Herkese selamlar!
Paylaştığım notlara bakacak olursak sevmiyorsunuz biliyorum. Çünkü ufak bir notlara verilen oy ve yorumlar az. Açıklamaları bölümlerin sonuna yazmayı sevmiyorum. Ama benim bir şeyleri açıklamam gerekiyor...
Son bölüme verilen oylar beni çok üzdü. Tamam, bölüm iyi değildi. Biliyorum. Hatta okurken sıkıldınız, onu da biliyorum. Ama yazdığım en uzun bölüm olduğu için en emek verdiğimde bölüm oluyor. Eleştiriye açık olduğumu söyledim. Beğenmediğiniz yerleri, hatalarımı, düzenlemem gereken yerler varsa söyleyin lütfen. Beğenmediğiniz bölümlere oy vermenizi tabi ki de beklemiyorum ama en azından hatamı söyleyin.
Gelelim yeni bölüme...
Yeni bölümü yazıyorum. Daha doğrusu yazmaya çalışıyorum. Çünkü zor bir bölüm olacak. Kelimeler, replikler zihnimde ama kaleme dökemiyorum... Zamanımı alan bir bölüm oluyor o yüzden.
Son olarakta buraya 11.Bölüm den bir cümle bırakıp gidiyorum. Seviliyorsunuz, kendinize iyi bakın!
"Sen hala küçük bir kızsın. Yirmi yaşında aptal bir küçük kız. Annenden nefret ediyorsun değil mi? Sana bir şey söyleyeyim mi? Ondan nefret etmiyorsun. Sadece... Ondan nefret ettiğini sanıyorsun. Anne bu, nefret et ya da sev, iyi veya kötü... Her şeyin en kötüsü sevmediğin bir annenin bile olmamasıdır."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatyalar Kadar Masum
Romance''Papatyalardan nefret etmene rağmen papatyalar kadar çok seviyorum seni,'' dedi genç kadın. Adam, genç kadının tam gözlerinin içine baktı. ''Ben seni, senin papatyaları sevdiğin kadar çok sevemem be küçük kız,'' ''Olsun,'' dedi. Yüzündeki koca...
