The Devil's Trap

Chapter 5: Take You Down

Ginawa ko ang lahat para pakalmahin ang paghinga ko. "Alam ko din na ikaw ang kasama niya bago nangyari ang insidente." mariin kong sinabi. Lumayo ako bago hinarap siya. "Nagkita kayo, hindi ba? Walang ibang makakagawa ng mga bagay na yon kundi ang mga tulad niyo!"

He seems fairly entertained by this conversation that it annoys me. "What are we exactly, Denise?" nakangising tanong niya.

Umiling ako. Hindi ko kailangan na bangitin pa ang salitang yon sa harap niya. Napatingin ako sa bahagyang nakabukas na pintuan just to make sure na makakaalis ako kung kailangan. Subalit bigla itong sumara. The door close with a loud bang that almost shocked my whole system. Bumalik ang tingin ko kay Landon. He's still smiling his infamous devil's smirk.

"What are we? What am I?" nanghahamon na tanong niya. Humakbang siya papalapit sa akin. "Say it, Denise."

Kung sa tingin niya natutuwa ako na malaman ang sekreto niya, nagkakamali siya. Nagsisisi ako na nagkrus ang landas namin noong gabing yon. Araw araw kong pinagsisihan ang bagay na yon.

Umatras ako palayo sa kanya pero hindi ko inalis ang mga mata kong nakatitig sa kanya. Nakikita ko ang pagtaas baba ng dibdib niya kasabay ng akin. Para bang nag aagawan kami ng hangin sa maalikabok na kwartong ito.

"Vampire." sagot ko, halos pabulong.

Napangiti siya at inabot ang chin ko. Tinabig ko agad ang kamay niya. Umatras ako. Isang malaking French horn ang nasagi ng mga paa ko at bumagsak sa sahig na nagdulot ng nakakabinging ingay.

Hinawakan ni Landon ang magkabilang balikat ko dahilan para bumalik ang aking attention sa kanya. He was staring at me, amused; na para bang isa akong bata na naturuan niya ng bagong salita.

"Again." utos niya.

Umiling ako. Sinandal niya ako sa pader na nasa likod ko. Napapikit ako dahil sa tindi ng impact na dulot nito. "Again." utos niya. Malumanay pero nagbabanta. The urge to obey him overwhelmed me. Balak ko sanang muling umiling subalit naramdaman ko ang bahagyang pagdikit ng labi niya sa leeg ko.

"Fucking vampire!"

A triumphant smile made its way into his lips. Lumayo siya sa akin. "Good." aniya. "Madali ka naman palang turuan." Rinig na rinig ko ang tibok ng puso ko. Hindi ako makapaniwala sa nangyari.

Tiningnan ko siya ng masama. "You animal—"

Hindi ko naituloy ang sasabihin nang nakarinig kami ng marahas na katok mula sa pintuan. Malakas ito na para bang gusto itong sirain.

"May tao ba dyan? Ang Dean ito. Mr. Monaghan, alam kong nandyan ka."

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Dean ng College of Business and Accountancy. Bigla akong nagpanic. Hindi nila pwedeng malaman na nandito ako, considering hindi ako taga dito, at kasama pa ang hayop na ito. Bumuntong hininga si Landon na para bang napikon sa gumambala sa kanya.

Humarap ito sa akin. "Still want to talk?"

Hindi ako nakapag salita. Ano ang gagawin ko? May tendency na mapahamak ako dahil dito. Naghanap ako ng ibang exit sa kwarto pero wala akong nakita maliban sa pintuan. It was a Music Room after all. Enclosed ang buong kwarto at walang mga bintana.

"Mr. Monaghan!"

Halos nang gagalaiti na sa galit ang Dean. Napatingin ako kay Landon. Hindi ako pwedeng mapahamak sa school authority.

"Don't leave until I said so."

Hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Napakurap lamang ako. Biglang namatay ang ilaw sa kwarto. Maya maya pa nawala siya sa paningin ko. Napanganga ako. Iniwan niya ba ako?