Kinabukasan, bumangon si Reina na may bigat sa kanyang dibdib. Ang mga natuklasan niya mula sa journal ng kanyang ina ay hindi maalis sa kanyang isipan. Paano niya haharapin ang isang kalabang tulad ni Alfredo Gomez?
Habang nag-aalmusal, dumating si Victor dala ang ilang dokumento.
“Reina, kailangan mo itong basahin,” sabi niya habang inilalapag ang mga papeles sa harapan niya.
“Ano ito?” tanong ni Reina.
“Ito ang mga titulo ng lupa at listahan ng ari-arian na nasa pangalan ng pamilya Montemayor. Kung pipirmahan mo ang mga papeles na ito, ikaw na ang magiging ganap na tagapagmana. Ngunit kapag ginawa mo ito, asahan mong magsisimula ang laban.”
Tumitig si Reina sa mga papeles. Alam niyang hindi simpleng desisyon ang pipirmahan niya. Ngunit sa likod ng kanyang isip, naroon ang boses ng kanyang ina, hinihimok siyang ipaglaban ang kanilang pangalan.
“Pipirmahan ko,” sabi niya sa wakas, may determinasyon sa kanyang boses.
Matapos ang pirmahan, umalis si Victor upang ihanda ang lahat para sa legal na proseso. Samantala, sinamantala ni Reina ang oras upang makilala pa ang mga tao sa hacienda. Kinausap niya si Mang Tomas, si Aling Bebang, at ang ilang natitirang manggagawa.
Habang naglalakad siya sa hardin, nilapitan siya ni Gab, isa sa kanyang matalik na kaibigan mula sa simbahan, na dumalaw para kumustahin siya.
“Reina, ano na ang plano mo?” tanong ni Gab.
“Kailangan kong malaman ang buong katotohanan tungkol kay Alfredo Gomez. Hindi ko siya hahayaang kontrolin ang hacienda na ito,” sagot ni Reina.
Napangiti si Gab. “Alam mo, kahit anong mangyari, nandito lang kami. Hindi ka namin iiwan.”
Habang lumalalim ang gabi, nagkaroon ng pagtitipon sa hacienda kasama ang ilang natitirang empleyado at tagapamahala. Nagsalita si Reina sa harapan nila.
“Alam kong matagal na kayong nagdurusa mula nang mawala ang aking mga magulang. Ngunit ngayon, nandito ako upang ipaglaban ang ating karapatan. Kailangan ko ang tulong ninyo.”
Tahimik ang lahat sa una, ngunit isa-isang nagsalita ang mga tao.
“Handa kaming tumulong, Senorita Reina,” sabi ni Mang Tomas.
“Mahal namin ang pamilyang Montemayor. Sasamahan ka namin sa laban na ito,” dagdag ni Aling Bebang.
Samantala, si Alfredo ay nasa kanyang opisina sa bayan, kausap ang isa sa kanyang mga tauhan.
“Hindi pwedeng tumagal ang batang iyon sa hacienda. Kailangan nating tapusin ito bago pa niya maipasok ang kanyang pangalan sa lahat ng dokumento,” sabi ni Alfredo.
“Anong gusto niyong gawin?” tanong ng tauhan.
“Ibantay ang mga tao natin sa paligid ng hacienda. At kung sakaling magsimula siyang maghahalungkat ng mga ebidensya, alam mo na ang gagawin,” sagot ni Alfredo, malamig ang tono.
Sa gabing iyon, muling nakatanggap si Reina ng babala. Sa ilalim ng pintuan ng kanyang kwarto ay isang papel na may nakasulat:
“Bumalik ka na sa dati mong buhay kung ayaw mong magsisi. Huwag mong hayaan ang sarili mong mapahamak.”
Hinawakan niya ang papel, ngunit sa halip na matakot, tumayo siya nang tuwid. Alam niyang hindi na siya pwedeng umatras.
“Kung sino ka man, hindi mo ako kayang pigilan,” bulong niya sa sarili.
Habang tinitingnan niya ang madilim na bintana ng kanyang kwarto, naramdaman niya ang malamig na hangin. Ngunit sa halip na takot, ang pumasok sa kanyang isip ay isang plano. Alam niyang hindi niya kayang labanan si Alfredo nang mag-isa, kaya kailangan niyang humanap ng mas maraming kakampi.
Sa unang pagkakataon, naramdaman ni Reina na nagsisimula na siyang maging bahagi ng mundo ng mga Montemayor—isang mundo na puno ng yaman, kapangyarihan, at panganib.
YOU ARE READING
Unexpected Inheritance
Non-FictionA simple life rooted in family and church ministry unravels when a young woman discovers an old chest revealing she was adopted. Her biological parents, wealthy landowners, died mysteriously, leaving her as the rightful heir to an estate now control...
