How we met

CHAPTER 7

          CHAPTER 7

"it could always be worse"

"alam mo? Madami pang ibang lalaki diyan. Hindi lang siya." –elle

"Sabi ng mama ko, it only takes 10 seconds forget a man." ­–anne

"Panigurado lang, may ibang mahal na 'yon. Maghanap ka nalang ng iba." Payo sa kanya ng kanyang mga kaibigan, habang nag-iinuman sa isang KTV bar kung saan siya idinala ni Drake noon.

Tinuruan siya kung paano uminom ng alak at manigarilyo para lamang makalimutan siya ng mas madali.

"ano nararamdaman mo ngayon?" tanong sa kanya ni Elle, na may halong lungkot sa kanyang mukha para sa kaibigan. Tumingin lamang sa kanya si Kylie, hindi maipinta ang mukha, hindi buo ang ngiti.

"Yung.. yung puso ko.. ang sakit..." naiiyak na sagot niya kay Elle.

Pagpatak ng alas-dose ng gabi, umuwina siya mag-isa. Wala ng masyadong tao sa plaza, madilim na rin ang paligid. May napansin siyang lalaking nakaupo sa may ilalim ng puno, nag-iisa.

Pinagmamasdan niya ito habang siya naglalakad, biglang tumayo ang lalaki. Napa-hinto siya sa kanyang paglalakad ng Makita niyang nakatayo sa kanyang harapan ang lalaking hindi na niya nakita nang halos 2 buwan na.

Natulala siya sa kanyang nakikita, hindi niya akalaing magkikita pa sila ng kaniyang mina-mahal matapos ang dalawang buwan niyang pagdurusa, ang buong akala niya ay hihingi na nang tawad si Drake sa kanya ngunit hindi pala.

Hindi man lang siya pinansin ni Drake, tuloy tuloy pa rin ito sa paglalakad, kahit na nakikita niyang naghihintay ng atensiyon si Kylie.

"HOY! IKAW!" sigaw nito sa kanya at napatigil si Drake sa kanyang paglalakad. "Let me ask you a question! Pinaglaruan mo ba talaga ako?!" lumapit pa it okay drake dahil gusto niyang marinig yong totoo, yung totoo na hindi siya pinaglaruan, mainahal lang siya.

"nag-sisinungaling ka lang diba?? Ba't di mo kayang sabihin sa'kin na nagsisingungaling ka lang! You we're just joking me around, right? Sabihin mo na hindi ka seryoso sa mga sinabi mo sa'kin.! Please tell me you were'nt serious! Kasi miss na miss na kita! Sobrang-sobra! Hindi ako sanay kung wala ka!"

"TAMA NA!" pagmamatigas na sabi ni Drake.

"Drake? Pls. HINDI NA KASI NAKAKATAWA...." Umiyak ito sa harapan niya, hanggang sa nanikip ang kanyang dibdib, hinayaan lamang siya ni Drake na lumuhod sa harapan niya.

"I didn't ask you to love me, so don't make me feel that I need to love you back. Maawa ka nga sa sarili mo! Mapapagod ka lang sa kakahintay, mapapagod ka lang sa kakaasa." walang awa niyang sinabi, sabay ipinagpatuloy ang kanyang paglalakad.

Its was an ordinary day at school again, so boring. Antok na antok ang mga estudiyante, at tamad na tamad, walang buhay ang araw na 'yon.

"Let's take a short break."-sabi ng kanilang professor.

"yes!" –students

"You guys loves taking breaks, huh! Kylie? Kylie Manalili? Ms. Manalili come up, sing a song for us!" atat na atat na sabi ng kanilang professor, Ngunit tila hindi siya naririnig ng dalaga, malayo ang tingin nito kaya kinalbit na siya ng kanyang katabi. "Uy!! Tawag ka ni Sir!" natauhan na lamang siya nang kalbitin siya, lahat ng kanyang kaklasi ay nakatingin sa kanya kaya napilitan siyang tumayo sa kanyang inuupohan at biglang bumagsak ng malakas ang Ulan.

Huminga ng malalim bago kumanta.

[ Lagi nalang umuulan
Parang walang katapusan
Tulad ng paghihirap ko ngayon
Parang walang humpay
Sa kabila ng lahat ng aking pagsisikap
Na limutin ka ay di pa rin magawa ]

Nalulungkot si Drake habang tinignan at pinagmamasdan ang singsing na dapat ay ibibigay niya kay Kylie ng huling gabing magkasama sila sa ilalim ng asul na buwan.

[ Hindi naman ako tanga
Alam ko nang wala ka na
Pero mahirap lang na tanggapin
Di na kita kapiling
Iniwan mo akong nagiisa
Sa gitna ng dilim at basang-basa pa sa ulan ]

Nainip, nairita at naantok ang kanyang mga kaklasi dahil sa kanyang kinakanta. At kahit na sintunado ang boses niya, itinutuloy niya pa rin ito, pinipilit niya paring kumanta ng hindi suma-sabay ang kanyang emosiyon, ayaw niyang nakikita siyang umiiyak ng ibang tao.

[ Pero wag mag-alala di na kita gagambalain
Alam ko namang ngayon may kapiling ka nang iba ]

Di pa rin niya maiwasang tumingin sa bintana, sabayan ang alindog ng ulan....

[ Tanging hiling ko sayo
Na tuwing umuulan
Maalala mo sanang may
Nagmamahal sayo---ako
Lalalalalalalalala...]

Pag-uwi niya sa bahay, Basang-basa siya sa ulan, bago siya makapasok sa pinto, napansin niya na may isang sobreng naka-ipit sa ilalim ng pinto.itinabi niya ang kanyang payong at kinuha ang sobre. Sinuri niyang masinsinan ang sobre, ngunit wala itong pangalan kung kanino galing. Nang buksan niya ito sa may gilid, biglang tumilapon ang isang singsing.

Nabigla siya dahil yun lang laman nito, wala siyang idea kung para knino yong singsisng na 'yon kaya pinulot niya. Nang tingnan niya ito, nakita niyang naka-sulat ang pangalan niya. Napa-tigil siya, iniisip niya na baka kay drake iyon galing. Tumakbo siya palabas kahit mabasa na halos siya sa ulan, patungo sa Apartment na tinitirhan ni Drake.

Gumamit siya ng hagdan, paakyat sa 3rd floor, hindi na niya hinintay bumaba ang elevator. Nang marating niya ang apartment nito, nakita niyang bukas ang pinto, kaya pumasok siya.