Chapter 18

10 0 0
                                        

It was a sunny  day when Nathalie decided to go out with Eunice.  Sa isang shopping mall sila nagpunta, to let her day off. Isang linggo nang hindi nagpapakita sa kaniya si Raven at mababaliw na siya sa lungkot kung hindi lilibangin ang sarili. May hinala siyang iniiwasan na siya nito.

  They went to a store selling women's accessories. Tumingin siya ng hikaw, ng damit, at relo. At wala siyang nagustuhan doon.

"Ano ba ang kasi ang gusto mo?" Reklamo ni Eunice na inip na inip na sa kabubuntot sa kanya. "Alam ko kung sino ang hinahanap mo. At hindi mo 'yon matatagptan dito. Why don't you talk to Raven instead, para magkaintindihan kayo."

"Why should I? Baka busy lang 'yong tao kaya hindi ako mapasyalan sa bahay."

"Kaya pala kahit tawag mo ay hindi niya sinasagot. Baka umiiwas talaga siya sa'yo."

"I don't know. Hindi naman siguro."

"Don't you think na baka nagsawa na siya sa 'yo?"

Parang sinaksak ang puso niya sa sinabi ng kaibigan. Hindi kaya nagsasawa na si Raven sa kanya? At kung anuman ang dahilan nito, she would find out.

"Halika sa baba. Maglakad-lak tayo." Yaya ni Eunice.

They went up to the second floor.  Tumingin-tingin sa mga naka-dislay doon. Akala niya ay nasa likuran si Eunice pero pagharap niya ay wala na ito.

Saan nanaman kaya nagsuot ang babaeng iyon?

Iyon ang pangit kay Eunice. Bigla na lang ito nagdi-disappear pag may nakitang interasanteng nakita.

Umakyat siyang muli sa third floor. At wala ang kaibigan doon. Pagliko niya sa pasilyo ay may nakabanggaan siyang babae.

"Ouch!"

Mabuti na lang at naalalayan niya ang babae dahil hindi agad ito naka balanse. "Sorry, Miss. Hindi ko-------" Nagulat siya ng makita ang mukha nito. "Keith?"

"Do I know you, Miss?"

Tumaas ang kilay niya. "Hindi m mo ba ako natatandaan?"

Keith eyed her up. "Hindi ka pamilyar sa akin, Miss. Have we met?"

"Hindi mo natatandaan tong pagmumukhang ito. Walang kang naaalalang sinabunutan at ipahiya sa madaming tao sa birthday celebration ni Mr. Asuncion?"

Namilog ang mata ni Keith ng maalala ito. "Ikaw si Nathalie?"

Taas-noong tumingin si Nathalie kay Keith. "Nasa harap mo ngayon ang babaeng  nilait-lait mo noon physically and mentally."

  Bumakas ang kalungkutang sa pipis na mukha nito. Saka pinag-aralang mabuti ang itsura nito. Ang magandang Keith noon  ay hindi  ang Keith na nakikita niya ngayon. Nanlalalim ang mga mata, namumutla ang mukha, at tuyot ang mga labi. Tila tumanda ng sampung taon. Ngunit sa kabila niyon maganda pa rin naman.

Bigla itong humagulhol.

Hindi malaman ni Nathalie kung paano aaluin. "Okay ka lang ba, Keith?" Hinagod-hagod niya ang likod nito.

"Ano'ng nangyari?"

It was Raven's voice. Magkasama ang dalawa?

"Ano'ng ginawa mo kay Keith?" Usig nito.

Napaurong si Nathalie sa talim ng tingin sa kaniya ni Raven.

"W-wala akong ginawang masama. We were just talking." She explained.

Walang paalam na tinalikuran ni Raven si Nathalie at maingat na inakay  si Keith palayo.

Parang sinaksak ang puso niya sa tagpong iyon hindi man lang siya nito pinakinggan.

******

Umiiyak na bumaba si Nathalie ng Mall. Nilagpasan niya ang malaking parking lot na kung saan naroon ang kaniyang kotse. Wala siya sa sariling naglakad.

  Pagtawid niya sa kalsada ay narinig niya ang malakas na busina ng isang sasakyan. Huli na para umiwas ito. Naramdaman niya ang pagsigid ng kirot ng pagbangga sa kaniyang tagiliran. Hindi niya nakayanan at nagdilim ang paningin niya.

-------

Please: FOLLOW!  VOTE! AND COMMENT!.

When i see you SMILE( COMPLETE) UNDER-REVISEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon