Give Me Your Luck | YeonGyu

Part 76

#بهار سال ۱۹۹۰

ماشین مشکی رنگ آئودی جلوی ورودی شلوغ مدرسه ایستاده بود .

همه دانش آموزها با تعجب و چشم های درخشان به ماشین قیمتی نگاه میکردند.

پسر با نگاهی پر از اضطراب بقیه را از پشت شیشه دودی ماشین نگاه میکرد .

صدای صحبت های کسی را زیر گوش اش می‌شنید ولی اضطراب شدیدش باعث شده بود به جای اینکه به حرف های پدرش اهمیت دهد فقط فقط به دختر و پسر های بیرون نگاه کند .

صدای سوتی و پاهایی که داشتند محکم روی زمین کوبیده میشدند و جمعیتی که فرار میکردند ، توجه پسر را جلب کرد .

با ضربه ای به تنه ماشین ، پدرش فحشی داد و کانگ شیوان ۱۸ ساله به دختری که سعی میکرد خودش را قایم کند نگاه کرد .

دختر به تنه ماشین اشان درست پنجره روبری شیوان چسبیده بود .

موهای بلند قهوه ای اش را محکم دم اسبی بسته بود و از دویدن نفس نفس میزد .

بسته ی بزرگی را محکم بغل کرده بود و داشت با استرس به اطرافش نگاه میکرد .

بعد از چند ثانیه وقتی محوطه دوباره آرام شد ، دختر نیشخندی زد و از جایش بلند شد .

دستی به یونیفرم اش کشید و لبخندی زد که شیوان تا آخر عمرش فراموش نکرد .

کسی از دور دختر را صدا زد و به سمت اش آمد .

׫ یاااا کانگ یونجی .»

دختر هی علامت میداد ساکت شود ولی دختر دیگر با داد اسم او را صدا میکرد .

׫ مرگ و یونجی ، میخوای برگرده ؟»

دختر که مثل یونجی زیبا بود گفت : نگران نباش . الان دیگه فکر کنم بیخیال شده .

׫ یا یون سوآ ، تا حالا دیدی این مرد بیخیال بشه .»

دختری که اسمش سوآ بود ، موهای مشکی پخش شده اش را پشت گوشش انداخت و گفت : خب حالا بگو ببینم وسایل سالمه .

یونجی خندید و گفت : معلومه .

و پارچه را باز کرد .

کانگ شیوان که کنجکاو بود چه چیزی داخل پارچه است خودش را کمی از روی صندلی چرم ماشین بالا کشید .

داخل پارچه ی کرمی رنگ ، پر بود از انواع نوار کاست و لوازم آرایشی .

سوآ یکی از رژها را برداشت و گفت : آخ من چقدر دنبال این رنگ بودم . خوشحالم تونستی پیدا کنی .

کانگ یونجی گفت : معلومه . من رو دست کم گرفتی .

دو دختر در حالی که داشتند در مورد وسایل با هم صحبت میکردند به سمت ورودی مدرسه رفتند .

دستی به شانه اش خورد .

+« احیانا نمیخوای بری پایین ؟ مطمئن باش مدرسه خوبی عه و کلی دوست پیدا میکنی . پس اخمات رو باز کن و برو .»