maffioso's

{7}

Ik werd wakker door geklop. Ik ging rechtop zitten. 'Binnen.'

De deur ging open en Benigno kwam binnen. 'Buongiorno bellezza.'

'Mogguh' zei ik. 

Ik trok mijn knieën op en sloeg mijn armen eromheen. Hij fronste. 'Cos'altro c'è ?'

Ik zuchtte. 'Dat gaat je niks aan.'

'Oké, oké' zei hij geërgerd. 'Kom we gaan ontbijten.'

'Met wie?'

'Mijn vader. De andere mannen zijn al weg voor werk.'

Ik fronste. 'Hoe weet ik dat je te vertrouwen bent?'

'Waarom vertrouw je me niet' vroeg hij nog geërgerder dan daarnet.

'De enige die ik vertrouw is la mia famiglia .'

Hij zuchtte. 'Kom nou maar gewoon.'

Ik stond op en liep achter hem aan naar beneden. Er stond een man bij de deur zodat ik niet weg kon. Jammer. We liepen naar de eetzaal. Hij deed de deur open en liet me naar binnen lopen. En wat ik verwachte, hij had gelogen. Er zaten allemaal mannen aan de tafel grijnzend naar me te kijken. Ik deed een stap achteruit en wilde Benigno beetpakken en onderuithalen. Helaas was Benigno mij voor. Hij pakte mijn arm en draaide die op mijn rug. 'Mijne heren, mag ik jullie voorstellen aan Maddalena Agnelli? Dochter van Cristiano Agnelli.'

De mannen grinnikten. Ik trapte hem waardoor hij mij losliet. Ik draaide me om. 'Je zei dat we alleen met je vader aten.'

Hij keek me grijnzend aan. 'Sorry Maddy. Mijn vader wou je hier hebben dus moest ik wel liegen.'

Ik wilde hem weer aanvallen. Helaas was hij sneller en trok me mee naar de stoel naast zijn vader. Daar duwde hij me op. Daarna ging hij naast me zitten. Ik sloeg mijn armen over mekaar. 'Goed' zei Federico, 'nu iedereen er is. Laten we gaan ontbijten.'

Ik rolde met mijn ogen. Augusto zat tegenover me. Hij keek me rustig aan. 'Maddy, wil je brood' vroeg Benigno.

'Sì'  zei ik.

Hij legde een boterham op mijn bord. Ik zuchtte. 'Grazie.'

Hij grinnikte. We aten. Daarna bracht Benigno me terug naar mijn kamer. Ik ging met mijn armen over mekaar op de bank zitten. Hij sloot de deur. 'Ik heb met mijn vader afgesproken dat ik jou gezelschap houd.'

Ik zuchtte. 'Waarom jij?'

'Wil je dat ik Augusto haal?'

'Is goed' zei ik grijnzend 'kan ik die weer op zijn zenuwen werken.'

Hij grinnikte, 'helaas vind hij dat niet zo leuk.' 'Hij vroeg me gisteravond nog hoe ik het volhield bij je.'

Ik rolde met mijn ogen. hij ging op het bed zitten. 'Wat is er gebeurd met je moeder' vroeg hij zonder me aan te kijken.

Ik haalde mijn schouders op. 'Vraag het je vader.'

'Waarom wil je er niet over praten?'

Ik zuchtte. 'Gewoon. Ik was vijf en ben er nog steeds boos en verdrietig om.'

Hij knikte.

'En jouw moeder?'

'Overleden bij de geboorte van mijn zusje' zei hij. 'Mijn zusje was al overleden.'

Ik knikte. 'Spijtig.'

Hij haalde zijn schouders op. 'Ik was één jaar. Ik weet niet anders dan dat mijn moeder er niet is.'

Ik knikte. Hij keek me aan. 'En je hebt geen broers of zussen?'

'Ik had een broer' zei ik met lichte trilling in mijn stem 'maar hij is ook overleden tijdens het ongeluk met mijn moeder. Ik heb alleen mijn vader nog.'

Hij knikte.

'En jij bent de oudste?'

Hij knikte. 'Dus we hebben meer met elkaar gemeen dan jij dacht.'

Ik rolde met mijn ogen.

'Wat zijn je hobby's?'

'Zit ik nu opeens in een verhoor?'

Hij grinnikte. 'Zoiets.'

Ik zuchtte. 'Schieten, koken en zwemmen.'

Hij knikte. 'De mijne zijn: basketbal, wedstrijdrennen, schieten en karate.'

Ik knikte.

Cristiano

Ik ijsbeerde door mijn werkkamer. Die bende was er nog steeds niet. Ik moest haar vinden. Ze moest daar weg. En wel snel. Ik stond bekend om mijn geduld. Maar die bende? Die had amper geduld. Het probleem was, bij Maddy had je veel geduld nodig. Ze zou ze ook zoveel mogelijk irriteren. De deur zwaaide open en Alfeo kwam binnen. 'Capo' zei hij 'die mannen zijn er.'

Ik haastte me mijn werkkamer uit. Naar het restaurant. Daar stonden mijn broers en zwager. Ze stonden tegenover vier mannen. Eén van hen had ik al ontmoet. De rechterhand. De ander wist ik ook wie het was. De baas. Hij grijnsde. 'Buongiorno Cristiano.'

'Buongiorno Federico' zei ik. 'Welke deal wil je maken?'

Hij grinnikte. 'Om maar met de deur in huis te vallen.'

Ik snoof. 'Nou vertel. Hoe eerder die deal is gesloten, hoe eerder Maddy weer hier is.'

'Maddy' vroeg hij verbaasd.

'Sì. Maddy, mijn dochter.'

'O Maddalena.'

'Ja, Maddy ja. Vertel.'

'Ik wil een trouwerij.'

'Tussen wie?'

'Jouw dochter en mijn zoon.'

Ik keek mijn broers en zwager aan. 'Ik wil haar spreken voordat ik iets besluit.'

Hij haalde zijn schouders op. 'Kom naar mijn huis. Ik neem haar mee daarheen en jij kan je dochter spreken.'

Ik knikte. 'Wanneer?'

'Zullen we zeggen, over twee dagen?'

Ik knikte, 'deal.'

Ik stak mijn hand uit. Hij pakte mijn hand en schudde die.