Abimle karşılıklı koltuklarda birbirimize tedirgin bakışlar atarken amcamın oksurmesiyle tedirgin bakışlarımı amcama çevirdim.
" Gençler biliyorsunuz ki ben yaşlandım." Abimle aynı anda hafifçe kafa sallayarak onayladık.
Bir anda aklıma ocakta ki çay gelince hızla ayağa kalktım.
" Ya çay ocakta kaldı ben bir bakayım."
Hızla çayın altını kapattım.
Kapının kapanma sesiyle dış kapıya doğru yürüdüm.
Kapıyı açarak giden kişiyi görmeyi umut ettim ama kimse yoktu.
Salona geçerek hiç yerini bozmadan oturan amcama baktım.
Cevap beklediğim belliydi.
" Abim nereye gitti?"
Bakışlarını bana çevirerek anlamsız soru sordu.
" Abini çok mu seviyorsun?"
Anlamsızca amcama baktım tabi ki de seviyordum o abimde benim herşeyimdi kalbim de taht kuran kişiydi.
" O nasıl soru amca tabi ki de çok seviyorum" Amcam kafa sallayarak önüne döndü.
Bu kısa oldu ama idare edin şimdilik jsjsjjsjssj
YOU ARE READING
Abim. (DÜZENLENİYOR)
General FictionSiz hic bile bile imkansız birine kendinizi kapatırdınız mi? Peki imkansız olduğunu bile bile o içinizdeki ufacık umut kırıntılarıyla çabaladınız mı? BENCE NUR VE SAMETİN HİKAYESİNE BİR GÖZ ATIN İSTERİM.
