កូនប្រុស កូនតណ្ហា

Ep13 ការពិត

«youngnie អូនគួរតែញាំបាយបន្តិចទៅ!»សំឡេងបុរសសង្ហារនៅចំពោះមុខបានបន្លឺឡើងនាយតូចwooyoungបានងាក់មកមើលនោះ
«ខ្ញុំមិនឃ្លានទេ!»នាយតូចស្តីតបរួចក៏ងាក់មុខចេញភ្លាម
«មិនឃ្លានក៏ត្រូវតែឃ្លាន!បើអូនមិនញាំមិចនិងអាចរស់?»
«ខ្ញុំចង់ស្លាប់ស្រាប់ហើយក្រោយពេលជួបលោក!!»
«ចង់បានន័យថាយ៉ាងមិចមុននេះ?»ឮពាក្យសម្តីមួយឃ្លានោះហើយធ្វើឲ្យចិត្តនាយក្រាស់ឆេះក្តៅក្រហាយភ្លាមៗ
«ក្រោយពេលដែរវត្តមានរបស់លោកបានលេចឡើងមកខ្ញុំប្រៀបដូចជាធ្លាក់នរកចឹង ហឹក ៗៗ!!!»ស្រែកដោយកំហឹង ស្រែកដោយខឹង ដោយការឈឺចាប់ ជីវិតរបស់គេមិនដែរបែបនេះទេ
«យ៉ាងមិចវត្តមានរបស់យើងប្រៀបដូចជាផ្កាយដុសកន្ទុយចឹងឬ?»នាយsanបានច្របាច់មាត់នាយតូចតាមចិត្តចង់ចេញផ្សែងតាមត្រចៀកចេញមកក្រៅនិងស្តីឡើងដោយសំឡេងធ្ងន់ៗទៅវិញ
«លេងខ្ញុំ! វត្តមានរបស់លោកវាជាងផ្កាយដុះកន្ទុយទៅទៀត!!»នាយតូចបានក្រវៀសដៃនាយក្រាស់ចេញនិងតបទៅវិញបែបខឹងសម្បារ
ផាច់!! «ចង្រៃយ៍......!!»នាយក្រាស់បានទះកំភ្លៀងនាយតូចនិងពោលឡើងដោយការខឹង
«ហឹកៗៗ .....»
«ឯងជារបស់យើងទោះយើងជាផ្កាយដុសកន្ទុយក៏ឯងគ្មានថ្ងៃចេញពីយើង!!»sanនាយស្រែកខ្លាំងតាមចិត្តខឹងនិងស្តីឡើងដោយកម្រោល

Sanនាយបានចាប់ក្បាលរបស់នាយតូចនិងបានចាប់ថើបយ៉ាងកម្រោយតាមចិត្តខឹងរបស់គេនេះហេតុអ្វីបានជាwoo young មើលមិនឃើញនូវក្តីស្រឡាញ់របស់គេបែបនេះគែខំអារម្មរណ៍មើលថែ ថ្នាក់ថ្នមហេតុអ្វីមើលមិនឃើញអំពើល្អរបស់គេបែបនេះ? (ធ្វើអីដឹងខ្លួនឯងហើយ🙂‍↔️)នាយក្រាស់បានផ្តួលនាយតូចទៅលើពូកនិងបានចាប់ដៃរបស់នាយតូចទាំងពីរឡើងទៅលើផុតក្បាលនាយបន្តថើបនាយតូចនូវកញ្ចឹងករពីរម្ខាងទៅម្ខាងតែវាមិនមែនជាការចង់បានរបស់នាយតូចឡើងគេធ្វើអ្វីដោយខ្លួនឯងតែអ្នកដែលត្រូវរងទុកគឺជាអ្នកនៅខាងក្រោមទ្រូងនាយនោះទៅវិញទេមិនថ្នាក់ថ្នមតែធ្វើបាប!
Sanនាយនៅតែបន្តសកម្មភាពតែក៏ត្រូវឈប់និងងាក់មកទ្វាក្រោយពេលឮសំឡេងបើកទ្វាបានបន្លឺឡើងនាយងាក់ទៅមើលអ្នកនៅមុខទ្វាស្របគ្នាwooyoungក៏ងាក់ដូចគ្នាទើបគេក៏បើកភ្នែកធំៗដូចអ្នកដែលបើកទ្វានោះដែរ

រស់មិនដល់ជាតិក្រោយទេ🙂‍↔️

HYUNLY