Part -24 (Unicode)🚨🚨🚨

Start from the beginning
                                        

"ချာတိတ်... ကိုယ့်ကို အဲ့လို လျစ်လျူ မရှုနဲ့ကွာ... ကိုယ်မနေတတ်ဘူး..."

"ဖယ်နော်... ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ..."

ရေချိုးနေသည့် မှုန့်ကို အနောက်က လာဖက်တာကြောင့် ရုန်းပစ်လိုက်မိသည်။ မူးသာမူးနေတာ သူ့ကို လျစ်လျူရှုမှန်းတော့ သိသေး၏။

"မရုန်းနဲ့ကွာ... ကိုယ့်ကို မချစ်ဘူးလား.... ဟွန်..."

မှုန့်ကို ဦးစစ်က သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်လှည့်ကာ ခါးမှ ဆွဲဖက်လာ၏။ ဦးစစ် အကြည့်တွေက မူးနေမှန်း သိသာပေမယ့် အရက်နံ့တော့မရပေ။ အရက်မသောက်ပဲ ထန်းရည် သောက်လာတာသာ ဖြစ်ရမည်။

"မချစ်ဘူး... ဖယ်..."

"အဲ့လိုကြီး မပြောနဲ့ကွာ... ပြွတ်စ်... ပြွတ်စ်... ပြွတ်စ်..."

စကားကောင်း ပြောချင်စိတ်ကို မရှိတာကြောင့် မချစ်ဘူး ပြောမိတော့ မှုန့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ရန်ရှာလာ၏။ မှုန်ရုန်းလေ ပို၍ ချုပ်နမ်းလေပင်။

"ဟိုဘက်လှည့်လိုက်..."

"ဦးစစ် ဟင့်အင်းနော်... မှုန်စိတ်ဆိုးမှာ.... အာ့..."

မှုန့်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကာ ထမီကို မပြီး ဦးစစ်အရာ တိုးဝင်လာတာက မြန်လွန်းလှသည်။ ရေချိုးသည့်နေရာက တာလပတ်ကာထားသော်လည်း အပြင်ကြီးမှာမလို့ မှုန့်မှာ စိတ်မလုံပါ။

"အာ့... အင့်.... အင့်... ဟင့်..."

ဦးစစ်က မှုန့်ခါးကို ကိုင်၍ ဆက်တို-က် လှုပ်ရှားနေတာကြောင့် မှုန့်မှာ ရေကန်ကို အားပြုကာ လက်ထော-က်ထားလိုက်ရသည်။ အသံမထွက်မိအောင်လည်း ကိုယ့်လက်ကို ပြန်ကို-က်ထားရ၏။

"ဟား... ကောင်းတယ်... ချာတိတ်ရာ... အင့်... အင့်... ဟား..."

မှုန့်မှာ သာယာစိတ်ထက် တစ်ယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာကို ပိုကြောက်နေမိတော့သည်။

"ကျုပ်သွားနိုင်ပါတယ်ဆိုတော်... "

"ဦးစစ် အမေတို့လာနေတယ်... ဖယ်... ဖယ်ဦး..."

အမေ့အသံကြားလိုက်ရတော့ မှုန် လန့်ကာ ပြာသွားရတော့သည်။ အနောက်ကနေ အတင်းလှုပ်ရှားနေသည့် ဦးစစ်ကို တွန်းထိုးကာ တားမှ ရပ်ပေးပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ပြန်သည်။

Unexpected Love (Completed)Where stories live. Discover now