Lucky (an Ara Galang - Thomas Torres fan fiction)

Chapter 4: Suspicion (part 3)

Ara's POV

Di ko na talaga alam yung gagawin ko kaya pumasok nalang ako sa loob at umakyat sa kwarto ko. Humiga ako sa kama at nakatulala sa ceiling. Then the next thing I knew, I was already daydreaming about Adam Levine.

Lol! I know this isn't the right time to think of Adam Levine! 

Then I heard someone calling me from the other side of the door. Binuksan ko yung pinto, ayun si MotherF.

Aby: Vic okay ka lang ba?

Me: Yes, motherF. Di ko na kasi alam yung gagawin ko kaya pumunta nalang ako dito.

Mika: Uy Ara okay ka lang ba? *hinihingal dahil tumakbo pa-akyat*

Me: Oo okay lang ako. No need to worry. Si Thom, nandyan pa?

Cienne: Ito talaga, si Thomas pa talaga yung hinanap. Oo nandun siya. Kasama si... Mike? Ayun kinakausap siya nina Kim dun.

Aby: Ano ba kasing nangyari? Wala talaga akong maintindihan e.

Me: *kinuwento yung tungkol kay Mike at pinakita na rin yung texts niya*

Aby: What did I just read?

Cienne: Same here. Ang ewan lang ng lalaking yan.

Mika: Sabi ko nga kay Ars, baka infatuation lang yan. Baka nadala lang sa pagiging fan niya.

Aby: Naku daughterF, siguro nga. Tara baba nga tayo para makita na rin natin kung anong nangyayari dun.

Me: MotherF.

Aby: Dali na. Diba ikaw na rin ang nagsabi, kapag lumayo ka lalong lalala yung sitwasyon? Kaya tara na!

Mika: Dali best. Para makausap mo na rin yang lalaking yan.

Me: Ah... eh... o sige na nga.

*sa baba*

Me: Bwisit ka! Langya! Tinatakot mo ko sa mga pinagsasabi mo! Tapos ayaw mo pang magpakilala? Tapos ang FC mo pa! Grabe ka! Kadiri ka!!!

Mike: Let me...

Me: Ugh!! Nakakainis ka!

Mika: Best kalma lang! Wala tayo sa face to face!

Everyone except me: *laughs*

Me: Nakakatulong ka best. Thanks for the support.

Mike: Ara, sorry. Di ko naman sinasadya e. Nakwento ko na rin sa kanila kung pano ko nakuha yung number mo. Sorry talaga.

Mokmok: Naku Vicky, super fan ka talaga nito. Grabe ka Mike ah? Kailangan talaga takutin pa si Ara? Kaya pala galit na galit sayo e.

Mike: Sorry talaga Ara. Di ako magsasawang mag-sorry sayo hanggang sa mapatawad mo ko.

Liss: Ikaw naman kasi... Mike? Bakit kasi sa ganung paraan pa. E matatanggap naman ni Ara kung idol mo talaga siya e. Di mo naman kailangang takutin. Edi sana walang gulo ngayon. Diba?

Mike: Sorry talaga sa inyo. And to Thomas. Sorry. Di ko agad binalik yung phone mo.

Thomas: Ang kinaiinis ko lang talaga, e nung binalik ko yung phone mo, ako pa talaga yung sinabihan mo ng "Privacy". E ikaw pala itong may ginawang mali. Ugh, bro.

Mike: Sorry talaga.

Me: Ugh. Naiinis pa rin ako. Di agad mawawala yun. Ikaw ba naman takutin ng ilang araw? Tae.

Mike: Sorry talaga. Hindi ko naman minamadali na mapatawad mo ko agad e, pero pinagsisisihan ko na talaga na ginawa ko yun.

Aby: O sige. Uhm, Thom, Jeron, and you? Uhm, Mike. Would you mind if, bukas na ulit? Pagod na kasi kami and sabi ni coach we aren't allowed to accept guests after 8pm unless if it's a family member. Sorry. Pero kailangan talaga sundin.

Thomas: Yup, sure. Thanks everyone. I hope you had a great time with us.

Mika: Of course! Thanks sa donuts!

Kim: Ito na namang si Yeye! Pagkain nasa utak!

Mika: Che!

Jeron: Thank you guys!

Mika: You're welcome!

Me: Agad sagot naman itong si Ye. Ayie!

Kim and Cienne: Ayie!

Liss: Bullies! Wag masyadong maingay. Natutulog na yung iba sa taas.

Me: O sige Thom, Jeron, and... bye.

Thomas: Bye Ara.

Thomas's POV

Confirmed. Si Mike nga yung nagtetext kay Ara. Ugh, naiinis ako dito. Mahal niya si Ara? Pre naman e. Mahal ko din si Ara e. Sorry ka dahil nauna ako sayo.

*on the way to dorm*

Mike: Sorry talaga pre.

Me: Bakit kasi kailangan mo pang gawin yun e.

Mike: E wala akong maisip e.

Me: Yan tuloy nagmukha ka pang masamang tao na parang may pagka-manyak na stalker na ewan.

Mike: Sorry talaga.

Me: Bro alam mo, tigil ka na sa kaka-sorry. Kasi wala namang nagagawa yang mga sorry mo e.

Jeron: Mike, uhm, di mo ba naisip na baka idol mo lang si Ara kaya akala mo mahal mo siya?

Mike: Di ko rin alam e. Naguguluhan din ako e.

Me: Maybe tama talaga yung sinasabi nila no? Think before you act. Para walang gulo. Walang nasasaktan.

Mike: Siguro nga.

Me: Sige bro, bye. Dito na yung dorm e. Ingat nalang pauwi. Dala mo ba yung kotse mo?

Mike: Hindi e. Commute nalang ako.

Me: Ingat nalang.

Mike's POV

Grabe. Sana pala di ko nalang ginawa lahat ng ginawa ko kay Ara. Ugh, pinagsisishan ko lahat. Sana mapatawad niya ko.