Her Father

Preggy 101.34

Zara's P.O.V

Ouch! Ang sakit ng ano ko! Ugh! Shit.

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nang gagaling sa bintana. Wala na kong katabi. Saklap.

Kinuha ko yung phone ko na nasa gilid.

56 messages. ..
98 missed calls..

Puro lahat kay Daryl. Shocks! Nakalimutan ko! Yung dinner nga pala! Ugh! Bat kinalimutan ko?! Arrgh!!

Agad akong nagsuot ng damit at bumaba nakita ko si Tristan na nanunuod ng T.V dumiretso lang ako palabas. May kotseng pumunta sa harap ko. Pinasakay ako.

Pinadala daw ni Tristan.

Tinawagan ko si Daryl pero walang sumasagot.

*phone beep*

Baka si Daryl na yan.

[ As I was promise.. Di ko na kayo guguluhin.. Di ko na kayo susundan at kukulitin.. Sana one day mapatawad mo ko.. Sana ipakilala mo rin ako sa anak natin.. Salamat sa kahapon, nag enjoy ako.. Kahit alam kong huli na, Im sorry kasi nung oras na sinaktan kita, alam kong hindi ka naman maniniwala kung sasabihin ko sayo na mahal pa rin kita after three years.. Naduwag ako Zara, hindi ko kayo naipaglaban, hanggang ngayon. Hindi ko pa rin kayo magawang ipaglaban.. Alagaan at palakihin mo si Thalia ah... Tangina naman kasi e. Sino ba ang nakaisip na kapag may mahal ka dapat mag paraya ka? Tangina! Pero kung dito ka sasaya bakit hindi diba? Sorry sa mga sakit na naramdaman mo nung minahal mo ko.. Promise mamahalin kita hanggang huling hininga ko.. Promise din a hindi ko na kayo guguluhin.. Alagaan mo si Thalia, always take care of yourself, wag mong hayaang malipasan ka ng gutom ah.. Alam ko ring ayaw mo sa kompanya ko kaya.. Okay lang kung aalis ka na..So, pano? Aalis na rin ako, di na ko magtatagal pa, Babalik muna ko sa Korea, magpapawala ng sakit na nararamdaman ko.. Take care, Wife. I love you.]