{2}

6.2K 210 37
                                    

Tien jaar geleden was mijn moeder overleden. En nu ging het goed met ons. Mijn vader en ik waren zo close als maar mogelijk. De hele familie runde een restaurant. Ik werkte er en ging nog naar school. Het ging goed op school dus had ik geen zorgen. Later zou ik gewoon het restaurant over nemen van mijn vader. Lekker makkelijk. 'Hey Maddy' riep Bernardo 'tafel 3.'

Ik liep naar de keuken, pakte de twee borden en liep naar tafel 3. Er zat een stel aan. Allebei hadden ze een pizza Hawaï besteld. Dus zette ik die neer. 'Wilt u nog iets te drinken?'

'Twee cola graag' zei de man met een glimlach.

Ik knikte. 'Komt eraan.'

Ik liep weg, terug naar de bar. Mijn nicht stond erachter. 'Hey Gisella. Twee cola.'

Ze knikte en schonk twee cola in. Die zette ze op een dienblad en gaf die aan me. Ik glimlachte. 'Dank je.'

Ik liep naar de tafel en gaf de cola. Daarna liep ik terug. Mijn vader was bezig bij de kassa. Ik liep naar hem toe. 'Hey padre.'

Hij keek op en glimlachte. 'Hey tesero. Alles goed?'

Ik knikte. 'Alles goed. Bij jou?'

Hij knikte. 'Ook.'

De deur ging open en er stappen drie mannen binnen. Ze hadden nette kleding aan. Allemaal hadden ze zwart haar en bruine ogen. De voorste was iets kleiner dan de andere twee. De eerste liep grijnzend op ons af. Mijn vader ging half voor me staan, 'Maddy, ga naar het appartement.'

'Waarom?'

'Ga maar kijken hoe het met nonna is.'

'Dat heb ik vijf minuten geleden al gedaan.'

'Maddalena ga.'

'Goed, goed.'

Mokkend liep ik weg. De man keek me met een grijns na wat hem een klap op zijn schouder oplevert van mijn vader. Ik liep naar achter. Daarna de trap op. Dan kom je in een klein appartementje. Als iemand avonddienst draaide kon hij of zij hierheen als zij moe waren. Oma woont hier ook. 'Nonna' riep ik, 'alles oké?'

'Ja hoor Maddalena' hoorde ik vanuit de woonkamer. 

Ik liep de woonkamer in. Mijn oma zat op de bank met mijn kleine achternichtje. Ze keken tv. Ik glimlachte. 'Maddalena' zei mijn oma 'je bent toch vijf minuten geleden al komen kijken?'

', weet ik. Maar van padre moest ik komen kijken.'

Ze knikte. 'Nou ga maar snel weer terug.'

Ik knikte en liep naar de trap. Ik kwam langs de etenslift. die stond direct in verbinding met de werkkamer van mijn vader. Ik hoorde wat mannen praten. Ik keek om me heen, ging in de lift zitten en takelde mezelf naar beneden. Niet helemaal natuurlijk maar net aan op een klein kiertje, zodat ik alles goed kon horen. 'Nee' zei mijn vader boos, 'je blijft bij mijn familie uit de buurt!'

'Als jij stopt met je te bemoeien met onze zaken.'

'Waarom zou ik dat doen?'

'Wil je nog een familielid verliezen?'

'Nee.'

'Dan stop je met onze handel te onderscheppen. Anders nemen we je dochter even mee en logeert ze een tijdje bij ons.'

'Over mijn lijk.'

'Daar kan voor gezorgd worden.'

Ik hoorde hoe drie mensen hun pistolen trokken. 'Leg die weg' zei mijn vader boos, 'dan laat ik jullie niet verrot schieten.'

'Waarom zouden we?'

'Luister, jullie verlaten nu dit gebouw. Voor eeuwig! Val mij en mijn familie niet meer lastig dan val ik jullie ook niet lastig.'

'Hoe zou je ons kunnen lastig vallen?'

'Ik hoorde van wat maten van me dat jullie dealers niet zo blij zijn met hun salaris. Ik kan ze een hoger salaris bieden. Dan blijft het niet alleen bij het onderscheppen van de handel.' 

'Jij blijft van mijn handel af!' 

Tot nu toe hadden alleen mijn vader en een andere man gepraat.

'Goed' zei mijn vader 'we maken een deal. Ik laat jouw dealers en je handel met rust en jij laat mij en mijn familie met rust.'

Ik hoorde hoe mensen hun pistolen wegstopten. 'Deal' hoor ik de andere man zeggen. 

Daarna hoorde ik drie paar voetstappen die de kamer verlieten. Mijn vader zuchtte diep en zei opeens: 'Maddy kom uit die etenslift.'

Ik takelde mezelf naar beneden en stapte eruit. Mijn vader stond voor de deur met zijn armen over mekaar geslagen. 'Wat deed je daar?'

'Ik wilde weten waar het gesprek over ging. Ma padre, wie waren die mannen.'

'De man die met me praatte was de rechterhand van de maffia bende Rossini.'

Ik fronste. 'De moordenaars van mama en Emilio?'

Hij knikte. 'Tesero ik wil dat je voorzichtig doet. De Rossini bende doet er alles aan om te krijgen wat ze willen. Echt alles.'

Ik knikte. 'Sì padre. Ik zal voorzichtig doen.'

Hij knikte. 'Kom dan gaan we terug naar het restaurant.'

Ik knikte en liep voor hem uit naar het restaurant.

*nonna= oma

** sì= ja

*** ma padre= maar pap


maffioso'sKde žijí příběhy. Začni objevovat