm. Ne yani hiç tanımadığım biri yüzünden, hayatıma devam edemeyecekmiydim? Zaten bana kendini göstermeye cesareti de yoktu.
Mesaja cevap yazdım.
Ben: Senin yüzünden hayatımı berbat edemem tamam mı?! Benimde sevgililerim olacak. Belki bazılarından yaralı çıkacağım,evet ama ben düşe kalka devam edeceğim!! Buna sen engel olamazsın üzgünüm...
Mesajı okudum. Kendimden emin bir şekilde mesajı gönderdim. 1 dakika sonra ellerimde tuttuğum telefon titreşti. Telefonu açtım ve mesajı okudum.
Bilinmeyen numara: SEN SADECE BANA AİTSİN!! DÜŞE KALKA,BENİMLE ÖĞRENECEKSİN! SEN BENİMSİN!!! KİMSENİN SANA "BEBEĞİM" DEMESİNE İZİN VERMEM. YANINA YAKLAŞANIN GÜNÜNÜ GÖSTERİRİM!! SEN BENİMSİN. ANLA BUNU ARTIK!
Okuduklarım iyi mi kötü mü bilmiyordum. Bana mesaj yollayan kişi beni bildiğin sahiplenmişti.
Kaşlarımı cattım. Cevabı yazdım
Ben: Beni sahiplemezsin!! Belki sen beni her an her yerde görüyor olabilirsin. Ama benim, senin hakkında bildiğim tek şey, oda kesin değil ama neyse. Baş harfinin 'H' olduğu!! Ama Londra'da milyonlarca insanın baş harfi 'H'! Daha ben seni tanımıyorken, senin bana dediğin gibi, "bebeğim" falan diyemem. Seni tanımıyorum!!
Mesajı gönderdim. Daha dakika geçmeden telefon titredi. Mesaja hızla göz gezdirdim
Bilinmeyen numara: Tanıma bebeğim... Ben seni tanıyorum.
Yanaklarımı şişirdim ve içindeki havayı dışarı verdim. Cevap yazdım.
Ben: Ya bak. Sen neden zor yolu seçiyosun? Gel karşıma çık,konuş. Telefon ile biraz zor olmaz mı? Diğer insanlar gibi, sende normal ve kolayı seç
1 dakika geçti. Hemen telefon titredi
Bilinmeyen numara: Ben zoru oynarım bebeğim. Kendini kolla
Bir kahkaha attım. Neden bilmiyorum ama şu an olduğum durum bana komik gelmişti. Hemen ciddileştim ve mesaj yazdım.
Ben: Kollarım merak etme *göz deviren emoji* telefonu tümden kapattım ve uyumaya çalıştım
~~~~~~~~~~
Aradan 1 gün geçmişti. Bu gün hastaneden çıkacaktım. Odada kimse yokken, pantolonumu giydim. Kırmızı kazağımıda vücudumdan geçirip, saçımı topuz yaptım. Telefonumu elime aldım ve odadan çıktım. Bizimkiler beni hastanenin çıkış kapısında bekliyordu. Her taraf serum kokusu kokuyordu. Bu kokuyu hiç sevmem. Neden bilmiyorum ama sevmiyorum işte. Merdivenlere yöneldim ve hızla aşağı indim. Bizimkileri görünce el salladım. Arabaya bindik ve eve doğru yola koyulduk.
~~~~~~~~~~
Eve çoktan gelmiştik. Hatta ben banyo yapıp yatacaktım. Yarın yapacağım ilk iş Grace'yi bulup teşekkür etmek olacak. O olmasa ben ölmüştüm yani. Kesin!!
Temiz iç çamaşırları alıp odadan çıktım ve banyoya yöneldim. Kapıyı kapatıp kitledim. Kazağımı çıkardım. Tam iç çamaşırımı çıkarırken telefon titredi. Telefonu aldım ve mesaja baktım.
Bilinmeyen numara: Belki yarın sana kendimi gösterebilirim.
Merhaba canlarr. Bu bölüm çoook gecikti biliyorum. Ama evimiz ilaçlandı ve ben bi süre anneannemlerde kaldım. Neyse. Nasi olmuş yeni bölüm? Görüşleriniz benim için önemli. Vote vermeyi unutmayın kocaman sevgilerrr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Phone Pervert (telefon sapığım) // H.S FanFiction //
Fanfiction"Selam güzellik." "Bana gelecek bir mesajın hayatımı bu kadar değiştireceğini sanmıyordum" Not:Kitap kapağı yapımı bana aittir. Kitabın kapağını ve içeriğini başka bir kitapta görürseniz bildirin. Teşekkürler
