Unexpected Inheritance

Chapter 2: Ang Alok ni Victor

Tahimik na umupo si Reina sa isang sulok ng simbahan, kasabay ang pagkalma ng kanyang mabilis na tibok ng puso. Ang lalaking nagpakilalang si Victor Ilagan ay seryoso ang mukha, na parang nagdadala ng bigat ng mundo.

“Sino ka? At anong koneksyon mo sa pamilya Montemayor?” tanong ni Reina, halos pabulong.

“Hindi mo ako kilala, pero matagal na akong nagtatrabaho para sa iyong pamilya,” sagot ni Victor, maingat ang mga salita. “Ako ang abogado ng Montemayor estate, at narito ako upang ipaalam sa iyo na ikaw ang tanging tagapagmana ng yaman ng iyong pamilya.”

Gulat si Reina, ngunit mas nangingibabaw ang duda. “Paano ako makasisiguro na totoo ang sinasabi mo?”

Hinugot ni Victor ang isang makapal na envelope mula sa kanyang bag at inilagay ito sa harapan ni Reina.
“Sa loob nito ay mga dokumento na nagpapatunay sa iyong pagkakakilanlan bilang si Reina Montemayor, pati na rin ang kopya ng last will and testament ng iyong mga magulang.”

Dahan-dahan niyang binuksan ang envelope at nakita ang pirma ng kanyang mga magulang sa bawat pahina. Ang mga detalye ay malinaw: siya ang legal na tagapagmana ng Montemayor estate, kabilang ang hacienda, mga negosyo, at mga ari-arian.

“Pero bakit ngayon lang? Bakit hindi ninyo ako hinanap noon pa?” tanong niya, ang boses ay nanginginig.

“Iyon din ang plano,” sagot ni Victor. “Ngunit nang pumanaw ang mga magulang mo, maraming nagtangkang agawin ang yaman nila. Ang isa sa kanila ay si Alfredo Gomez, isang dati nilang kasosyo sa negosyo na ngayon ay hawak ang karamihan sa ari-arian ng Montemayor.”

Napakunot ang noo ni Reina. “Siya ba ang may kinalaman sa pagkamatay ng mga magulang ko?”

“Walang direktang ebidensya,” sabi ni Victor, “pero marami ang naniniwala na may kinalaman siya. At ngayon na ikaw ang tagapagmana, maaaring nasa panganib ka rin.”

Hindi mapakali si Reina sa narinig. Pag-uwi niya sa bahay, kinausap niya sina Aling Merced at Mang Rolly tungkol sa mga bagong impormasyon.

“Nay, Tay, kilala niyo ba si Alfredo Gomez?” tanong niya.

Nagkatinginan ang mag-asawa, at halatang may alam sila.
“Si Alfredo ay malapit na kaibigan ng mga magulang mo noon,” sabi ni Aling Merced. “Pero pagkatapos ng aksidente, bigla siyang nawala.”

“Kailangan ko bang pumunta sa hacienda para makita ang lahat ng ito?” tanong ni Reina, puno ng alanganin.

“Anak,” sabi ni Mang Rolly, “alam naming mahirap ang desisyon na ito. Pero tandaan mo, hindi ka nag-iisa. Nandito kami at ang mga kaibigan mo sa simbahan para suportahan ka.”

Kinabukasan, muling bumalik si Reina sa simbahan para pag-isipan ang kanyang susunod na hakbang. Kasama niya sina Lia, Paul, at Gab, at ipinaliwanag niya ang sitwasyon.

“Reina, ang bigat nito,” sabi ni Paul. “Pero kung totoo ang sinasabi ni Victor, kailangan mong malaman ang buong katotohanan.”

“Alam mo naman kami,” dagdag ni Gab, “hindi ka namin iiwan. Kung kailangan mong harapin si Alfredo Gomez, sasamahan ka namin.”

Napangiti si Reina, kahit paano ay gumaan ang kanyang loob. “Salamat. Hindi ko alam kung kakayanin ko ito nang mag-isa.”

Sa gabing iyon, tumawag si Victor kay Reina.

“Ms. Montemayor, kailangang magdesisyon ka na. Kung handa ka, sasamahan kita bukas sa Montemayor estate para makita ang iyong mana. Pero tandaan mo, maaaring mapanganib ito.”

Tahimik na tumingin si Reina sa bintana ng kanyang kwarto, iniisip ang kinabukasan na biglang nagbago. Kakayanin ba niya ang bagong mundong ito?

“Oo, pupunta ako,” sagot niya sa wakas.

Ngunit sa dilim ng gabi, isang anino ang nagmamasid mula sa labas ng bahay ni Reina, nagbabantay at nag-aabang.